Σαν σήμερα πριν από 47 χρόνια, γεννήθηκε στο Γκίσεν της Γερμανίας ένας από τους πιο χαρισματικούς Έλληνες στράικερ που έγραψε το όνομά του με κεφαλαία γράμματα στο πάνθεον της ιστορίας της ΑΕΚ και του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Το μικρό του όνομα, Ντέμης. Το επίθετο, Νικολαΐδης.
Ντέμης Νικολαΐδης.
Στην ποδοσφαιρική του καριέρα συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με την Ένωση κι έγινε αντικείμενο λατρείας από τους οπαδούς του συλλόγου.
Έκανε τα πάντα και λειτούργησε ως οπαδός για να φορέσει τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας.
Στύλωσε τα πόδια, αρνούμενος να μεταπηδήσει από τον Απόλλωνα Σμύρνης στον Ολυμπιακό το (ιστορικό) καλοκαίρι του 1996, στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα («εγώ θα φύγω από τον Απόλλωνα μόνο για να πάω στην ΑΕΚ») στον τότε μεγαλομέτοχο της «Ελαφράς Ταξιαρχίας», Κώστα Αλαμάνο.
Οι αριθμοί λένε την αλήθεια και αποδίδουν με απόλυτη πιστότητα την λαμπρή διαδρομή του Ντέμη με τη φανέλα των «κιτρινόμαυρων» στα επτά χρόνια (1996 – 2003) της κοινής πορείας τους.
Το κοντέρ έγραψε σε 246 αγώνες, 158 γκολ και 26 τέρματα σε ευρωπαϊκούς αγώνες, επίδοση που τον καθιστούν πρώτο σκόρερ της ΑΕΚ στην Ευρώπη.
Ο Ντέμης κρέμασε πρόωρα και σε ηλικία 31 ετών τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια το καλοκαίρι του 2004.
Κι αυτό προκειμένου να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως πρόεδρος στην αγαπημένη του ΑΕΚ κι έχοντας μια ομάδα επιχειρηματιών από πίσω του, σε ένα άκρως πρωτοποριακό εγχείρημα για τα δεδομένα εκείνης της εποχής.
Με αφορμή τα σημερινά γενέθλια του, το SDNA κάνει rewind στο χρόνο και θυμίζει τους κεντρικούς σταθμούς της πορείας του στο χώρο του ποδοσφαίρου.
Τα πρώτα βήματα
Ο Ντέμης «μπουσούλησε» ποδοσφαιρικά στην ακαδημία του Εθνικού Αλεξανδρούπολης.
Το 1992 προβιβάστηκε στην πρώτη ομάδα σε ηλικία 19 ετών και με το «καλημέρα» έδειξε τις πλούσιες πτυχές του μεγάλου ταλέντου του σημειώνοντας 7 γκολ σε 30 αγώνες στην Γ΄Εθνική.
Όλα έδειχναν πως ένα μεγάλο ταλέντο που θα αφήσει εποχή έχει κάνει την εμφάνισή του και τα καλύτερα έρχονται!
Η…προαγωγή στη Ριζούπολη
Τον Δεκέμβρη του 1993 ακολουθεί το δρομολόγιο Αλεξανδρούπολη – Αθήνα για λογαριασμό του Απόλλωνα Σμύρνης.
«Θυμάμαι ότι δεν υπήρχαν περιθώρια να επιλέξω, είχα φτάσει 20 χρονών. Θυμάμαι είχα κατέβει στην Αθήνα με τον πρόεδρο του Εθνικού Αλεξανδρούπολης σ' ένα ξενοδοχείο στον Λυκαβηττό. Ήταν εκεί ο κ. Αλαμάνος, σοβαρός άνθρωπος, εγώ 20 χρονών λίγο ψαρωμένος.
Οπότε συζητά λίγο με τον πρόεδρο του Εθνικού, τα λένε οι δυο τους και μετά φωνάζει εμένα να υπογράψω συμβόλαιο. Αν και δεν μ' ένοιαζε τίποτε, πήγα να υπογράψω και εκεί που έγραφε το ποσό δεν υπήρχε, ήταν κενό. Τους λέω μισό λεπτό πρέπει να μιλήσω στο τηλέφωνο.
