Είναι να απορεί κανείς πως έφτασε στην πρώτη κατηγορία χωρίς να γνωρίζει τα βασικά. Εδώ και μια πενταετία, με την έλευση του VAR, ο κανονισμός για το σήκωμα της σημαίας έχει αλλάξει. Ο βοηθός ποτέ δεν τη σηκώνει αν δεν υπάρχει ξεκάθαρο οφσάιντ. Αφήνει τη φάση να εξελιχθεί. Ο Τσολακίδης στο Ηράκλειο έκανε ακριβώς το αντίθετο.
Το ζήτημα θα λυθεί αν ο κάθε βοηθός ξανακαθίσει στα θρανία; Πολύ αμφιβάλλουμε. Η ΚΕΔ οφείλει να φτιάξει μια νέα φουρνιά διαιτητών η οποία και θα εκπαιδευτεί και θα έχει την απαιτούμενη αντιληπτική ικανότητα. Εδώ ακριβώς βρίσκεται ο φαύλος κύκλος. Καινούργιοι διαιτητές δεν βγαίνουν γιατί απογοητεύονται από το γεγονός ότι δεν βλέπουν φως στο βάθος του τούνελ. Ηρθαν οι ξένοι ρέφερι, παραγκώνισαν ακόμη και τους Ελληνες διεθνείς και είναι λογικό ο νέος διαιτητής να νιώθει αποδιοπομπαίος τράγος.
Η ΚΕΔ έκανε μια πρώτη προσπάθεια πιστοποιώντας 17 VARίστες. Ακόμα και εδώ προχώρησε με λανθασμένο τρόπο. Δεν μπορείς να δίνεις πιστοποίηση με ένα τρίωρο σεμινάριο, ενώ οι περισσότεροι την έχουν πάρει μετά από εξαντλητική διαδικασία πέντε ημερών. Κατά τα άλλα ο Λανουά δίστασε να ανεβάσει διαιτητές δεύτερης κατηγορίας στη Super League 1, καθώς διαπιστώνει σοβαρές ελλείψεις στην εκπαίδευση. Ταυτόχρονα δεν θέλει να επαναφέρει όσους καρατομήθηκαν το καλοκαίρι.
Μοιάζει με αδιέξοδο αυτό που συμβαίνει, καθώς όταν έρθουν τα play offs θα συνδράμουν αποκλειστικά και μόνο οι ξένοι ρέφερι. Για μια ακόμη φορά ο παραγωγικός ιστός της ελληνικής διαιτησίας θα έχει πάει περίπατο.
Η ΕΠΟ συνεχίζει να εμπιστεύεται τις Ενώσεις στο θέμα της εκπαίδευσης των διαιτητών, αλλά τα αποτελέσματα είναι μάλλον αρνητικά. Το ζήτημα θα μπορούσε να λυθεί αν υπήρχε επιτέλους θεσμική εκπροσώπηση των διαιτητών στην Ομοσπονδία. Θα δημιουργούνταν ένα πεδίο συνεννόησης. Ακόμη κι αυτό έχει παραπεμφθεί στις καλένδες και όσα προβλέπονται στην ολιστική μελέτη θα υλοποιηθούν το επόμενο καλοκαίρι.
Απαιτείται άμεσος σχεδιασμός για την ίδρυση εθνικής σχολής διαιτησίας, κάτι που δεν φαίνεται να είναι στις προθέσεις ούτε της ΚΕΔ ούτε της ΕΠΟ. Ισως γιατί κανείς δεν έχει όραμα για τη διαιτησία η οποία διαρκώς απαξιώνεται.