Αυτή τη φορά δεν έκανε σόου. Αυτό έγινε πέρυσι. Τότε που επί εβδομάδες σερνόταν το θέμα, τότε που η Μπαρτσελόνα έριχνε χρυσάφι στα πόδια του για να τον αποκτήσει, αυτός δεν έβγαινε δημόσια να μιλήσει και στο μεταξύ γύριζε ντοκιμαντέρ α λα Χόλιγουντ (με τον Ζεράρ Πικέ στην παραγωγή) για να κρατήσει άπαντες σε αγωνία και στο τέλος να ανακοινώνει ότι θα μείνει στην ομάδα της καρδιάς του δείχνοντας ότι ρομαντισμός μπορεί να υπάρχει ακόμα και στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Πόσο αστείο, αν όχι γελοίο, μπορεί να φαίνεται όλο αυτό μόλις μερικούς μήνες μετά. Ο Γκριεζμάν φεύγει από τους «ροχιμπλάνκος» και φέρεται να έχει ήδη συμφωνήσει με τους Καταλανούς. Πριν από τρεις ημέρες ο Ντιέγο Σιμεόνε, ερωτώμενος σχετικά, είχε πει για άλλη μια φορά κατηγορηματικά πως ο Γάλλος επιθετικός δεν θα φύγει από την ομάδα. «Δεν υπάρχει κανένας λόγος που να μας κάνει να σκεφτόμαστε ότι θα φύγει» ήτα τα λόγια του.
Ότι θα σεβαστεί το πενταετές συμβόλαιο που υπέγραψε πέρυσι, με αυξημένες αποδοχές (παίρνει 20 εκατομμύρια ευρώ και τελικά δεν αποκλείεται στη Μπαρτσελόνα να πάρει λιγότερα καθώς ο ίδιος φερόταν, σύμφωνα με τα ισπανικά ΜΜΕ, να... παρακαλάει το τελευταίο διάστημα αποδεχόμενος ακόμα και να κόψει από τις απολαβές του) ότι πιστεύει στο πρότζεκτ της ομάδας, της οποίας αποτελεί θεμέλιο λίθο, ότι η Ατλέτικο τον καλύπτει.
Φέτος στήθηκε μπροστά στην κάμερα για να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να φύγει. Στο διάρκειας δύο λεπτών βίντεο είναι απλά ψυχρός.
Ο Αργεντινός προπονητής είναι ίσως ο μοναδικός που μπορεί να αισθάνεται προδομένος. Ο μοναδικός που έχει λόγο να κλαίει. Οι οπαδοί της ομάδας θα ξεπεράσουν εύκολα την απώλειά του, δεν θα βάλουν τα κλάματα. Δεν είναι δα και ο Γοδίν.
Έχει δικαίωμα ο Γκριεζμάν (και ο κάθε Γκριεζμάν) να φύγει όποια στιγμή το θελήσει από την ομάδα του; Προφανώς. Η περίπτωσή του, βέβαια, είναι κάτι σαν αυτό το περί νόμιμου και ηθικού. Αυτό που είναι σήμερα ο Γάλλος επιθετικός, ένας σούπερ σταρ του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, αν και ακόμα υπολείπεται του Λιονέλ Μέσι και του Κριστιάνο Ρονάλντο, ένας επιθετικός που θα ήθελαν όλες οι μεγάλες ομάδες, το οφείλει στην Ατλέτικο που τον πήρε πριν από πέντε χρόνια από τη Ρεάλ Σοσιεδάδ, στον Σιμεόνε που τον «έφτιαξε».
Απέναντι σε αυτούς δείχνει ασυνέπεια, αν όχι αχαριστία. Πριν από έναν χρόνο έκλαιγε από χαρά και δήλωνε για πάντα πιστός στην Ατλέτικο, έλεγε ότι θέλει να μείνει και να γράψει ιστορία με τη φανέλα της και τώρα τα πουλάει όλα για να πάει στη Μπαρτσελόνα του Μέσι επειδή έχει ανάγκη νέες προκλήσεις, όπως είπε.
Πέρυσι μιλούσε για αγάπη και αφοσίωση, φέτος για κύκλους που πρέπει να κλείσουν για εσωτερικές ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν. Ακόμα κι αν έπαιξαν ρόλο οι αποχωρήσεις του Λoυκάς Ερναντέζ και κυρίως του «αδερφού» του, Γοδίν, δεν θα έπρεπε να σκεφτεί πως η ομάδα της καρδιάς του τώρα στηρίζεται σε αυτόν περισσότερο από ποτέ;
Δεν είναι το γεγονός ότι φεύγει. Είναι ο τρόπος με τον οποίο το κάνει. Αυτός που πέρυσι έγινε ήρωας επειδή είχε το θάρρος να πει «όχι» στη Μπαρτσελόνα και στα λεφτά της.
Yπάρχει άλλο ένα στοιχείο άξιο αναφοράς... Η ρήτρα του Γκριεζμάν στο συμβόλαιό του με τους «ροχιμπλάνκος» είναι 200 εκατομμύρια ευρώ. Από την 1η Ιουλίου πέφτει στα 120 εκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή δεν έδωσε καν την ευκαιρία στην Ατλέτικο να βάλει περισσότερα χρήματα στα ταμεία της από την πώλησή του. Αντίθετα, διευκολύνει τη Μπαρτσελόνα να δώσει λιγότερα για να τον αποκτήσει.
O Γκριεζμάν ακολούθησε τον εύκολο δρόμο. Αυτόν που θα του φέρει περισσότερους τίτλους και μεταγλύτερη δόξα. Ακόμα κι αν υπήρξε ένας από τους καλύτερους παίκτες στην ιστορία της Ατλέτικο, η ομάδα θα συνεχίσει χωρίς αυτόν. Και κάθε ομάδα θα είναι πάντα μεγαλύτερο μέγεθος από κάθε ποδοσφαιριστή που στέκεται με αχαριστία απέναντί της.
Λίγες ώρες πριν κάνει γνωστή την απόφασή του ο Γάλλος, ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι ανακοίνωνε ότι θα φύγει από τη Ρόμα, τη μοναδική ομάδα στην οποία αγωνίστηκε, επειδή το αποφάσισε η διοίκηση του συλλόγου. Και όλοι θυμήθηκαν τον Τότι, τον Γκιγκς, τον Μαλντίνι, τον Πουγιόλ και μερικούς άλλους, λίγους, αλλά ρομαντικούς. Αυτούς που θα μνημονεύονται ως σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, αλλά επίσης και ως μεγάλοι άνθρωποι. Από χθες βράδυ ο Γκριεζμάν δεν ανήκει σε αυτούς.
Εν τέλει «είναι σπουδαίος, όσο σπουδαίος μπορεί να είναι κανείς χωρίς ηθική» - Αλεξίς ντε Τοκβίλ (Γάλλος πολιτικός φιλόσοφος).
