Όταν προσλαμβάνεις προπονητή με ξεκάθαρη ποδοσφαιρική φιλοσοφία, είναι δυνατόν από το πρώτο ματς και με μόλις τρεις προπονήσεις να παρουσιαστεί στο φίλαθλο κοινό μεστή προπονητική πρόταση. Ο coach Γιοβάνοβιτς πιστός στις αρχές του, εμφάνισε από νωρίς το παιχνίδι υπομονής που τον διακρίνει και είναι γνωστό σε όλους. Ξεκάθαροι ρόλοι, ελεγχόμενο ρίσκο σε άμυνα και επίθεση, σωστές αποστάσεις σε μήκος και πλάτος. Όταν όλα αυτά συνδέονται με την καλή βραδιά ενός complete ποδοσφαιριστή όπως είναι ο Φώτης Ιωαννίδης, όλα είναι πιο εύκολα.
4-4-2 & 4-3-1-2 άμυνα με κοντινές αποστάσεις (compact)
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είχε στοχεύσει τον playmaker των Φινλανδών, τον Πέλτολα με το νούμερο τρία στην πλάτη. Όταν ο Φινλανδός κινούνταν στον χώρο των Ιωαννίδη και Μπακασέτα, ήταν οι ίδιοι υπεύθυνοι για το μαρκάρισμα του, ενώ όταν η πίεση ανέβαινε, ο Μάνταλος ήταν αυτός που έκανε step up για να πιάσει σε man to man τον Πέλτολα. Η πίεση της Εθνικής μας ομάδας ξεκινούσε στα ¾ του γηπέδου και οι αποστάσεις ήταν compact τόσο στο μήκος όσο και στο πλάτος.
Μπορεί η Φινλανδία να είχε την κατοχή και τον έλεγχο του ρυθμού, όμως δεν μπορούσε να δημιουργήσει ευκαιρίες, πλην του τελευταίου πεντάλεπτου του πρώτου ημιχρόνου, με το σκορ όμως ήδη στο 2-0 υπέρ της Εθνική μας.
Η αμυντική προσέγγιση σε 4-4-2 / 4-3-1-2 από τον coach Γιοβάνοβιτς σε stand off, δεν δημιούργησε ρήγματα για τους γρήγορους μεσοεπιθετικούς των φιλοξενούμενων.
Στο αγαπημένο του 3-2-5 στην επίθεση
Είναι λάτρης των σωστών αποστάσεων, θέλει οι ποδοσφαιριστές του να αγωνίζονται σε συγκεκριμένα σημεία στο γήπεδο και να μην παρεκκλίνουν από τις θέσεις τους. Ο coach Γιοβάνοβιτς όπως και τα τελευταία δύο χρόνια της παρουσίας του στον Παναθηναϊκό, προτίμησε την 3-2-5 διάταξη και προσπάθησε να “βάλει” τους ποδοσφαιριστές του στο σύστημα που παίζει.
Κοντά στον Ιωαννίδη που έπαιρνε τον κεντρικό διάδρομο, έφερε τον Μπακασέτα δεξιά του και τον Πέλκα από αριστερά. Ο Τσιμίκας ήταν υπεύθυνος για όλη την πλευρά στα αριστερά, ενώ ο Χατζηγιοβάννης έπαιζε δεξιά και πάνω στην γραμμή, με σκοπό να “ανοίξει” το γήπεδο στο πλάτος του.
Ο Μπουχαλάκης με τον Μάνταλο ήταν μπροστά από την τριάδα που σχημάτιζαν οι Ρότα (έμενα χαμηλά σαν τρίτος στόπερ σε φάση ανάπτυξης), Μαυροπάνος και Κουλιεράκης.
Σωστές τοποθετήσεις, ψυχραιμία και διάβασμα
Το πλάνο είναι ξεκάθαρο, έτσι είναι αρκετά εύκολο στον αθλητή να καταλάβει τι πρέπει να κάνει. Ο χρόνος προσαρμογής μειώνεται αυτόματα και όλα είναι πιο εύκολα. Στο build up και απέναντι στην 4/4 πίεση των Φινλανδών, ο Μπουχαλάκης ήταν εξαιρετικός στις κινήσεις του εκτός μπάλας, δημιουργώντας τις κατάλληλες αποστάσεις για να έχει ροή η κυκλοφορία.
Μπορεί το γενικό επιθετικό πλαίσιο να μην ήταν το καλύτερο για την Εθνική μας, όμως μένοντας πιστοί στο τακτικό πλάνο και περιμένοντας τις κατάλληλες στιγμές, ήταν φυσικό πως θα έρθουν οι στιγμές, όπως και έγινε.
Η υπομονή θα είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό, όπως και το παιχνίδι μυαλού. Η Εθνική μας ομάδα μπαίνει σε mode συλλόγου, θα είναι σωστή τακτικά και θα ξέρει τι ζητά στον αγωνιστικό χώρο, έχοντας πάντα στοχεύσεις τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση. Όταν ο Ιωαννίδης είναι στην μέρα του και του βγαίνει το παιχνίδι, θα δούμε ακόμα πιο ωραία πράγματα και φυσικά, όσα περισσότερα παιχνίδια παίζουν μαζί οι διεθνείς, τόσο περισσότερη χημεία θα αποκτούν. Επόμενο ραντεβού και αντίπαλος, η Ιρλανδία.
