Όμως σε καμία περίπτωση δεν πετυχαίνει τον αρχικό της στόχο, ο οποίος ήταν να αποδομηθεί η ΕΠΟ με οποιονδήποτε τρόπο.
Αντίθετα, επανενώνει τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ, οι οποίοι κατέχουν την αδιαφιλονίκητη πλειοψηφία της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΠΟ. Μάλιστα εδώ και περίπου ένα χρόνο, οι δύο «Δικέφαλοι» είχαν απομακρυνθεί λόγω της ψυχρότητας που επικράτησε και εμπεδώθηκε ανάμεσα στους ηγήτορές τους.
Ο Ολυμπιακός έκανε δύο λάθη στρατηγικής:
- Έθεσε ως προτεραιότητα την κρατική παρέμβαση και μάλιστα σε ζητήματα που καθόλου δεν αφορούν τον Λευτέρη Αυγενάκη.
- Έβαλε ζήτημα διαιτησίας στην UEFA και τη FIFA, χωρίς να συνυπολογίσει ότι η ΚΕΔ δεν ελέγχεται πλέον από την ΕΠΟ.
Το πραγματικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική ομοσπονδία είναι η «καλή διακυβέρνηση». Είναι το μόνο στοιχείο που μπορεί να πλήξει την ΕΠΟ, σε συνδυασμό με την έκθεση Χούμπελ και τις προσλήψεις πρώην κυβερνητικών στελεχών.
Η διαιτησία και τα δικαιοδοτικά όργανα δεν είναι ζητήματα για τα οποία μπορεί να κατηγορηθεί η διοίκηση Γραμμένου, καθώς πρόκειται για υπερεθνικές επιλογές.
Με την τακτική του ο Ολυμπιακός έκαψε το μοναδικό χαρτί που μπορούσε να ρίξει στο τραπέζι ώστε να προλάβει τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2020. Η σημερινή διοίκηση της ΕΠΟ, η οποία δυστυχώς διακρίνεται για την αναβλητικότητά της, πήρε ένα απρόσμενο δώρο από τον κυριότερο αντίπαλο. Η επιστολογραφία της έστρωσε το δρόμο…
