Μια κάθαρση όμως που έγινε χωρίς να αποδοθεί ποτέ δικαιοσύνη. Ο Άρης Λουκόπουλος, επί σειρά δεκαετιών ισχυρός άνδρας της Παναχαϊκής και άριστος γνωστής του παρασκηνίου, εμφανίστηκε ξαφνικά και με μια συνέντευξη-δυναμίτη σε πατρινό Μέσο ανακοίνωσε… όσα ήξερε όλη η Ελλάδα. Ότι η παράγκα αποφάσιζε τους πρωταθλητές, ότι ο Θωμάς έκανε κουμάντο στο παρασκήνιο, ότι δίνονταν εντολές στις ομάδες τους να ανοίξουν τα πόδια, μιλώντας συγκεκριμένα τότε για ένα παιχνίδι Παναχαϊκής-Ολυμπιακού.
Όσοι τα έζησαν δεν εξεπλάγησαν. Ήταν ένα τυπικό flash back.
Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι εδώ την αφήγηση δεν την έκανε κάποιος… πολέμιος της παράγκας ή αντίπαλος. Την έκανε ΣΥΝΕΡΓΟΣ. Ο Λουκόπουλος εξήγησε με λεπτομέρειες ότι εκείνος έδωσε το όνομα του Θωμά στον πανίσχυρο τότε Σωκράτη Κόκκαλη. Και που συνέβη αυτό; Στο σπίτι του εκδότη του «Φωτός», του Θόδωρου Νικολαίδη, στη Μύκονο.
Ήταν η εποχή τότε που ένα διαιτητικό σύστημα έκανε το άσπρο-μαύρο μέσα στα γήπεδα κι ένα μιντιακό σύστημα άλλοτε βάφτιζε τα πέναλτι εκτός περιοχής «κατ εξακολούθηση ανατροπές» κι άλλοτε το έριχνε σε βαθυστόχαστες αναλύσεις τύπου «το πρώτο γκολ μπορεί να ήταν οφσάιντ αλλά στη συνέχεια ο Θρύλος έβαλε άλλα δύο»…
Είναι η πρώτη φορά που ξετυλίγεται ολοκληρωτικά η διαπλοκή. Οι πρόθυμοι διαιτητές εξαγνίζονταν, η παράγκα ξεπλενόταν, η ατζέντα άλλαζε και οι οπαδοί των άλλων ομάδων έπαιρναν στο κυνήγι τους παίκτες τους… Κι έτσι η ζωή συνεχιζόταν.
Ήταν η εποχή που ήταν μόδα να κλέβεις, ήταν πολύ in να βουτάς τον ιδρώτα την αντιπάλων σου με κάθε θεμιτό κι αθέμιτο τρόπο. Όπως εξήγησε παραστατικά ο Αλέκος Αλεξανδρής πολλά χρόνια αργότερα «και εντάξει εγώ έπεσα, εσύ γιατί το δίνεις;».
Η μαρτυρία του Λουκόπουλου εξηγεί με παραστατικό τρόπο πως φτιάχτηκαν τα περιβόητα «100 μόνοι μας, 10 όλοι σας» και ούτω καθ εξής.
Ο Λουκόπουλος είναι ο μακροβιότερος πρόεδρος στην ιστορία της Παναχαϊκής. Πάνω από 20 χρόνια, παρών στα «χρυσά χρόνια» της παράγκας που μεσουρανούσε τότε. Σήμερα έστω και δεκαετίες αργότερα, προσέφερε υπηρεσίες βγαίνοντας με το όνομα του να επιβεβαιώσει όσα γνώριζαν όλοι.
Είναι μια ευκαιρία για δεκάδες ανθρώπους που προκάλεσαν ανεπανόρθωτη ζημιά στο προϊόν και σε χιλιάδες ανθρώπους συμβάλλοντας στη «Συγγραφή» της μαύρης Βίβλου του ελληνικού ποδοσφαίρου, να τους ακούσουμε. Διαιτητές, πρόεδροι, παράγοντες, προπονητές, «χρυσά ονόματα» της εποχής που τους ακολουθούν οι Ερινύες… Έτσι κι αλλιώς τα «εγκλήματα πολέμου» παραγράφηκαν για τη δικαιοσύνη υπό την ανοχή-ενοχή της Πολιτείας. Για όσους τα έζησαν όμως, είναι ένα βάλσαμο αλλά και μια ειρωνία της ζωής να ακούν από όσους τους έστηναν, το πως χτίζονταν οι περιβόητες καρδιές των πρωταθλητών.
