Όσα βλέπουμε μέχρι στιγμής στην φετινή Σούπερ Λίγκα επιβεβαιώνουν ότι η μείωση του αριθμού των ομάδων ήταν απολύτως σωστή απόφαση. Τα περισσότερα παιχνίδια είναι ανταγωνιστικά, οι μεγάλες ομάδες έχουν βαθμολογικές απώλειες, η επαρχία διαθέτει άξιους εκπροσώπους και το επίπεδο του ποδοσφαίρου που παίζεται κινείται στα όρια του ανεκτού. Επιπροσθέτως, η διαιτησία, με χτυπητή εξαίρεση τον Παναθηναϊκό, «βαράει» προς όλες τις κατευθύνεις. Όλα τα ντέρμπι που έχουν διεξαχθεί δε, είχαν γκολ, καλό ρυθμό, σασπένς και κυρίως…ολοκληρώθηκαν!
Τι θέλω να πω; Ότι αν κάποιος καταφέρει να απομονώσει τα τεκταινόμενα στον αγωνιστικό χώρο, από τον καθημερινό τραγέλαφο έξω από αυτόν, μπορεί έως και να ευχαριστηθεί το πρωτάθλημα.
Αλλά πώς να τα απομονώσει; Ο εθισμός όλων μας στην τοξικότητα αποτελεί ένα δομικό πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι δηλώσεις του κυρ Σάββα και η συμπεριφορά του Καραπαπά, οι ανακοινώσεις του Βόλου και όλα όσα διαδραματίστηκαν στο περιθώριο των αγώνων και αυτή την εβδομάδα, θα είχαν μικρή σημασία αν δεν τα κάναμε εμείς μεγάλα. Εμείς οι δημοσιογράφοι, που τα αναδεικνύουμε σε πρώτα θέματα και κυρίως το κοινό που έχει μάθει να καταναλώνει δηλητήριο, περισσότερο από όσο έχει μάθει να καταναλώνει μπάλα!
Στην Τούμπα π.χ. έγινε ένα καλό παιχνίδι, με τέσσερα γκολ, ένα δοκάρι, συναρπαστική διακύμανση, δραματικό φινάλε, ανταγωνιστικό Παναθηναϊκό και ηγετικό Βιεϊρίνια. Τίποτα από αυτά δεν συζητήθηκε το βράδυ της Κυριακής στο καφενείο των social media όσο τα 30 δευτερόλεπτα έξτρα καθυστέρησης που κράτησε ο διαιτητής, διάστημα στο οποίο προέκυψε τελικά και το πέναλτι της ισοφάρισης του ΠΑΟΚ (ούτε στο 7ο, ούτε στο 10 λεπτό των καθυστερήσεων όπως έγραψαν οι καλοπροαίρετοι – στο 95’.30’’ γίνεται η ανατροπή ενώ ο Σλοβένος είχε δείξει πέντε λεπτά)
Πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι από όσους έσπευσαν να σχολιάσουν δεν είχαν δει καν το παιχνίδι, μιας και μεταδόθηκε από το PAOK- TV. Αν το είχαν δει θα ήξεραν δυο – τρία πράγματα. Όπως ας πούμε ότι μέσα στις καθυστερήσεις ο Διούδης έκανε και άλλες καθυστερήσεις, δυο φορές, σε ελεύθερο – και την δεύτερη μάλιστα πήρε και κίτρινη. Κυρίως θα ήξεραν ότι η Τούμπα ήταν «εκκλησία»! Κυκλοφορεί η βλακώδης θεωρία ότι ο Σλοβένος Βίνσιτς φοβήθηκε να το σφυρίξει στο πεντάλεπτο, επειδή έχανε ο ΠΑΟΚ και άλλα τέτοια φαιδρά. Ο Βίνσιτς ούτε που ίδρωσε. Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο ήταν ήρεμη και σχεδόν αποδοχής της ήττας. Αν σφύριζε, χωρίς τα έξτρα 30 δευτερόλεπτα, ουδείς θα του έλεγε τίποτα, ουδείς θα διαμαρτυρόταν, θα επέστρεφε στην Σλοβενία κύριος, και χωρίς να φοβάται άσπρα πόλο.
