Από το ένα ματς στο άλλο, οι αλλαγές στην άμυνα της ΑΕΚ, σε όλη την τετράδα ή πεντάδα σε κάποιες περιπτώσεις, είναι μίνιμουμ στο 50%. Αυτό δεν έχει λογική και δεν συμβαίνει πουθενά σε υψηλό επίπεδο.
Το πρόβλημα τελικά ίσως δεν είναι τόσο στους παίκτες.. Είναι φανερό πως φέτος για κάποιο λόγο ο Μάσιμο Καρέρα δυσκολεύεται να συνθέσει και δυσκολεύεται να το κάνει στην άμυνα, που θεωρείται πάντα το πιο εύκολο να δουλευθεί.
Η εικόνα της λειτουργίας της ομάδας σου δείχνει πως ο προπονητής βάζει μέσα κάποιους και περιμένει απλά να δει τι θα κάνουν.
Δεν δίνεται εικόνα προεργασίας προσαρμογής της λειτουργίας στα χαρακτηριστικά των παικτών που χρησιμοποιούνται.
Στην ΑΕΚ του Καρέρα φαίνονται γενικά συντριπτικά περισσότερα όσα εξαρτώνται από τους ίδιους τους παίκτες. Κι εκεί που πιστεύαμε πως αυτό αφορά κυρίως την επίθεση, τελικά αφορά και την άμυνα.
Το γεγονός πως η ΑΕΚ παρουσιάζει θετική εικόνα, μόνο όταν παίζουν μαζί όσοι από μόνοι τους έχουν την εμπειρία να κάνουν δυο τρία βασικά πράγματα σωστά, δείχνει πολλά. Όταν χρειάζεται να βασιστεί και σε παίκτες με λιγότερη εμπειρία ή μικρότερο διάστημα προσαρμογής στην ομάδα και στο ελληνικό πρωτάθλημα, εκεί σε επίπεδο συνόλου φαίνεται πως η δουλειά δεν έχει αποτέλεσμα. Που πάντα μη ξεχνάμε πρέπει να έχει στόχο να καλυφθούν αδυναμίες και να τονιστούν προτερήματα. Στην ΑΕΚ αυτή την περίοδο, σε αυτούς τους παίκτες φαίνονται μόνο οι αδυναμίες κι αυτό κάτι λέει.
Έφυγε ο Βράνιες, σχόλασε η παράσταση …
Στην περίπτωση της αμυντικής λειτουργίας, το μήνυμα που έχει σχέση και με την παραπάνω διαπίστωση, είναι πως έφυγε ο Βράνιες, σχόλασε η παράσταση.
Στην προσωπική ποιότητα του Βράνιες σε συνδυασμό με τον Τσιγκρίνσκι όποτε έπαιζαν μαζί, βασίζονταν τα πάντα. Και κυρίως αφότου άρχισε να παγιώνεται ένα σχήμα με τον Καρέρα και άρχισε να παίρνει ανάσες η ομάδα από την προηγούμενη καταστροφική διαχείριση.
Τι κάνει χωρίς τον Βόσνιο ο Καρέρα; Βάζει βγάζει, μέχρι κάποιος να έχει την επιφοίτηση και …να γίνει Βράνιες. Ο Βράνιες όμως είναι ένας αμυντικός διεθνούς κλάσης, απλά …με κάλο στον εγκέφαλο. Και η δουλειά του προπονητή δεν είναι να αλλάζει μέχρι να βρεθεί εκείνος που ξαφνικά θα κάνει ό,τι έκανε ο Βράνιες, αλλά να φτιάξει μια αμυντική γραμμή και μια αμυντική λειτουργία με βάση αυτούς που έχει. Εκεί είναι το πρόβλημα της ΑΕΚ ως τώρα. Ατάκτως ειρημένοι παίκτες σε μια αμυντική διάταξη χωρίς συγκεκριμένα ζητούμενα και προσαρμογή στα χαρακτηριστικά τους. Και κυρίως παίκτες, που δεν δείχνουν να βελτιώνουν αδυναμίες μέσα από την προπόνηση. Αυτό είναι και το πιο ανησυχητικό.
