Δεν έχει να κάνει με πρόσωπα, ούτε με ομάδες. Δεν έχει σημασία αν δικαιωθούν σε κάποια περίπτωση ή όχι. Διότι είναι παγιωμένη νοοτροπία. Είναι σαν δεύτερο δέρμα. Είναι τρόπος σκέψης. Οι υπεραισιόδοξοι πάντα θα συγκρούονται με τους μηδενιστές κι από αυτή την κόντρα δημιουργείται η ενέργεια, η τροφή για άπειρες συζητήσεις.
«Και να σου πω ρε Μήλιε; Είναι καλός αυτός ο Σβάμπ που πήρε ο ΠΑΟΚ;». Στους πρώτους δεν χρειάζεται να πεις και πολλά, έτσι κι αλλιώς δεν έχει σημασία. Κάθε μεταγραφή είναι καλύτερος από αυτόν που φεύγει. Αξίωμα. Στους δεύτερους, ό,τι κι αν πεις δεν θα τους αλλάξεις την πεποίθηση. Η ΠΑΕ πάντα... κοιμάται και πάντα παίρνει τις λάθος αποφάσεις.
Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι μία μεταγραφή είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Βλέπεις κάνα δυο βιντεάκια του παίκτη στο Youtube, πατάς στο Transfermarkt να δεις πόσα ματς έκανε, πόσα γκολ έβαλε ή αν είχε κάνα τραυματισμό, τον παίρνεις τηλέφωνο, του δίνεις όσα θέλει κι έκλεισε.
Στην πραγματικότητα, η διαδικασία είναι δαιδαλώδης από αυτή, στην εποχή της πληροφορίας, μπορείς (και χρειάζεται) να ψάξεις, να σκαλίσεις, να ξεψαχνίσεις αμέτρητες λεπτομέρειες μέχρι να φτάσεις στο ζουμί και να πεις: «Τόσα δίνω. Πόσα θες;».
ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΕ ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ
Τα νούμερα. Τα νούμερα είναι ο επιστημονικότερος τρόπος για να πεις ψέματα, αλλά και ο μόνος δρόμος (αν ξέρεις να τα διαβάζεις και να τα αναλύεις σωστά), ώστε να ανακαλύψεις κρυμμένες υπεραξίες, όπως στο Moneyball. Η περίπτωση του Στέφαν Σβαμπ είναι case study, μπορείς να κάνεις διατριβή επί του θέματος.
Τα νούμερα λένε ότι στο φετινό αυστριακό πρωτάθλημα είχε 8 γκολ (τα 3 με πέναλτι) και 8 ασίστ σε 30 παιχνίδια. Υποπτεύεσαι ότι πρόκειται για ένα μέσο - ορχήστρα. Ένα λεπτάκι όμως. Σε ποιο πρωτάθλημα; Σε ολόκληρο το φετινό αυστριακό πρωτάθλημα (σε 32 αγωνιστικές) υπήρξαν όλες κι όλες 6 «λευκές» ισοπαλίες. Στο ελληνικό πρωτάθλημα είχαμε 30!
Στην Αυστρία, μία καθαρά αναπτυξιακή λίγκα, οι ομάδες έχουν καταλάβει ότι για να πουλήσουν πρέπει να φτιάξουν τα νούμερα των παικτών τους. Ως εκ τούτου, περισσότερα γκολ, λιγότερη σκοπιμότητα, περισσότερος ρυθμός, λιγότερη τακτική, περισσότεροι χώροι, λιγότερη άμυνα.
Σημασία δεν έχουν οι καθαροί αριθμοί, αλλά πως αυτοί μπορούν να μεταφραστούν σε μία άλλη ομάδα, σε ένα άλλο πρωτάθλημα, με διαφορετική λογική, διαφορετικό στιλ, διαφορετικό ρυθμό, διαφορετικές άμυνες.
Αυτό που πραγματικά μετράει για τον Στέφαν Σβαμπ δεν είναι τα γκολ και οι ασίστ (που δείχνουν πάντως μία τάση, σε ότι αφορά το αγωνιστικό του ύφος), αλλά άλλα πράγματα που δεν φαίνονται.
Το ποσοστό εύστοχων μεταβιβάσεων που έχει, πόσες καθαρές ευκαιρίες δημιουργεί, τι ποσοστό από κερδισμένες μονομαχίες έχει, η αναλογία κλεψιμάτων / λαθών, το είδος των μεταβιβάσεων που προτιμά (μακρινές, κοντινές, διαγώνιες, παράλληλες), τα σπριντ που κάνει σε κάθε παιχνίδι και η ένταση τους, το ποσοστό νικών της ομάδας του με αυτόν στο γήπεδο. Πράγματα που μόνο τα analytics μπορούν να σου δώσουν.
