Το μελάνι δεν είχε καλά - καλά στεγνώσει επάνω στο χαρτί. Είχαν περάσει μόλις 10 λεπτά από την επίσημη ανακοίνωση της μεταγραφής και το κινητό άρχισε να βαράει σαν δαιμονισμένο. Μηνύματα, τηλέφωνα, δονήσεις, ασταμάτητα.
Ανάμεσα στα πρώτα μηνύματα, ένα από ένα άγνωστο αγγλικό νούμερο: «Είμαι ο Τζόρνταν Χέντερσον. Καλώς ήρθες στην οικογένεια της Λίβερπουλ. Οτιδήποτε χρειαστείς μην διστάσεις να ζητήσεις την βοήθεια μου. Εγώ είμαι εδώ για σένα ό,τι κι αν χρειαστείς».
Κάγκελο ο… μικρός!
Λίγο αργότερα ήταν η σειρά του Γιούργκεν Κλοπ: «Όλα εντάξει αγόρι μου; Είσαι καλά; Τα σκυλιά σου πως είναι; Η κοπέλα σου; Βρήκες σπίτι; Να προσέχεις και θα τα πούμε». Ο Γερμανός δεν του είπε κουβέντα για μπάλα. Τίποτα. Δεν ανέφερε κουβέντα για νούμερα, συμβόλαια, διαδικαστικά. Δεν του είπε τίποτα για προπονήσεις, για προετοιμασία, για Ρόμπερτσον, για Λίβερπουλ. Τίποτα.
Ο επιδραστικότερος (και πιο πετυχημένος) προπονητής αυτή τη στιγμή στον πλανήτη, τον ρώτησε μόνο πράγματα που θα τον ρωτούσε ένα στενός, αληθινός του φίλος. Ήξερε τα πάντα. Για τους σκύλους του, για την σχέση του, για τις συνήθειες του.
Κόκαλο, ο μικρός!
Η ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΑΝΚΛΙ
Στα αποδυτήρια από το προπονητικό κέντρο του Μέλγουντ, πάνω από το μέρος που βρίσκονται κρεμασμένες οι φανέλες του Σαλάχ, του Φιρμίνο, του Βαν Ντάικ έτοιμες να φορεθούν από τους πρωταθλητές της Premier League, υπάρχει γραμμένη από άκρη έως άκρη του τοίχου μία ιστορική φράση του Μπιλ Σάνκλι: «A lot of football success is in the mind. You must believe you are the best and then make sure that you are».
«Μεγάλο μέρος από την ποδοσφαιρική επιτυχία είναι μέσα στο μυαλό. Πρέπει πρώτα να πιστέψεις ότι είσαι ο καλύτερος και μετά να το επιβεβαιώσεις ότι όντως είσαι».
Αν καταλάβεις το αληθινό νόημα αυτής της φράσης, τότε παύεις να αισθάνεσαι δέος απέναντι στον οποιοδήποτε. Η κόκκινη φανέλα με τον αριθμό 21 και το όνομα Tsimikas στο πάνω μέρος της είναι ισότιμη με αυτή όλων των συμπαικτών του. Διότι για να φτάσει να βρίσκεται κρεμασμένη εκεί, υφάνθηκε πολύ προσεκτικά με ατέλειωτες ώρες δουλειάς, πίστης, δοκιμασιών, θυσίας.
Ο μικρός έμεινε σαστισμένος να κοιτά για λίγο. Μετά, πήρε μπρος. Τώρα πια είναι ένας από αυτούς!
ΤΟΝ ΕΙΔΕ 18 ΦΟΡΕΣ!
Τίποτα στον ομαδικό αθλητισμό -πόσω μάλλον σε αυτό το επίπεδο- δεν έρχεται τυχαία. Η επιτυχία είναι ένα ψηφιδωτό από αμέτρητες μικρές κουκκίδες που όλες παίζουν τον ρόλο τους, όλες έχουν την σημασία τους.