Ο διαιτητής κράτησε παραπάνω χρόνο απλώς επειδή έτσι έκρινε. Και δεν είδε την φάση του Περέα που προηγήθηκε, για την οποία διαμαρτύρεται ο Παναθηναϊκός, απλώς επειδή δεν την είδε! Το πέναλτι το έδωσε απλώς επειδή ήταν. Με λίγα λόγια ο Σλοβένος έκανε ότι η συντριπτική πλειονότητα των ξένων διαιτητών που σφυρίζουν τα ελληνικά ντέρμπι: έδωσε ότι είδε!
Πλην όμως, για το κοινό που διψάει για αίμα, τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να καυγαδίσουμε για τα 30 δευτερόλεπτα που κρατήθηκαν στην Τούμπα, ακόμα κι αν δεν έχουμε ιδέα για τι πράγμα μιλάμε εφόσον δεν έχουμε δει το ματς, για το ένα λεπτό που δεν κρατήθηκε στην Ξάνθη και για όλον αυτόν τον θλιβερό συρφετό που θέλει και καταφέρνει να κλέβει τα φώτα της δημοσιότητας, σχεδόν κάθε Κυριακή, από τον Βιεϊρίνια ή τον Ποντένσε, τον Μπουζούκη ή τον Φερέιρα.
Είναι βέβαιο δε ότι όσο οδεύουμε προς τα πλέι – οφ, το πράγμα θα χειροτερέψει.
Δεν επιχειρώ να τηρήσω ίσες αποστάσεις, όλοι γνωρίζουμε ποιος είναι ο βασικός υπαίτιος για αυτήν την κατάσταση, τα έχουμε γράψει πολλές φορές. Το κακό όμως είναι ότι το κοινό έχει πλέον «εκπαιδευτεί» να ασχολείται με οτιδήποτε άλλο εκτός από μπάλα. Το έχουμε εκπαιδεύσει εμείς (κι εγώ ασφαλώς).
Για όσους έχουν απομείνει να προτιμούν να εστιάζουν στο ποδοσφαιρικό σκέλος του ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκός και όχι στα «30 δευτερόλεπτα καθυστέρησης», η μόνη λύση είναι να βλέπουν τα ματσάκια και μετά να κλείνουν τηλεόρασεις, ραδιόφωνα και υπολογιστές!
Σταματήστε να μας διαβάζετε, δείτε την μπαλίτσα σας και αφήστε τους Καραπαπάδες να κουρεύονται. Ίσως έτσι να διαπιστώσετε ότι η φετινή Σούπερ Λίγκα είναι η καλύτερη των τελευταίων ετών.
Υ.Γ. Τώρα να ασχοληθούμε με μπάλα Κεφαλογιάννη, επειδή ευνοείται ο ΠΑΟΚ ε; Το γράφω πριν μου το γράψετε. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Ουδείς ευνοείται συστηματικά και σκανδαλωδώς με τον τρόπο που είχαμε συνηθίσει είκοσι χρόνια τώρα. Όποιος ισχυρίζεται κάτι τέτοιο, απλώς δεν έχει παρακολουθήσει Σούπερ Λίγκα από το 2017 και μετά ή είναι εγκάθετος.
Οι παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου εξακολουθούν να υπάρχουν, όμως η συντήρησή τους στον πρώτο βαθμό της επικαιρότητας αποτελεί πλέον επιλογή, όχι μονόδρομο. Αντιθέτως και τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου, στα χρόνια που κυριαρχούσε το προηγούμενο καθεστώς, ήταν απαραίτητο να αναδεικνύουμε όσα πρωτοφανή συνέβαιναν εξωαγωνιστικά και δημοσιογραφικά λάθος να ασχολούμαστε επί της ουσίας μόνον με όσα συνέβαιναν εντός γηπέδων.
Τώρα η κατάσταση έχει αλλάξει – καθεστώς, όσο κι αν ορισμένοι ισχυρίζονται το αντίθετο, απλώς δεν υπάρχει. Δυστυχώς όμως, μας έχει μείνει αμανάτι η τοξικότητα και η καχυποψία. Όπως μας έμειναν αμανάτι και όσοι επιμένουν να την συντηρούν.