Το νούμερο όμως που πραγματικά αξίζει να εστιάσει κάποιος είναι οι συμμετοχές του. Στα 30 του, μετρά 410 ματς σε όλες τις διοργανώσεις. Γερό σκαρί. Γεμάτες σεζόν. Απαραίτητος, όπου κι αν έπαιξε. Αναντικατάστατος για όλους τους προπονητές του. Αρχηγός και ηγέτης στο γήπεδο. Σημαντικός και καθοριστικός για το επίπεδο που αγωνιζόταν και καθαρός από μεγάλους τραυματισμούς.
VALUE FOR MONEY
Για να κρίνεις μία μεταγραφή, ο πιο δίκαιος τρόπος είναι να την κρίνεις εξαρχής, όχι στο τέλος, εκ των υστέρων, όταν έχεις πια στο πιάτο την αγωνιστική εικόνα ενός παίκτη. Αν ήσουν εσύ ο τεχνικός διευθυντής θα έπαιρνες στον ΠΑΟΚ τον Στέφαν Σβαμπ την 1η Αυγούστου με αυτό το συμβόλαιο; Αυτή είναι η πιο έντιμη ερώτηση, που πρέπει να κάνει ο καθένας στον εαυτό του. Κι εδώ έρχονται και πάλι ένα σωρό από συνιστώσες.
Ο ΠΑΟΚ έχει θέμα με το Financial Fair Play. Δεν μπορεί να αγοράσει, αν δεν πουλήσει. Ως εκ τούτου πρέπει να πάει στην αγορά των ελεύθερων, μαζί με περίπου... δύο - τρία εκατομμύρια ομάδες στον κόσμο. Επομένως, ο βαθμός δυσκολίας είναι μεγάλος.
Ο ΠΑΟΚ επίσης «καίγεται» για κεντρικό μέσο. Άμεσα. Τώρα. Χθες! Δεν είναι μόνο η λειψανδρία στους κεντρικούς χαφ (ελεύθερος ο Μαουρίσιο, μακρόχρονα τραυματίες Μίσιτς, Αουγκούστο), αλλά και το γεγονός ότι σε 25 ημέρες παίζει το ματς της χρονιάς.
Επομένως, ο Δικέφαλος έψαχνε κάτι σταθερό, άμεσο, σίγουρο, εγγυημένο, ελεύθερο και με λογικό συμβόλαιο στην νέα εποχή οικονομική εκλογίκευσης. Χμμμμμ. Ξαφνικά γίνεται λίγο δύσκολο, ε;
Ο Αυστριακός είναι value for money από όποια πλευρά κι αν το κοιτάξεις. Καταρχάς, ήταν μία υπόθεση που έκλεισε σε μία εβδομάδα. Ασύλληπτα σημαντικό σε μία ομάδα που αρέσκεται σε μακρόσυρτα μεταγραφικά σίριαλ και εμφανίζει γραφειοκρατικές παθογένειες.
Έρχεται στην πιο γόνιμη ηλικία του (γίνεται 30 στις 27 Σεπτεμβρίου) με ένα άκρως λογικό χρονικό όριο δέσμευσης (2+1 χρόνια), με πολύ λογικά λεφτά για το μισθολόγιο του ΠΑΟΚ (περίπου 420.000 ευρώ ετησίως) που για αυτόν όμως είναι λεφτά που δεν είδε ποτέ, με την μεταγραφή στην Ελλάδα να μοιάζει για αυτόν όχι με εφάπαξ, αλλά με σκαλοπάτι για να ζήσει όσα δεν έζησε, με πρόκληση.
Για τον Σβαμπ, ο ΠΑΟΚ θα είναι ότι καλύτερο έχει ζήσει, όχι μια αρπαχτή. Ο ΠΑΟΚ είναι μεγαλύτερο μέγεθος από τον Αυστριακό κι αυτό θα τον κάνει να πολεμήσει, να σκυλιάσει. Ήταν η πρώτη, όχι η τελευταία του επιλογή.
ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΟΚ;
Εδώ είναι η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου ευρώ. Ένα κρυφό ατού που έχει ο Αυστριακός είναι πως «κολλάει» στο σύστημα που σκέφτεται να εφαρμόσει και του χρόνου ο Αμπέλ Φερέιρα στον ΠΑΟΚ.
Στα 22 από τα 34 φετινά της παιχνίδια η Ραπίντ Βιέννης έπαιξε φέτος σε σχηματισμό με τρεις στην άμυνα (3-5-2, 3-4-1-2, 3-4-3), με τον Σβαμπ είτε «δεκάρι» είτε «οκτάρι» σε αυτά. Επομένως, έχει την τακτική παιδεία και την τακτική οικειότητα με αυτό που θα παίξει ο Δικέφαλος. Η παρουσία του δίνει ύψος (1,83), όγκο και δύναμη (στις προσωπικές μονομαχίες) στα κεντρικά χαφ, κάτι που δεν είχε ο Δικέφαλος.
