Το γράφω και το λέω πολλά χρόνια: η αγωνιστική απόδοση μιας ομάδας είναι εντελώς αντίθετη από τα διαιτητικά λάθη. Το ένα δεν μπορεί να «καλύψει» το άλλο. Όμως όταν μια ομάδα είναι «χάλια» στο γήπεδο δε σημαίνει ότι μπορεί η διαιτησία να της συμπεριφέρεται με τρόπο άδικο.
Για να ξεκαθαρίζουμε λοιπόν τα πράγματα, ας ξεκινήσουμε από το ποδοσφαιρικό: Ο Παναθηναϊκός στο άδειο ΟΑΚΑ εισέπραξε αγωνιστικά όσα άξιζε με βάσει την άθλια απόδοσή του. Δηλαδή 0! Ο Αστέρας ήταν καλύτερος και ειδικά στο β’ ημίχρονο μπορούσε να φτάσει και με μεγαλύτερο σκορ.
Ο Παναθηναϊκός πήγε με την αύρα του Άμστερνταμ αλλά πνίγηκε στις επιλογές του Αλόνσο και στην πνευματική και σωματική αδυναμία των παικτών, με εξαίρεση δύο, τον Βαγιαννίδη και τον Τετέ.
Αναρωτιόμουν χθες εάν υπήρχε ένας άνθρωπος στον πράσινο οργανισμό ο οποίος ενημέρωσε τον Ουρουγουανό κόουτς για το προφανές: δηλαδή ότι ροτέισον 9 παικτών στη βασική 11αδα είναι από ρίσκο έως αυτοκαταστροφικό απέναντι σε αντίπαλο με προπονητή αλεπού στον πάγκο και «ειδικότητα» στο να κάνει δύσκολη τη ζωή του Παναθηναϊκού. Εάν πάλι του το είπαν κι αυτός επέμεινε, όλη η ευθύνη δική του.
Ο σημερινός Παναθηναϊκός δεν είναι ακόμη ομάδα με το βάθος να αντέξει τέτοιο ροτέισον. Πόσο μάλλον με αρκετούς παίκτες ημι-παροπλισμένους ή «τελειωμένους» στο ρόστερ. Και με άλλους τύπου Βιλένα αδύναμους να προσφέρουν ουσιαστικά. Ο δε Ζέκα διαθέτει τεράστια αγάπη για το κλαμπ, δίνει πάντα και την ψυχή του, αλλά δεν αποκτήθηκε για να παίζει βασικός στα 36 του, μην τρελαθούμε κιόλας.
Όταν λοιπόν λαμβάνεται απόφαση 11αδας με βάσει το παιχνίδι κόντρα στη Λανς τότε είναι ξεκάθαρη η ακροβασία καταστροφής απέναντι στον Αστέρα. Όταν παίζεις με τη φωτιά συνήθως καίγεσαι.
Όσο εξαιρετικά είχε προετοιμάσει ο Αλόνσο την ομάδα του πριν τη ρεβάνς με τον Άγιαξ, τόσο απροετοίμαστη φάνηκε για την πρεμιέρα με τον Αστέρα. Από πότε μια ομάδα που λέει ότι βασικός στόχος της είναι το πρωτάθλημα αντιμετωπίζει με τέτοια συμπεριφορά το πρώτο παιχνίδι λες και απλά ήταν μια «υποχρέωση» πριν από το ευρωπαϊκό; Που βρήκε αυτή την πολυτέλεια;
Όπως ο Ντιέγκο Αλόνσο εισέπραξε τα εύσημα για το παιχνίδι στην Ολλανδία έτσι και χθες του αξίζει η κριτική. Για μια ομάδα που με εξαίρεση τον Βαγιαννίδη και τον Τετέ αλλού πατούσε κι αλλού βρισκόταν. Την ίδια ώρα που ο διαβασμένος Ράσταβατς ξετύλιγε το δώρο και έφευγε θριαμβευτής απ΄το ΟΑΚΑ.
Ελπίζω να συνεννοηθήκαμε, λοιπόν, σε ό,τι αφορά το ποδοσφαιρικό κομμάτι ώστε να μη βρεθεί κανένας ανόητος και γράψει την κλασική ηλιθιότητα στα σχόλια «Προσπαθείς να μας πείσεις ότι ο ΠΑΟ έχασε από τη διαιτησία».
Πάμε λοιπόν και στο δεύτερο σκέλος, αυτό που αφορά τον διεθνή ρέφερι Τάσο Σιδηρόπουλο. Είναι προφανές, μετά την ανάλυση των ειδικών, και δη του Παναγιώτη Βαρούχα, ότι στο γκολ του Αστέρα υπάρχει σοβαρό λάθος. Και δεν εννοώ αυτό του Λοντίγκιν.
Υπάρχει παράβαση του κανονισμού καθώς ο σέντερ φορ του Αστέρα δεν βρίσκεται σε απόσταση ενός μέτρου από το τείχος των 4 παικτών του Παναθηναϊκού.
Είναι φανερό ότι η φάση «ανήκει» εξ ολοκλήρου στον Σιδηρόπουλο. Ο οποίος δεν έπρεπε να μετρήσει το γκολ του Κρεσπί. Αντ΄αυτού το… έριξε στο «χαλασμένο var» το οποίο ανακάλυψε όταν υπήρξαν διαμαρτυρίες των ανθρώπων του Παναθηναϊκού!
Έχω ακούσει τις τελευταίες ημέρες αρκετά σχετικά με τη νέα ΚΕΔ και τον τρόπο που οφείλει να λειτουργήσει για να αποδίδεται δικαιοσύνη στον αγωνιστικό χώρο. Ο κ. Λανουά είπε στους διαιτητές να σφυρίζουν όλα όσα βλέπουν και να γράφουν στο Φύλλο Αγώνα τα πάντα.
Ο Γάλλος αρχιδιαιτητής άφησε εκτός πινάκων δύο διεθνείς διαιτητές, τον Διαμαντόπουλο και τον Μανούχο. Αναρωτιέμαι για το προφανές: Μήπως θα ήταν απόλυτα λογικό να «κόψει» ΣΗΜΕΡΑ πλέον ΚΑΙ τον έτερο διεθνή, τον Τάσο Σιδηρόπουλο, στέλνοντας έτσι ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους ότι τα ΜΕΓΑΛΑ ΛΑΘΗ θα τιμωρούνται όπως τους αξίζει;
Οιοσδήποτε μπορεί να μην γνωρίζει τον κανονισμό, ο διαιτητής (πόσο μάλλον ο διεθνής) όμως όχι.
Ανεξάρτητα από την απόδοση των δύο ομάδων (αναφέρθηκα αναλυτικά πιο πάνω), η απόφαση του κ. Σιδηρόπουλου να κατακυρώσει ένα γκολ που δεν έπρεπε ΕΚΡΙΝΕ το αποτέλεσμα του αγώνα: 0-1. Όταν αυτή η κρίση είναι τόσο λανθασμένη «τρακάροντας» βάναυσα πάνω στον κανονισμό, μόλις στην πρεμιέρα, ο αρχιδιαιτητής δεν πρέπει να την αξιολογήσει και να την τιμωρήσει ανάλογα; Ένα ολόκληρο πρωτάθλημα έχει μπροστά του. Τι μήνυμα θα στείλει στους άλλους διαιτητές αν κλείσει τα μάτια σε κάτι κραυγαλέο;