Κάποιοι πιστεύουν ότι η Λίβερπουλ θαμπώθηκε από τα ποδοσφαιρικά κάλλη του Κώστα Τσιμίκα επειδή της κέντρισε το ενδιαφέρον από τα παιχνίδια με την Τότεναμ, γοητεύτηκε από την παρουσία του στα παιχνίδια απέναντι στην Άρσεναλ και σιγουρεύτηκε από την απόδοση του στις αναμετρήσεις με την Γουλβς.
Καμία σχέση! Η Λίβερπουλ είχε στα κατάστιχα της τον Κώστα Τσιμίκα εδώ και τρία χρόνια, όταν οι scout της έπεσαν πάνω του, μελετώντας την απόδοση του Ισπανού Πέδρο Τσιριβέλια και του μικρού αδερφού του Τζίνι Βαϊνάλντουμ, οι οποίοι έπαιζαν μαζί του ως δανεικοί στην Βίλεμ.
Ήταν ένας από τους δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες φακέλους παικτών που παρακολουθούν εξονυχιστικά στην database τους. Μόνο φέτος, τον είδαν (κρατηθείτε) σε 18 παιχνίδια! Δέκα-οκτώ!
Έστειλαν διαφορετικούς ανθρώπους να τον δουν σε 18 παιχνίδια, εντελώς διαφορετικών απαιτήσεων. Σε ματς ομίλων Champions League, σε ντέρμπι πρωταθλήματος, σε ματς κυπέλλου, σε αδιάφορα και εύκολα ματς πρωταθλήματος, σε εκτός έδρας παιχνίδια που το γήπεδο κόχλαζε. Σε όλες τις συνθήκες. Ήθελαν να ξέρουν τα πάντα για αυτόν, ακόμα και τις κακές του συνήθειες. Αν αδιαφορεί στα εύκολα, αν λουφάρει, αν «κλέβει» σε άμυνα ή επίθεση όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν, αν βεντετίζει, αν αρχίζει τις ατομιστίες.
Δεν βρήκαν πουθενά red flags που να τον εκθέτουν.
ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑΓΡΑΦΩΝ
Ο τρόπος που λειτούργησε η Λίβερπουλ σε όλα τα επίπεδα είναι υποδειγματικός. Ένα μάθημα για όλες τις ομάδες. Ο τρόπος και ο χρόνος που οριοθέτησε την μεταγραφική ανάγκη της (θέλω ένα αριστερό μπακ πίσω από τον Άντι Ρόμπερτσον), το προφίλ των παικτών που στρατολόγησε για αυτό το ρόλο (νεαροί, εξελίξιμοι, επιθετικογενείς, με περιθώρια εξέλιξης, χωρίς να απαιτούν να παίξουν άμεσα βασικοί), ο τρόπος που έβαλε πλαφόν στο ανώτατο ποσό που ήθελε να δώσει ώστε να μην διαταράξει τις ισορροπίες (δεν γίνεται ο βασικός «Robbo» να ήρθε με 9 εκατομμύρια από την Χαλ και η ρεζέρβα του να έχει κοστίσει 20+), ο τρόπος που προσέγγισε τον Ολυμπιακό και τον Κώστα Τσιμίκα, η ταχύτητα με την οποία έκλεισε την μεταγραφή, ο τρόπος και το ύφος με την οποία την παρουσίασε, όλα είναι υποδειγματικά και εξηγούν γιατί το club λειτουργεί σε άλλα επίπεδα, γιατί έφτασε να έχει στην κατοχή του σήμερα ό,τι τίτλο υπάρχει διαθέσιμος στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Ξεχάσαμε όμως κάτι. Ο δρόμος του Κώστα Τσιμίκα προς το Άνφιλντ δεν ήταν μία ευθεία χωρίς εμπόδια. Δεν ήταν μία αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Γι’ αυτό και πρέπει να επιστρέψουμε στα λόγια του Μπιλ Σάνκλι: «A lot of football success is in the mind. You must believe you are the best and then make sure that you are».