Όλη η αμυντική λειτουργία πρόβλημα
Η ΑΕΚ είναι μια ομάδα που χωρίς την μπάλα παίζει «drop back», δηλαδή με βήματα προς τα πίσω, χωρίς πλάνο για οργανωμένη πίεση.
Αυτό καταλήγει στο να έχεις αποτελέσματα σε «κλεμμένες» μπάλες, μόνο όταν είναι στην μέρα τους για να το κάνουν οι Σιμόες ή Κρίστιτσιτς κυρίως.
Κατά τα άλλα, σε μια εποχή που στις ομάδες υψηλού ανταγωνισμού η πίεση στο μεσαίο και στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, είναι «κλειδί», οι εκάστοτε αντίπαλοι της ΑΕΚ, κατά κανόνα ξεκινάνε τις επιθέσεις του ανενόχλητοι. Το πρόβλημα το καταλαβαίνεις καλύτερα, όταν η ομάδα επιχειρεί να πιέσει ψηλά κάποιες φορές. Εκεί φαίνεται πόσο δεν είναι μπολιασμένοι οι παίκτες, με αυτό που πάνε να κάνουν.
Τι έγινε πέρσι με τον Καρέρα; Πρώτον βρήκε κάποια χημεία μέσα από την σταθερή στήριξη κάποιου σχήματος. Δεύτερον, είχε στην τελευταία γραμμή άμυνας τον Βράνιες. Φέτος δεν υπάρχει ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Εφόσον ο Βράνιες υπάρχει μόνο στα βιντεάκια στο Youtube, ο τεχνικός της ΑΕΚ είναι φανερό πως, ειδικά στα ματς που θεωρεί εκείνος πιο δύσκολα, νιώθει άνετα μόνο όταν βρει τρόπο να καταφύγει στο πατροπαράδοτο από τον φίλο του Αντόνιο Κόντε 5-3-2. Στην λογική του κλείνουμε πίσω, ποντάρουμε στην ποιότητα μπροστά. Αυτό που έκανε με την Ζόρια στο ΟΑΚΑ, είναι προφανώς αυτό που θέλει να κάνει πάντα. Φυσικά το προτιμάει με τον Μάνταλο μέσα, που δεν τον είχε σε εκείνο το ματς.
Η λογική λέει πως εφόσον τον Μάσιμο Καρέρα έχει προπονητή η ΑΕΚ, αν με αυτό νιώθει άνετα ο Ιταλός τεχνικός, τότε καλύτερα ας στηριχθεί σε αυτό κι ας «πονέσουν τα ματάκια».
Αν είναι ο τρόπος να βρει η ομάδα μια σταθερότητα και να μη πηγαίνει χαράμι η ποιότητα που έχει μπροστά, ας γίνει αυτό. Εννοείται πως με τους ακραίους μπακ που έχει η Ένωση, εδώ μιλάμε για κάτι εντελώς αμυντικογενές, όπως άλλωστε το βλέπουμε όποτε χρησιμοποιείται. Ίσως όμως είναι καλύτερα να μη του ζητάμε κάτι που δεν μπορεί να υπηρετήσει, όπως φαίνεται. Όχι τουλάχιστον χωρίς ένα στόπερ επιπέδου Βράνιες.
Δεν μπορείς να σκεφτείς κάτι άλλο, όταν βλέπεις πως η ΑΕΚ αδυνατεί να έχει αμυντική λειτουργία σύγχρονων ποδοσφαιρικών προδιαγραφών, ακόμη και στα ματς του μέσου όρου στο πρωτάθλημα. Απλά εκεί μετράει περισσότερο η ποιότητα και η προσωπικότητα των μεγάλων παικτών που έχει από την μέση και μπροστά. Γιατί κατά τα άλλα, δεν υπάρχει αντίπαλος που να μην έχει πάρει τις ευκαιρίες του από τις χτυπητές αδυναμίες της Ένωσης στην αμυντική λειτουργία.
