Ξεπέρασε τον Ντούσαν Μπάγεβιτς σε παρουσίες στον πάγκο του Ολυμπιακού. Ρέκορντμαν ο Πέδρο Μαρτίνς. Εδώ και καιρό τον έχει ξεπεράσει σε διαμαρτυρίες για τη διαιτησία. Βέβαια ο Μπάγεβιτς τον καιρό που ήταν στον Ολυμπιακό, αν διαμαρτυρόταν και για τη διαιτησία θα έπεφτε ο ουρανός να τον πλακώσει. Μιλάμε για την περίοδο που οι Αλεξανδρήδες βασίλευαν.
Όχι πως ο Πορτογάλος έχει βιώσει καμία… πριονοκορδέλα, για να μπορεί να βρίσκει διαρκώς λόγους να κράζει τη διαιτησία. Πλέον καταντά κουραστικό για έναν ομολογουμένως καλό προπονητή. Παρότι φέτος έχει κάνει πολλά βήματα πίσω σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, παρουσιάζοντας αποκρουστικό θέαμα έχοντας στη διάθεσή του την ακριβότερη ομάδα της χώρας.
Τελείωσε το ματς στους «Ζωσιμάδες» και το πρώτο πράγμα που έσπευσε να σχολιάσει, ήταν η διαιτησία. Για τη φάση της ισοφάρισης του ΠΑΣ Γιάννινα. Μια φάση που έγινε στο δεύτερο μέρος. Άρα ο ίδιος δεν είχε προλάβει να τη δει για να ξέρει αν είναι χέρι ή όχι. Παρ’ όλα αυτά, η πρώτη του σκέψη ήταν η δικαιολογία.
Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση λέει ο λαός μας. Ο Μαρτίνς σχεδόν μετά από κάθε απώλεια του Ολυμπιακού, αναφέρεται στη διαιτησία. Τον ενοχλούν τα πάντα. Τα φάουλ, οι καθυστερήσεις, οι υποδείξεις σε συγκεκριμένες φάσεις.
Που να ήταν και σε καμιά ομάδα που όντως την αδικούν ή δεν τις σέβονται οι διαιτητές. Εκεί τι θα έκανε; Απεργία πείνας; Καταντά αποκρουστικό πλέον να ακούς διαρκώς έναν προπονητή που δεν αποδέχεται την απώλεια της ομάδας του και αμέσως βρίσκει δικαιολογία σε παράγοντες που δεν έχουν σχέση με τη δική του δουλειά, με τη δική του προετοιμασία ή διαχείριση των αγώνων.
Ένα διαρκές κυνήγι φαντασμάτων. Την ίδια ώρα προπονητές που βλέπουν βαθμούς και στόχους να χάνονται λόγω διαιτητικών υποδείξεων, δε λένε κουβέντα. Όχι επειδή δε θέλουν δικαιολογίες, αλλά για να μην βρίσκουν άλλοθι οι ποδοσφαιριστές.
Στον Ολυμπιακό έχει «ποτίσει» πλέον η δικαιολογία εντός ομάδας. Ξεκινά απ’ τον Μαρτίνς κι ακολουθούν οι παίκτες, που βλέπουν τον Πορτογάλο συνεχώς να διαμαρτύρεται. Η φάση του 77’ ενδεικτική. Τότε που οι παίκτες του ΠΑΣ έκαναν τάκλιν ο ένας στον άλλο κι ο Καμαρά βγήκε φάτσα με την εστία όπου υπήρχε μόνο ο Καραχάλιος. Γλίστρησε κι έπεσε. Ο Παπασταθόπουλος παράτησε το παιχνίδι και την… έπεσε στον διαιτητή ζητώντας πέναλτι!
Μετά το ματς οι δηλώσεις πέρα απ’ τον Μαρτίνς, αφορούσαν μόνο τη διαιτησία. Ειδικά ο Εμβιλά, ξέφυγε. Αφήνοντας να εννοηθεί πως υπήρχε σκοπιμότητα για να αδικηθεί ο Ολυμπιακός (!). Ο Εμβιλά θυμίζουμε πως είναι αυτός που έκανε παράπονα για τη διαιτησία μετά το πρόσφατο Ολυμπιακός-ΑΕΚ 1-0, τότε που ακόμη και στο λιμάνι έψαχναν να βρουν που αδικήθηκαν και τι είδε ο Γάλλος που οι ίδιοι αγνόησαν!
Μια «σαπισμένη» νοοτροπία που την περνά ο Μαρτίνς για να έχει ένα διαρκές άλλοθι στην αποτυχία. Έστω για κάποιο μεμονωμένο αποτέλεσμα, επειδή εννοείται πως δεν έχει χάσει τον παραμικρό στόχο λόγω διαιτητικών αποφάσεων.
Επίσης, δεν είχε την ίδια διάθεση να μιλήσει για διαιτησία σε ματς που η δική του ομάδα έπαιρνε σφυρίγματα. Καλή ώρα όπως το προηγούμενο με τον Άρη. Εκεί προφανώς θα είχε στρέψει αλλού το κεφάλι του στο πέναλτι που δόθηκε πάνω στον Σισέ. Η ίδια φάση αν είχε γίνει ανάποδα, μέχρι σήμερα δηλώσεις θα έκανε.
Καλός, χρυσός προπονητής ο Μαρτίνς. Αλλά αυτό το σκάλωμά του με τη διαιτησία, όσο κι αν το αποδέχονται στον Πειραιά και τους βολεύει κιόλας, απλά έρχεται για να αποδείξει πως το ταβάνι του είναι χαμηλό. Γι’ αυτό και δεν έχει κάνει το… άλμα στην καριέρα του.