ΡΕΖΕΡΒΑ ΤΟΥ ΚΟΥΤΡΗ!
Τέτοια εποχή πριν από δύο χρόνια, ο Κώστας Τσιμίκας βρισκόταν στο τελικό στάδιο της προετοιμασίας με τον Ολυμπιακό για την σεζόν 2018-19. Ήταν στα 22 και είχε παίξει όλα κι όλα 4 (!) παιχνίδια πρωταθλήματος σε όλη του την καριέρα με τους ερυθρόλευκους! Τέσσερα!
Ο βασικός αριστερός μπακ, το ταλέντο, αυτός που έπρεπε να… σπρωχτεί για να φέρει την μεγάλη πρόταση, ήταν άλλος. Λεγόταν Λεονάρντο Κούτρης.
Άλλος στην θέση του ενδεχομένως να είχε απογοητευτεί. Να είχε συμβιβαστεί με την μοίρα του και να περίμενε τον επόμενο δανεισμό εντός συνόρων και μία καριέρα γυρολόγου. Να είχε αράξει στα κυβικά του, στο συμβόλαιο του, στο κύρος που εξασφαλίζει έστω η απλή παρουσία στο ρόστερ του Ολυμπιακού. Εκείνος, όμως, είχε προλάβει να πάρει δύο δύσκολες αποφάσεις, που τον ωρίμασαν, τον εξέλιξαν, τον βελτίωσαν.
Για όσους δεν το γνωρίζουν το Έσμπιεργκ απέχει σχεδόν το ίδιο από τον Βόρειο Πόλο και τον Πειραιά! Η μέση θερμοκρασία σε κανέναν μήνα του έτους δεν ξεπερνά τους 15 βαθμούς Κελσίου και όταν ο Κώστας Τσιμίκας αποφάσισε να πάει εκεί ως δανεικός στο πρωτάθλημα Δανίας, η ομάδα ήταν χάλια, ένα βήμα από τον υποβιβασμό. Τελικά, έπεσε. Αγωνιζόταν ως επί το πλείστον σε γήπεδα με συνθετικό χλοοτάπητα απέναντι σε αντιπάλους πολύ πιο γυμνασμένος, σε έναν περίεργο ρυθμό. Έπαιζε όμως. Έγραψε 13 ματς. Και πήρε τα πάνω του.
Η επιλογή της Βίλεμ, ήταν ακόμα καλύτερη. Ομάδα με αλεγρία στο παιχνίδι της, χωρίς πίεση από τον κόσμο, μία μηχανή εξέλιξης ελπιδοφόρων παικτών. Ο Κώστας Τσιμίκας έπαιξε πολύ (37 παιχνίδια / 6 γκολ) και έλαμψε. Έλαμψε τόσο πολύ που ήταν ρούκι της Eredivisie για τον Μάρτιο του 2018, πέτυχε το γκολ του μήνα για τον Μάιο του 2018. Ακόμα κι αν δεν τον ήθελε ο Ολυμπιακός, θα τον ήθελε η μισή Ευρώπη.
ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ...
Ούτε κι εκεί όμως επαναπαύτηκε. Από το καλοκαίρι του 2018, το σώμα του Κώστα Τσιμίκα είναι σαν να συγκρίνεις την μέρα με την νύχτα. Πήρε 6 κιλά σε μυϊκό όγκο. Ελάττωσε ακόμα περισσότερο το ποσοστό λίπους στο σώμα του και δυνάμωσε πολύ συγκεκριμένες μυϊκές ομάδες. Με ειδικές ασκήσεις βελτίωσε την αλτικότητα και την έκρηξη του. Όλα αυτά με αμέτρητες ώρες προσωπικές εξτρά δουλειάς, εννοείται.
