Τα λαγωνικά είναι ιδιαίτερη ράτσα σκυλιών. Είναι αφοσιωμένα, στοργικά, τρυφερά, ευγενικά, φιλικά, πολύ δραστήρια και προικισμένα. Έχουν υψηλή ευφυΐα, είναι εκπαιδεύσιμα είναι πιστά και εκδηλωτικά. Όπως όλα τα σκυλιά, όμως, χρειάζονται και τις κατάλληλες συνθήκες για να νιώσουν άνετα και να προσφέρουν όσα μπορούν.
Το καλοκαίρι του 2007, όταν η Ρεάλ Μαδρίτης έπαιρνε για τις ακαδημίες της τον 17χρονο Χουάν Κάρλος Πέρεθ Λόπεθ, εκείνος ήταν γνωστός ως το λαγωνικό της Boadilla, της ακαδημίας που ήταν το ποδοσφαιρικό του σπίτι για 11 χρόνια.
Ήταν κοκαλιάρης, αλλά δαιμόνιος. Ταχύτατος, διεισδυτικός. Μυριζόταν την ευκαιρία, του άρεσε το ανοιχτό γήπεδο, όπου μπορούσε να πιάσει την τελική του ταχύτητα, το δυνατό του όπλο.
Μέσα σε δύο χρόνια πήρε προαγωγή στην ομάδα νέων της «βασίλισσα» έκανε δύο γεμάτες σεζόν με εκείνη την στην Segunda B (64 παιχνίδια, 14 γκολ) ήταν ένας εξτρέμ που δύσκολα θα καθιερωνόταν στην πρώτη ομάδα, αλλά ένας παίκτης που δεν άφηνε κανέναν αδιάφορο.
Η 3η Οκτωβρίου του 2010 είναι μία μέρα που ποτέ δεν θα ξεχάσει. Η Λα Κορούνια έγινε σάκος του μποξ στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου (6-1), όμως ο Ζοσέ Μουρίνιο του έκανε το καλύτερο δώρο της ζωής του.
Μερικές ημέρες νωρίτερα είχε δει από τον πάγκο όλη την αναμέτρηση με την Οσέρ για το Champions League, όμως αυτή τη φορά οι συνθήκες ήταν αλλιώς. Στο 79ο λεπτό, ο Άνχελ Ντι Μαρία βγήκε για το standing ovation και στη θέση του μπήκε ένα… λαγωνικό, ονόματι Χουανκάρ. Στα 11 λεπτά που αγωνίστηκε δεν έκανε πολλά, αλλά θα έχει να το διηγείται και στα εγγόνια του. Φόρεσε την λευκή φανέλα της «βασίλισσας» σε επίσημο παιχνίδι της Primera Division. Είναι μία ανταμοιβή για κάποιον που ξεκίνησε από το μηδέν.
Ακούγεται περίεργο, αλλά αυτή η μία συμμετοχή στιγμάτισε την καριέρα του. Καθόρισε την ζωή του. Άλλαξε όλη την καριέρα του. Το καλοκαίρι του 2011, το μεταγραφικό τοπίο ήταν διαφορετικό. Υπήρχαν ακόμα εταιρίες που μπορούσαν να αγοράσουν τα δικαιώματα ενός παίκτη και να τον στέλνουν δεξιά κι αριστερά, όπου ήθελαν.
Η Doyen Sports επένδυσε 2,5 εκατομμύρια ευρώ πάνω του και ο Ισπανός βρέθηκε με ένα συμβόλαιο ως το 2020 με την Μπράγκα. Μία ομάδα, στην οποία δεν αγωνίστηκε ποτέ: «Δεν έπαιξα ποτέ ούτε ένα παιχνίδι με την Μπράγκα. Δεν επισκέφτηκα καν την πόλη. Λένε ότι είναι όμορφο μέρος, το έχω δει μόνο από το Ίντερνετ. Μπορεί κάποια στιγμή να την επισκεφτώ στο μέλλον, δεν ξέρω».
Τα λόγια αυτά ήταν λόγια απόγνωσης. Ο Χουανκάρ έγινε αιχμάλωτος. Η Μπράγκα (δηλαδή η Doyen Sports) κάθε χρόνο του έβρισκε κι ένα καινούργιο δανεικό σπιτικό, ελπίζοντας πως κάποια ομάδα θα τσιμπήσει και θα τα σκάσει χοντρά για να τον αποκτήσει. Το… λαγωνικό, χωρίς σταθερή στέγη, άρχισε να απογοητεύεται, να μην μπορεί να βγάλει στο χορτάρι όλα του τα χαρακτηριστικά.
Στην Σαραγόσα δεν ήταν κακός (24 παιχνίδια / 3 γκολ την σεζόν 2011-12), αλλά η ομάδα της Αραγονίας παραλίγο να πέσει. Η επόμενη διετία τον βρήκε στην Μπέτις, όπου για πρώτη φορά δοκιμάστηκε ως επιθετικός μπακ. Έκανε συνολικά 45 παιχνίδια στην Primera Division, αλλά ούτε οι Ανδαλουσιανοί ήθελαν να δώσουν τόσα πολλά χρήματα για αυτόν.