Η νοοτροπία του κεντρο-ευρωπαίου (σοβαρότητα, σταθερότητα, μαχητικότητα, σκληράδα) είναι κάτι επίσης έλειψε από τον άξονα του ΠΑΟΚ, ενώ σε κάθε ομάδα είναι καλοδεχούμενα στοιχεία όπως η ηγετική φύση (επί σειρά ετών αρχηγός της Ραπίντ) και η προσωπικότητα (κατά την διάρκεια της καραντίνας σε αρκετές συνεντεύξεις του άρθρωσε πολιτικό λόγο, ενώ σπουδάζει διοίκηση επιχειρήσεων και αθλητικό μάρκετινγκ στο ανοιχτό πανεπιστήμιο).
Συν τοις άλλοις πρόκειται για καλό χαρακτήρα, «κόλλα» στα αποδυτήρια, οικογενειάρχη (πρόσφατα έγινε μπαμπάς), ένα παιδί του χωριού και της φύσης και όχι της λαμπερής και φανταχτερής ζωής. Όλα αυτά παίζουν ρόλο σε μία μεταγραφή, με το υποτιμάτε καθόλου.
ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΟΣ…
Ναι, αλλά υπάρχει και ο αντίλογος. Είναι αργός. Μα, με τέτοιο βαρύ και γυμνασμένο σκαρί (ειδικά σε ότι αφορά τον κορμό του) δεν θα μπορούσε να είναι γρήγορος. Αν ήταν και γρήγορος δεν θα έπαιζε μέχρι τα 30 του στην Αυστρία, ούτε θα ήταν ελεύθερος τέτοια εποχή. Αλήθεια όμως, πόσο σημαντικό είναι να είσαι γρήγορος μεσοεπιθετικός στο πάναργο ελληνικό πρωτάθλημα, εκεί όπου (στις καλές τους) παίκτες όπως ο Βαλμπουενά, ο Μπίσεσβαρ, ο Λιβάγια μπορούν και κάνουν πλάκα… περπατώντας;
Ο Σβαμπ στο 80% των παιχνιδιών στην Super League θα αντιμετωπίσει, ομάδες ταμπουρωμένες πίσω, 11 παίκτες πίσω από την μπάλα, πολυάριθμες άμυνες, μηδενικό ρυθμό και ακόμα λιγότερους χώρους. Σε ένα τέτοιο πρωτάθλημα τα καλά χτυπήματα, η ταχύτητα σκέψης, η διορατικότητα, η αίσθηση του χώρου, οι αποφάσεις, η αντίληψη παίζει πολύ μεγαλύτερο χώρο από την γρηγοράδα στα πόδια. Ο (αργός) Μίσιτς ήταν με μεγάλη διαφορά ο πολυτιμότερος παίκτης του φετινού ΠΑΟΚ, δίχως αυτόν το παιχνίδι του έμοιαζε άνοστο, ανάλατο.
Ναι, ο Σβαμπ δεν είναι ο παίκτης που θα πάρει από το χέρι τον ΠΑΟΚ και θα τον βάλει στους ομίλους του Champions League. Δεν είναι μοντέρνος από πλευράς στιλ σε ότι αφορά το υψηλό ευρωπαϊκό επίπεδο, είναι μόλις μία φορά διεθνής, αλλά μπορεί να σταθεί σε αυτό το επίπεδο. Έχει δύο γεμάτες σεζόν σε ομίλους Europa League, 32 παιχνίδια σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις και σημαντικές παρουσίες σε παιχνίδια με αντιπάλους όπως η Ίντερ, η Βιγιαρεάλ (σκόραρε κιόλας), με Βαλένθια, με Σπαρτάκ Μόσχας. Στέκεται. Δεν θα ψαρώσει.
ΕΣΥ ΘΑ ΤΟΝ ΕΠΑΙΡΝΕΣ;
Η αλήθεια είναι πως αν ήμουν τεχνικός διευθυντής ή προπονητής του ΠΑΟΚ θα προτιμούσα τον Τόνι Κρόος, ένα αλάνθαστο κομπιούτερ που αναλύει αμέτρητους αλγόριθμους σε κλάσματα δευτερολέπτου και κάνει τα πάντα να φαίνονται απλά στο γήπεδο. Επειδή όμως ο ΠΑΟΚ πληρώνει αμαρτίες ετών, πρέπει να προσαρμόσει τα «θέλω» του στα «μπορώ» του.
Υπό αυτό το πρίσμα, ο Στέφαν Σβαμπ ήταν μία από τις πιο ασφαλείς, αξιόπιστες και γρήγορες υποθέσεις που μπορούσε να «τρέξει». Κι όπως λένε και στους γάμους, όποιος έχει αντιρρήσεις επ’ αυτού ας τις εκφράσει τώρα, αλλιώς ας σωπάσει για πάντα…