Παίρνω τηλέφωνο τον πατέρα μου και του λέω: "Πήγα να υπογράψω συμβόλαιο στον Απόλλωνα αλλά δεν έχει χρήματα είναι μηδέν". Και μου λέει ο πατέρας μου στο τηλέφωνο : "Υπέγραψε κι ας είναι μηδενικό το συμβόλαιο. Απλά φύγε από δω". Και γύρισα κι έβαλα την υπογραφή μου», δήλωσε λίγα χρόνια αργότερα ο Ντέμης στη συνέντευξη-αυτοβιογραφία του στην εκπομπή "Legend Stories" της NOVA.
Στον Απόλλωνα πήρε αμέσως φανέλα βασικού και μετά το πρώτο εξάμηνο στην Ριζούπολη, την σεζόν 1994-95 σημειώνει 18 γκολ σε 38 ματς (με τον αείμνηστο Γιάννη Παθιακάκη στον πάγκο) και αναδεικνύεται τρίτος σκόρερ του πρωταθλήματος πίσω από τους Κριστόφ Βαζέχα και Δημήτρη Σαραβάκο.
Η μεταγραφή θρίλερ στην ΑΕΚ
Με επίκεντρο το σίριαλ της μεταγραφής του στην ΑΕΚ το καλοκαίρι του 1996, θα μπορούσε να΄χε γραφτεί ένα ολόκληρο βιβλίο που εύκολα θα γινόταν μπεστ – σέλερ από τους οπαδούς της Ένωσης.
Ο Ολυμπιακός ήρθε σε συμφωνία με τον τότε πρόεδρο του Απόλλωνα, Κώστα Αλαμάνο (φωτ.) για την μετακόμιση του Ντέμη στον Πειραιά.
Ωστόσο τόσο οι «ερυθρόλευκοι», όσο και ο ισχυρός άνδρας της «Ελαφράς Ταξιαρχίας» λογάριαζαν χωρίς τον…ξενοδόχο.
Όπου «ξενοδόχος» ο Ντέμης και η τεράστια επιθυμία του να φορέσει τη φανέλα της αγαπημένης του ΑΕΚ, μαζί με το τελεσίγραφο που έστειλε στον Αλαμάνο.
«Ήταν δύσκολο. Από πού να αρχίσω. Είχα φύγει, είχα κρυφτεί, με έπαιρνε τηλέφωνο κάθε μέρα ο Αλαμάνος για να πάω να υπογράψω, καθώς τα είχε βρει με τον Ολυμπιακό. Ήμουν σε ένα νησί με έναν φίλο μου και δεν απαντούσα στα τηλεφωνήματα. Ο μάνατζερ μου δεν με πίεζε για τον Ολυμπιακό, απλά μου έλεγε "κάνε ένα ραντεβού, θέλουν να σε δουν". Δεν με πίεζε για να πάω στον Ολυμπιακό, του είχα ξεκαθαρίσει ότι θέλω να πάω στην ΑΕΚ.
Το ραντεβού τελικά έγινε, αντιμετώπισα έναν άνθρωπο του Ολυμπιακού γνωστό, ο οποίος μιλούσε απέναντι σε έναν νεαρό, είχε και λίγο ύφος. Κλείνοντας, η κουβέντα ήταν "αν δεν έρθεις στον Ολυμπιακό θα μείνεις στον Απόλλωνα". Άγνοια κινδύνου από μένα, ως πιτσιρικάς, με το που τελείωσε η συνάντηση δεν υπήρχε. δεν υπήρχε έτσι κι αλλιώς, αλλά και η συμπεριφορά δεν μου άρεσε. Μετά ήθελε να μου μιλήσει στο τηλέφωνο, γιατί εγώ είπα δεν υπάρχει πιθανότητα να πάω στον Ολυμπιακό.
Πάλι οι πιέσεις να μιλήσω στο τηλέφωνο με τον Ολυμπιακό, μιλάω και στο τηλέφωνο, με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Του είπα ότι εσείς είπατε ότι αν δεν πάω στον Ολυμπιακό θα μείνω στον Απόλλωνα, οπότε θα μείνω στον Απόλλωνα. Έτσι του έκλεισα το τηλέφωνο".
Μετά σκεφτόμουν τι να κάνω για να μπορέσω να πετύχω αυτό που θέλω, πως θα πάω στην ΑΕΚ. Ο Αλαμάνος μου έλεγε θα πας στον Ολυμπιακό, αλλιώς θα μείνεις στον Απόλλωνα. Με την ΑΕΚ είχα κάνει μια συνάντηση, όχι επίσημη. Η ΑΕΚ με ήθελε, αλλά είχαν συμφωνήσει στον Απόλλωνα. Ένα βράδυ που ήμουν στο γραφείο του μάνατζέρ μου, του Πασχάλη Παπαδόπουλου, σκέφτηκα κάτι.
