Βαθιά χαραγμένο στις μνήμες όλων στον οργανισμό της ΑΕΚ και όχι μόνο, έχει μείνει το φιλικό παιχνίδι με την Παρτιζάν Βελιγραδίου που διεξήχθη σαν σήμερα πριν από 22 χρόνια στη σερβική πρωτεύουσα.
Ένα ματς που αποτέλεσε σημείο αναφοράς σε ολόκληρο τον πλανήτη με τις δύο ομάδες να στέλνουν ένα φοβερό μήνυμα ειρήνης!
Η Ένωση έλαβε την γενναία και ιστορική απόφαση να επισκεφτεί εν μέσω πολέμου το βομβαρδισμένο (από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ) Βελιγράδι κι ένα από τα μέλη εκείνης της αποστολής δεν προερχόταν από την οικογένεια των «κιτρινόμαυρων».
Ο λόγος για τον Νίκο Κουρκούνα που εκείνη την περίοδο αγωνιζόταν στον Απόλλωνα Σμύρνης και μπήκε «σφήνα» σε εκείνο το μοναδικό ταξίδι (αγωνίστηκε για 20 λεπτά στο φιλικό αντικαθιστώντας τον Χρυσόστομο Μιχαηλίδη) κι όπως ο ίδιος δηλώνει στο SDNA 22 χρόνια μετά, δεν πρόκειται να το ξεχάσει ποτέ και θα το επαναλάμβανε ξανά!
«Για όλους εμάς που συμμετείχαμε σε εκείνη την αποστολή ήταν μια απίστευτη και μοναδική εμπειρία. Είδαμε πράγματα που δεν θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε. Περάσαμε μέσα από βομβαρδισμένα σημεία στο Βελιγράδι.
Η εικόνα ενός πολέμου, μισογκρεμισμένα σπίτια και πολυκατοικίες, κρεβατάκια παιδικά να τα βλέπεις να κρέμονται από τα μπαλκόνια.
Ο κόσμος μας υποδέχτηκε με τεράστια χαρά και μας προσέφερε ψωμί κι αλάτι. Εμείς από την πλευρά μας θέλαμε να του δώσουμε αυτή την χαρά κι ένα αισιόδοξο μήνυμα.
Η συγκίνησή μας για όλο αυτό που ζούσαμε με την υποδοχή του κόσμου ήταν τεράστια. Μας έλεγαν αδέρφια τους και έτσι πράγματι είναι αφού ανέκαθεν έχουμε ισχυρούς δεσμούς φιλίας με το σερβικό λαό».
- Για την δική του συμμετοχή στην αποστολή παρά το γεγονός πως δεν έπαιζε στην ΑΕΚ:
«Θυμάμαι πως σε μια προπόνηση του Απόλλωνα ήρθε ο γενικός αρχηγός και μας ενημέρωσε πως έχει σταλεί ένα φαξ από την ΑΕΚ, για το αν επιθυμεί κάποιος παίκτης να την ακολουθήσει στο Βελιγράδι για το φιλικό με την Παρτιζάν.
Αποφάσισα να πάω γνωρίζοντας την επικινδυνότητα του ταξιδιού σε μια εμπόλεμη ζώνη και φυσικά θα το ξανάκανα και τώρα».
- Για την ατμόσφαιρα στο γήπεδο την ώρα του φιλικού:
«Ο κόσμος στο Βελιγράδι ζούσε στις κατακόμβες. Διψούσε εκείνη την περίοδο να παρακολουθήσει από κοντά ένα αθλητικό γεγονός και να ζήσει ξανά μια κανονικότητα.
Οι ποδοσφαιριστές της Παρτιζάν ένιωθαν ευγνωμοσύνη που πήγαμε εκεί και ξέφυγαν έστω και λίγες στιγμές από τη διαδικασία του πολέμου.
Το φιλικό σταμάτησε πριν την συμπλήρωση 90 λεπτών. Χτύπησαν οι σειρήνες και έπρεπε να φύγουμε γρήγορα μετά το παιχνίδι, γι' αυτό το λόγο μπήκε ο κόσμος στο γήπεδο.
Τους είχαν δώσει διορία μέχρι κάποια ώρα και μετά έμπαινε στα καταφύγια ο κόσμος και έπρεπε να φύγουμε και εμείς».