Την σεζόν 2014/15 νέος δανεισμός, στην Γρανάδα. Μία από τα ίδια (21 παιχνίδια), αλλά όχι μονιμοποίηση. Ο Χουάνκαρ έμοιαζε στάσιμος και χωρίς την εξέλιξη που θα δικαιολογούσε μία μεγάλη μεταγραφή.
Τα επενδυτικά συμφέροντα τον έφεραν το καλοκαίρι του 2015 στην Μάλαγα, όπου τελικά σε ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας ρίζωσε μέχρι σήμερα. Ωστόσο, κι εκεί το περιβάλλον του δημιούργησε μόνο φθορά. Μία ομάδα που έφτασε μία ανάσα από την πρόκριση στα ημιτελικά του Champions League, έφτασε ένα βήμα από την οικονομική διάλυση και τον υποβιβασμό στην τρίτη κατηγορία μέσα σε 5 χρόνια!
Ο Χουάνκαρ τα βίωσε όλα, έγινε σημαία, σύμβολο της μετάβασης αυτής, με προσωπική φθορά. Σε όλο αυτό το διάστημα «έγραψε» 104 συμμετοχές (με 4 γκολ και 7 ασίστ), όμως όσα έζησε αρκούν για να γράψει ένα ολόκληρο βιβλίο.
Στις 27 Νοεμβρίου του 2017, στο γήπεδο των ονείρων του το Σαντιάγκο Μπερναμπέου, απέναντι στην ομάδα της καρδιάς του, έρχεται η αρχή μίας διετούς ταλαιπωρίας. Μία σύγκρουση με τον Λούκας Βάθκεθ φέρνει ρήξη χιαστών στο δεξί του γόνατο και την αρχή μίας μεγάλης περιπέτειας.
Στις δύο σεζόν που ακολούθησαν (2017-19) παίζει ελάχιστα (17 παιχνίδια), αφού βγάζει πολλά προβλήματα τραυματισμών, με τους οπαδούς να διαμαρτύρονται, να τον φωνάζουν γυάλινο. Το πρόβλημα όμως -όπως αποδείχθηκε- ήταν περισσότερο ψυχολογικό.
Φέτος έκανε 36 συμμετοχές στην σκληρή Segunda Division, έμοιαζε με φάρο σε μία ομάδα που βούλιαζε στα οικονομικά και διοικητικά προβλήματα. Τον Ιανουάριο, μπουκωμένος από τα προβλήματα, αποφάσισε να ζητήσει λύση στην ψυχολόγο Ροθίο Πομάρες. Όχι, μόνο δεν ντράπηκε για αυτό, αλλά το δημοσιοποίησε κιόλας μπροστά στα έκπληκτα μάτια της ισπανικής κοινής γνώμης που δεν είχε συνηθίσει σε κάτι τέτοιο: «Ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ. Το κεφάλι μου είχε φορτωθεί με πολλά κι αυτό άρχισε να επηρεάζει την απόδοσή μου. Η ψυχολόγος με βοήθησε πολύ. Έμεινα έκπληκτος.
Είναι ότι καλύτερο έχω κάνει. Της λέω τα προβλήματα μου και πάντα με βοηθάει. Σχεδόν πάντα ξέρει την συνέχεια όσων θέλω να της πω και προβλέπει τι θα γίνει στο μέλλον. Σαν να μπαίνει στο κεφάλι σου και να επηρεάζει τον τρόπο που σκέφτεσαι. Με βοήθησε να αλλάξω οπτική απέναντι στα προβλήματα και να αρχίσω να ευχαριστιέμαι πάλι την ζωή μου. Να αδειάσω το κεφάλι μου και να αφοσιωθώ πάλι με ευχαρίστηση στην μπάλα».
Στα 30 του ο Χουανκάρ, προερχόμενος πιθανώς από την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, είχε αρχίσει να απολαμβάνει ξανά την ζωή και το ποδόσφαιρο. Μόνο που η ομάδα που αποτέλεσε το σπίτι του για τα τελευταία 5 χρόνια, δεν μπορούσε πια να ανταποκριθεί στο συμβόλαιο του.
Μίλησε με την Ράγιο Βαγεκάνο, όπως και με άλλες ισπανικές ομάδες, όμως ο Τσάβι Ρόκα είδε πάνω του τον αριστερό φουλ - μπακ που έψαχνε για το πρότζεκτ του. Έναν επιθετικογενή μπακ που μπορεί να τρέξει όλη την πλευρά, που έχει τεχνικές αρετές, ταχύτητα, που μπορεί να σεντράρει, να δημιουργήσει, να φτιάξει φάσεις, ώστε ο Καρλίτος που προορίζεται για αριστερά να μπορεί άφοβα να κάνει την διαγώνια κίνηση και να πατάει περιοχή.
Λένε πως ένα γέρικο σκυλί δύσκολα μαθαίνει νέα κόλπα, όμως ο 30χρονος Χουάνκαρ ψάχνει για χρόνια ένα ασφαλές και υγιές περιβάλλον για να δείξει ότι ένα λαγωνικό, όσο κι αν έχει ταλαιπωρηθεί ξέρει να ιχνηλατεί τα μονοπάτια προς την επιτυχία…