Από το ξεκίνημα της σεζόν, όλες οι μετρήσεις του στο γήπεδο από τα ειδικά μηχανήματα Vis Track και τα γιλέκα Stat Sports, σε ταχύτητες, αριθμό και εντάσεις σπριντ, άλματα, παλμούς, όλα, ήταν μετρήσεις παικτών Premier League. Σωματικά, ήταν πια έτοιμος. Έμενε, όλο αυτό να βγει στο γήπεδο. Και -πολύ λογικά- βγήκε. Διότι «πρώτα πίστεψε ότι είναι ο καλύτερος και μετά το επιβεβαίωσε, ότι όντως είναι».
Η περίπτωση του Κώστα Τσιμίκα είναι case study από όλες τις πλευρές. Οι ομάδες και τα πρωταθλήματα που επέλεξαν οι εκπρόσωποι του για να ωριμάσει (Δανία, Ολλανδία) δείχνουν τον σωστό εξελικτικό δρόμο για κάθε νέο ταλέντο που σκουριάζει στην Ελλάδα. Ο τρόπος που ο Ολυμπιακός έπαιξε σκληρά το διαπραγματευτικό παιχνίδι και αρνήθηκε ουκ ολίγες προτάσεις (από Νις, από Νάπολι, από Σεβίλλη) από τον περασμένο Δεκέμβριο κιόλας ήταν αυτός που τον οδήγησε στο Άνφιλντ.
Πιθανώς, με λιγότερα χρήματα από όσα θα μπορούσε να βρει αλλού, αλλά με πολύ μεγαλύτερο επικοινωνιακό γκελ. Η μεταγραφή του Κώστα Τσιμίκα για 14 εκατομμύρια ευρώ από τον Ολυμπιακό στην Λίβερπουλ (plus bonuses) έπαιξε παντού σε όλο τον πλανήτη. Μία ενδεχόμενη μεταγραφή του Κώστα Τσιμίκα από τον Ολυμπιακό στην Νις με 20 εκατομμύρια ευρώ (ενδεικτικό το ποσό), το πολύ πολύ να έπαιζε τρίτο θέμα στην Equipe. Η διαφήμιση στο brand name εξισορροπεί (και με το παραπάνω) την φαινομενική χασούρα.
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ
Δεν υπήρξε κάποιος που να ασχολείται με το ποδόσφαιρο, είτε Ολυμπιακός, είτε Παναθηναϊκός, είτε ΑΕΚ, είτε ΠΑΟΚ, που να είδε κάπου στα social media την φωτογραφία του Κώστα Τσιμίκα με το στυλό στο χέρι και να μην χάρηκε, να μην χαμογέλασε, να μην είπε μέσα του «Mπράβο ρε μάγκα». Τα like έπεσαν βροχή. Και ήταν από παντού.
Ο Tsimi, μέσα σε μία μέρα, κατάφερε κάτι πολύ σπάνιo για την Ελλάδα. Έγινε οικουμενικός. Κάτι σαν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, ένα πράγμα. Απίστευτο για ένα παιδί που πριν δύο χρόνια δεν ήξερε καν αν θα μείνει ή αν θα φύγει δανεικός για κάπου.
Πέτυχε όμως και κάτι άλλο. Έγινε το role model για κάθε παιδάκι που παίζει μπάλα και ονειρεύεται το ακατόρθωτο. Ο Κώστας ο Τσιμίκας, ο γιος του ζαχαροπλάστη που έδωσε 7 χιλιάρικα από την τσέπη του για να πάρει το δελτίο του από την Νεάπολη, που ξεκίνησε από τον Λευκώνα Σερρών παίζει σήμερα στην Λίβερπουλ. Κι όλα αυτά τα έκανε μόνος του. Με την αξία του.
Αφού μπορεί εκείνος γιατί να μην μπορώ κι εγώ; Γίνεται. Πλέον, το μονοπάτι υπάρχει. Το χάραξε ο Τσίμι. Μόνο που το βιβλίο έχει ακόμα πολλές λευκές σελίδες. Διότι όπως έλεγε και ο Μπιλ Σάνκλι τώρα μένει να το επιβεβαιώσει και σε όλο τον πλανήτη, ότι όντως είναι ο καλύτερος…