Εκείνη την εποχή ο Ολυμπιακός είχε κάνει καλές μεταγραφές, είχε πάρει και τον Μπάγεβιτς, γενικά υπήρχε ένα κλίμα ότι πάει για το πρωτάθλημα, ότι γίνεται μεγάλη ομάδα, γιατί είχε και μια περίοδο που δεν ήταν πολύ καλή, για δέκα χρόνια. Οπότε ρώτησα τον μάνατζέρ μου πως θα κάνω γνωστό σε όλους -μιας και δεν είχα πολλές σχέσεις με δημοσιογράφους- ότι θέλω να κάνω μία δήλωση.
Μου είπε κάποιον στην Ώρα για Σπορ νομίζω και κάπου αλλού. Θυμάμαι ότι πήρα τηλέφωνο, ότι δεν πίστευαν πως είμαι εγώ στο τηλέφωνο στην εφημερίδα και έκανα μια δήλωση ότι είτε θα πάω στην ΑΕΚ είτε θα μείνω στον Απόλλωνα. Την επόμενη μέρα γράφτηκε παντού, όπως περίμενα αντέδρασε ο Ολυμπιακός και είπε ότι παίκτης που δεν θέλει να έρθει σε μας, ούτε εμείς τον θέλουμε και όλα πήραν τον δρόμο τους».
Κι επειδή ο επιμένων νικά, η μεγάλη επιθυμία του Ντέμη έγινε πραγματικότητα.
Το ίδιο καλοκαίρι η ΑΕΚ έρχεται σε συμφωνία με τον Απόλλωνα και ο Νικολαΐδης υπογράφει τριετές συμβόλαιο συνεργασίας με την Ένωση.
Η εκτόξευση με την ΑΕΚ
Η καριέρα του Ντέμη «απογειώθηκε» στην ΑΕΚ ,με τον ίδιο να γίνεται το απόλυτο τοτέμ των οπαδών της ομάδας.
Την πρώτη του σεζόν στην Ένωση γράφει συνολικά 23 γκολ σε 45 ματς και κατακτά το Κύπελλο Ελλάδας.
Και τις επόμενες χρονιές συνεχίζει να…ματώνει τα δίχτυα και να αποτελεί το βαρύ «πυροβολικό» της ΑΕΚ. Τον παίκτη που σκορπούσε τον τρόμο και τον πανικό στις αντίπαλες άμυνες.
Οι βελγικές «σειρήνες»
Τα…απόνερα του αποκλεισμού από την Λοκομοτίβ Μόσχας τον Μάρτιο του 1993 και η μη παρουσία της ΑΕΚ στους «4» του Κυπέλλου Κυπελλούχων, «χτυπούν» (και) τον Ντέμη.
Το κλίμα γίνεται…βαρύ για τον επιθετικό της ΑΕΚ λόγω μιας μεγάλης ευκαιρίας που έχασε και πολλοί του χρεώνουν τον αποκλεισμό.
Τότε λοιπόν εμφανίστηκε η Άντερλεχτ και επιχείρησε να «κλέψει» τον πρώτο σκόρερ της ΑΕΚ.
Ο Ντέμης ταξίδεψε στο Βέλγιο μίλησε με τους ανθρώπους της ομάδας, ωστόσο δεν υπέγραψε το συμβόλαιο που του προσέφεραν με συνολικές αποδοχές που έφταναν το 1 δισεκατομμύριο για πέντε χρόνια!
«Θυμάμαι ότι πήγα εκεί και η Άντερλεχτ είχε ετοιμάσει τα συμβόλαια. Δηλαδή περίμεναν να υπογράψω. Μου είχαν δώσει φανέλα. Για έναν λόγο δεν το έκανα. Δεν ξέρω γιατί. Τους είπα όχι, θα γυρίσω πίσω πρώτα και μετά θα υπογράψω. Γύρισα πίσω, με περίμεναν κάποιοι φίλοι της ORIGINAL έξω από τα γραφεία του μάνατζερ που είχα. Κάναμε μια μεγάλη κουβέντα μαζί, εισέπραξα αγάπη.
