Κλείστε τα βιβλία και βγάλτε μια κόλλα χαρτί... Μπορείτε να φανταστείτε έτσι την πρώτη μέρα του τα Σπάτα; Μπορείτε να φανταστείτε τον Σέρχιο Αραούχο να γράφει τι θα θυσιάσει προκειμένου να υπάρχει πειθαρχία; Τον Πέτρο Μάνταλο; Τον Στέφεν Τσούμπερ; Τον Όγκνιεν Βράνιες; Και μετά να το υπογράφουν και να το τοιχοκολλάνε, προκειμένου να θυμούνται τι οι ίδιοι υπέγραψαν; Σε ένα παράλληλο και πιο χιουμοριστικό σύμπαν θα ήταν πιο ιντριγκαδόρικο να έγραφαν οι οπαδοί της ΑΕΚ τι θα έπρεπε να θυσιάσουν οι ποδοσφαιριστές προκειμένου να γίνει ξανά η Ένωση η ομάδα που θα ήθελαν να βλέπουν – αλλά δυστυχώς το σύμπαν σπανίως μάς δίνει τέτοιες στιγμές γέλιου. Θα ήταν, ωστόσο, μια ιδανική εισαγωγή στον οργανισμό της ΑΕΚ. Εκείνον στον οποίο θα πατήσει σήμερα για πρώτη φορά το πόδι του, εκείνος ο οποίος θα τον υποδεχτεί για πρώτη φορά σήμερα.
«Όταν ξεκινάω τη δουλειά σε μία ομάδα ρωτάω τους παίκτες: τι είστε διατεθειμένοι να δώσετε για να υπάρχει πειθαρχία στην ομάδα; Όλοι τους έχουν μία κόλλα χαρτί και δέκα λεπτά για να γράψουν οι ίδιοι τι χρειάζεται. Στη συνέχεια, μπαίνω στα αποδυτήρια, τα μαζεύω και τους ρωτάω αν είναι ικανοποιημένοι με αυτά που έγραψαν. Τότε, τους ζητάω να υπογράψουν και οι κανόνες είναι πάντα καρφιτσωμένοι στον τοίχο».
Ο Αργύρης Γιαννίκης είναι ο νέος τεχνικός του δικεφάλου. Θέλει να διανύσει το δρόμο που δεν κατάφεραν τόσοι και τόσοι πριν από εκείνον. Να γράψει τη δική του ιστορία – με τον ίδιο τρόπο που θα γραφτεί την πρώτη μέρα στον τοίχο των αποδυτηρίων με μπογιά. Ο Έλληνας τεχνικός έχει μπροστά ένα προσωπικό στοίχημα και τη μεγαλύτερη πρόκληση. Καλείται αφενός να πετύχει στη μεγαλύτερη ομάδα που έχει δουλέψει μέχρι τώρα ή/και, ακόμα κι αν όλα πάνε στραβά, να μην φύγει με άσχημο τρόπο.
Γίνε προπονητής ή οδηγός Φόρμουλα Ένα!
Έχει φορές, κάπου ανάμεσα στο σοβαρό και στο αστείο, που συγκρίνει τον εαυτό του με τον Τζένσον Μπάτον. Είναι για να απαντάει στο κρίσιμο ερώτημα που του θέτουν οι δημοσιογράφοι, όταν ψάχνουν να βρουν τα ψιλά γράμματα. Μα, γιατί απέτυχε στις εξετάσεις του την πρώτη φορά; «Κάποτε είχα διαβάσει ότι ο Τζένσον Μπάτον απέτυχε την πρώτη φορά να πάρει δίπλωμα αυτοκινήτου. Λέτε να είναι κακός οδηγός;», απαντάει και η συζήτηση ξεκινάει. Οι συζητήσεις με τον Αργύρη Γιαννίκη έχουν συνήθως ευρεία γκάμα και καταπιάνονται από τα βιβλία που διαβάζει, τις ταινίες που παρακολουθεί και τα μαθήματα κιθάρας μέχρι την εποχή στο πανεπιστήμιο της Κολωνίας, το γκρουπ προπονητών στο what’s app την προπονητική του φιλοσοφία.
Ξεκινούν, σχεδόν πάντα με τον ίδιο τρόπο. Γιατί όχι ποδοσφαιριστής; Επειδή δεν είναι όλοι για όλα ή όπως γελώντας θα πει ο Αργύρης Γιαννίκης: «Αν κρίνω από όσα ζητάω εγώ τώρα από τους ποδοσφαιριστές μου, σίγουρα δεν τα έβλεπα και πολύ αντικειμενικά τα πράγματα όταν έπαιζα εγώ. Γιατί σίγουρα δεν πλησίαζα καν στις απαιτήσεις που τώρα έχω». Έλειπε το ταλέντο, έλειπε και η τύχη. Οι τραυματισμοί έπαιξαν το ρόλο τους, ωστόσο όταν κάνει την αυτοκριτική του αντιλαμβάνεται ότι δεν ήταν μόνο αυτό. «Αντιλήφθηκα από την πρώτη χρονιά που ανέβηκα στους επαγγελματίες της Καλσρούης ότι το σώμα μου δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο επίπεδο. Δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο τραυματισμό, είχα πολλούς μικρούς και συνέχεια. Επίσης, όμως, αντιλήφθηκα ότι δεν είχα αρκετό ταλέντο».
Κατευθείαν, ήρθε το επόμενο βήμα. Ο Αργύρης Γιαννίκης σπούδασε στο οικονομικό πανεπιστήμιο του Μάνχαϊμ, ωστόσο κάτι έλειπε. «Ήταν σα να έχω ένα μικρόβιο μέσα μου και κατάλαβα ότι κάθε μέρα με έτρωγε και περισσότερο», θυμάται για να καταλάβει ότι το μικρόβιο ήταν ότι του έλειπε το ποδόσφαιρο. Πήρε το πρώτο δίπλωμα προπονητικής και ξεκίνησε από τα πολύ χαμηλά για να φτάσει ψηλότερα. Εκείνο που στην αρχή του φαινόταν ως χόμπι, σύντομα άρχισε να γίνεται επαγγελματική ενασχόληση και ακόμα πιο σύντομα σχεδόν όλη η ζωή του. Σε τέτοιο βαθμό που συχνά η Ρούλα και τα δύο παιδιά του έπρεπε να περιμένουν στην Φρανκφούρτη για να τον δουν μια μέρα την εβδομάδα. Ίσως και να μην μπορεί να γίνει κάτι λιγότερο, όταν αποφοιτάς από το πανεπιστήμιο της Κολωνίας, με συμμαθητές τον Γιούλιαν Νάγκελσμαν και τον Ντομένικο Τεντέσκο και όταν μαζί τους και με ακόμα 21 έχεις μελετήσει για ατελείωτες ώρες το ποδόσφαιρο.
«Στη σχολή τα μαθήματα παραδίδονται από τις 8 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα και στη συνέχεια χωριζόμαστε σε γκρουπ 3-4 ατόμων, που θα πρέπει να κάτσουν μέχρι τις 11-12 το βράδυ να ετοιμάσουν την εργασία τους για την επόμενη μέρα». Διδάσκονται εκτός από την προπονητική και τη συνεργασία. Απαραίτητο κομμάτι στη σύγχρονη αντίληψη και προσέγγιση του αθλητισμού, όπου τα τεχνικά τιμ αποτελούνται από σχεδόν ισάξια μέλη που δουλεύουν μαζί για τη βελτίωση μιας ομάδας. Σε τέτοια τιμ δούλεψε και μεγάλωσε ο Αργύρης Γιαννίκης. Άλλοτε ως άμεσος βοηθός και άλλοτε ως ειδικός αναλυτής, πριν πάρει τις πρώτες του δουλειές ως πρώτος προπονητής.
Η ανάλυση θεωρείται ως ένα από τα βασικότερα πλεονεκτήματα της δουλειάς του. Με διαφορετικό τρόπο, ωστόσο από εκείνον που φαντάζεται ο κόσμος. Δε θα αναγκάσει τον ποδοσφαιριστή να παρακολουθήσει ατελείωτες ώρες βίντεο για να καταλάβει. Θα κάτσει ο ίδιος να τις δει, ώστε σε δέκα λεπτά οι παίκτες του να γνωρίζουν ακριβώς τι να περιμένουν. Και το κάνει καλά, αν κρίνουμε τόσο από την πορεία του στον ΠΑΣ Γιάννινα, όσο και στις προηγούμενες δουλειές του. Στην Έσσεν τον λάτρεψαν τόσο, που έφτασαν να του στέλνουν απειλητικά μηνύματα στο σπίτι του, όταν αποφάσισε να φύγει για την Άαλεν. Είπαμε: Ένα θέμα με το πώς φεύγει από τις ομάδες το έχει και δεν έλειψαν οι παρεξηγήσεις ούτε με την ηπειρώτικη ομάδα πριν μερικούς μήνες.
Όταν είναι εκεί, όμως, είναι εκεί. Και θεωρεί ότι και οι παίκτες του είναι εκεί μαζί του. Ίσως γιατί περιμένουν πάντα το επόμενο τεστ. «Αν έχεις την προσοχή της ομάδας, την αφοσίωση στο αμυντικό κομμάτι, τρεις προπονήσεις είναι αρκετές. Η δική μου προπόνηση έχει πολλή δυναμική. Θέλω να είναι πιο δύσκολη από τα παιχνίδια. Αυτή είναι η επιδίωξή μου. Θέλω ο παίκτης να έχει την ψυχολογία ότι μπορεί να κάνει τα πάντα. Ότι αυτό που θα συναντήσει στο παιχνίδι θα είναι πιο εύκολο από την ένταση της προπόνησης». Προπονητής της λεπτομέρειας, της ευελιξίας στα συστήματα και την αμυντική τακτική, προπονητής του λάπτοπ, όπως κατηγορούν τη νέα γενιά οι παλαιότεροι.
«Θα ήθελα κάποιος να μου δώσει τον ορισμό. Τι είναι προπονητής του λάπτοπ; Αν σημαίνει ότι είσαι μόνο θεωρητικός και δεν μπορείς να το μεταδώσεις στο γήπεδο, τότε – ναι – δε θα είσαι αρκετά καλός, αλλά δε γίνεται να υπάρχει αυτός ο ισχυρισμός. Γιατί να μην εκμεταλλεύεσαι την τεχνολογία;».
Σωστά… Ξεχάστε την κόλλα χαρτί. Βγάλτε όλοι τα τάμπλετ σας!