Είπαν «δεν είναι όπως νομίζεις, σ' αγαπάμε». Μετά έφυγα, πήγα σε ένα ξενοδοχείο στα νότια προάστια για τρεις μέρες, μόνος μου. Θυμάμαι ότι ήμουν ολομόναχος και τσακωνόμουν στο τηλέφωνο με οικογένεια, φίλους, με όποιον μ' αγαπούσε, γιατί όλοι έλεγαν «φύγε» και θυμάμαι αυτό που μου είχε πει και ο πατέρας μου, όταν ήμουν στον Εθνικό στην Αλεξανδρούπολη, «φύγε για να πας Α' Εθνική», το ίδιο και πάλι, "φύγε".
Εγώ έλεγα όχι, θα μείνω. Δεν έχω τσακωθεί ξανά με τους γονείς μου. Ένα κλίμα απ' όλους τους φίλους μου, την οικογένειά μου ήταν να φύγω, και εγώ να τους λέω όχι, τελικά θα μείνω. Τόσο απλά».
Δεν μπορώ να θυμηθώ τι έκανα αυτό το τριήμερο. Ήμουν εκεί και σκεφτόμουν. Δεν είχα επαφή με κανέναν άλλο, μόνο με φίλους στο τηλέφωνο. Είναι πολύ δύσκολο να πω τι θα έκανα αν γυρνούσα το χρόνο πίσω. Νιώθω πολύ καλά.
Όσο έπαιζα, νόμιζα ότι απλά ήμουν ένας καλός παίκτης, ο οποίος είναι παθιασμένος με αυτό που κάνει. Αφού τελείωσα, κατάλαβα ότι ήμουν καλός παίκτης, αλλά παρόλο που είχα αυτοπεποίθηση όταν έπαιζα, ποτέ δεν πίστευα ότι ήμουν πολύ καλός παίκτης, το κατάλαβα αφού τελείωσα την καριέρα.
Αν το δω εντελώς ποδοσφαιρικά, αν έφευγα τότε, θα έκανα μια άλλη καριέρα. Αλλά επειδή, το είχα δηλώσει και παλιότερα, ποτέ δεν ήμουν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής -δεν μπορώ να πω ότι λειτούργησε υπέρ μου αυτό, αλλά έτσι ένιωθα και έτσι νιώθω - όχι δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο, είναι και το πώς νιώθεις, είναι πολλά πράγματα μαζί. Οπότε τα ίδια θα έκανα».
Εν τέλει ο Ντέμης παρέμεινε στην ΑΕΚ και ανανέωσε το συμβόλαιο του με την αγαπημένη του ομάδα και συνέχισε να αποτελεί τον «σημαιοφόρο» της επιθετικής γραμμής της Ένωσης.
Το fair play που έγραψε ιστορία
Τον Μάη του 2020 ο Ντέμης κατέπληξε τα πλήθη. Όχι με κάποιο τρομερό γκολ, αλλά με μια απίστευτη κίνηση που έμεινε στην ιστορία.
ΑΕΚ και Ιωνικός αναμετρήθηκαν στο ΟΑΚΑ για τον τελικό Κυπέλλου. Στο 32' μετά από μια εκτέλεση φάουλ του Πέτκοφ και συνεχόμενες κόντρες, ο Ντέμης Νικολαΐδης πετάχτηκε στην πλάτη της άμυνας και έστειλε την μπάλα με το χέρι στα δίχτυα.
Οι συμπαίκτες έπεσαν πάνω του ώστε να πανηγυρίσουν, αλλά εκείνος προσπαθούσε να εξηγήσει στον Γιώργο Δούρο που ήταν ο διαιτητής του τελικού ότι δεν πρέπει να μετρήσει το γκολ γιατί βρήκε την μπάλα με το χέρι.
Ο Αθηναίος ρέφερι δέχτηκε τα λεγόμενα του άσου της ΑΕΚ και ακύρωσε το γκολ με το παιχνίδι να συνεχίζεται στο 0-0.
Δύο χρόνια αργότερα, η Διεθνής Επιτροπή για το Fair Play στη Φρανκφούρτη, του έδωσε βραβείο για τη συγκεκριμένη κίνηση
«Ήταν μια δικαίωση, από πού να δικαιωθώ, από το ελληνικό πρωτάθλημα που παίζαμε; Δεν μπορώ να διανοηθώ να γίνει κάτι άλλο. Δηλαδή θα ήμουν αυτή τη στιγμή και θα είχα κερδίσει ένα Κύπελλο "κλέβοντας" τους παίκτες και την ομάδα του Ιωνικού; Θα κοιμόμουν ήσυχος; Δεν γίνεται, δεν το συζητάω. Δεν είναι καν θέμα προς συζήτηση».
Η κόντρα με τον Ψωμιάδη,
το exit από την ΑΕΚ
και η μεταγραφή στην Ατλέτικο
Οι διαταραγμένες σχέσεις του με τον Μάη Ψωμιάδη το 2003μ αποτέλεσαν την αρχή του τέλους του Ντέμη στην ΑΕΚ.
Ο τότε διοικητικός ηγέτης της Ένωσης έφτασε στο σημείο να πηγαίνει ακόμα κι έξω από το σπίτι του Νικολαίδη και να του λέει τα…δικά του.
«Ο Ψωμιάδης συνοδευόμενος από τέσσερις φίλους του (οι άλλοι δεν είχαν βγει από τα αυτοκίνητα) ήρθε στο σπίτι μου και χτύπησε το κουδούνι. Τον ρώτησα ποιος είναι και απάντησε ότι είναι ο Ψωμιάδης. Στη συνέχεια βγήκα έξω και ο Ψωμιάδης ρώτησε γιατί δεν σηκώνω το τηλέφωνο και απάντησα ότι τη νύκτα δεν το σηκώνω. Ο Ψωμιάδης μού είπε ότι: "Θα σου σπάσω τα πλευρά και τα πόδια και δεν θα ξαναπαίξεις μπάλα", ανέφερε μεταξύ άλλων ο Έλληνας άσος στην καταγγελία που έκανε στο Αστυνομικό Τμήμα Φιλοθέης.
Από τη μεριά του ο τότε ισχυρός άνδρας της "κιτρινόμαυρης" ΠΑΕ δήλωσε ότι πήγε ολομόναχος στο σπίτι του Ντέμη κι ότι δεν έγινε κανένα επεισόδιο:
«Όντως πήγα στο σπίτι του Ντέμη, μόνος χωρίς καμιά συνοδεία και αφού προηγουμένως δεν απαντούσε στις τηλεφωνικές μου κλήσεις. Λεει πως φοβάται για τη ζωή του και έχει πρόβλημα μαζί μου, αλλά δεν είχε πρόβλημα όταν την Πέμπτη του έδωσα 135 εκατομμύρια, ενώ ήταν έτοιμος να καταθέσει προσφυγή", η θέση του Ψωμιάδη»
Το…γυαλί έσπασε και το καλοκαίρι του 2003 ο Ντέμης έχοντας λήξει το συμβόλαιο του με την ΑΕΚ έριξε τίτλους τέλους στην επταετή θητεία του στην Ένωση.
Το ίδιο καλοκαίρι δοκίμασε για πρώτη φορά την τύχη του στο εξωτερικό μέσω της μεταγραφής του στην Ατλέτικο Μαδρίτης.
«Mου άρεσε η Ατλέτικο και το ισπανικό πρωτάθλημα και έγιναν όλα πολύ εύκολα. Πήγα, υπέγραψα και πέρασα 7 μαγικούς μήνες».
Την σεζόν 2003-04 είχε 6 γκολ σε 22 συμμετοχές στην Primera Division.
Το καλοκαίρι του 2004 η ισπανική ομάδα του έκανε πρόταση για την ανανέωση του συμβολαίου του, ωστόσο ο Ντέμης αποφάσισε να αποσυρθεί λόγω του χρόνιου προβλήματος στην μέση του.
Συγχρόνως στο μυαλό του είχε...καρφωθεί η επιστροφή του στην ΑΕΚ και η ενασχόλησή του με τα διοικητικά της Ένωσης μαζί με ένα γκρουπ επιχειρηματιών από πίσω του κι αφού το ίδιο καλοκαίρι στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική ομάδα στο αξέχαστο Euro της Πορτογαλίας.
Ο προεδρικός θώκος στην ΑΕΚ
Το 2004 ο Ντέμης ανέλαβε την προεδρία της ΑΕΚ, έχοντας από πίσω του μια ομάδα επιχειρηματιών.
Προσέφεραν το «φιλί της ζωής» στην Ένωση που κινδύνευε με υποβιβασμό λόγω χρεών, δημιούργησαν μια πολύ υγιή ομάδα που έπαιζε σε γεμάτες εξέδρες και «άγγιξε» τον τίτλο τον οποίο έχασε λόγω της περίφημης υπόθεσης Βάλνερ.
Παρέμεινε τέσσερα χρόνια στο τιμόνι της ΠΑΕ και παραιτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου του 2008, έπειτα από έντονες προστριβές με τους οργανωμένους οπαδούς με αφορμή τον ριζοσπαστικό τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε το θέμα που αφορούσε τη βία στα γήπεδα.
