Σε συνέχεια των όσων διαδραματίστηκαν στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να ταλαιπωρείται από διαιτητές των οποίων οι αποφάσεις, είναι τουλάχιστον ύποπτες.
Ναι, ο ΠΑΟΚ ήταν κακός στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στον Πειραιά. Ωστόσο, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μια ομάδα πρέπει να καταδικαστεί σε ήττα από τον αντίπαλο της, όταν δεν βρίσκεται σε καλή μέρα; Είναι αλήθεια, πως ο ΠΑΟΚ καταδικάστηκε σε ήττα από τον αστείο Πορτογάλο, που εφηύρε (με την αμέριστη… βοήθεια του VAR), πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού και έκλεισε τα μάτια στο φάουλ σε βάρος του Σάστρε (επίσης με την αμέριστη… βοήθεια του VAR), πριν το δεύτερο γκολ του Ολυμπιακού.
Αυτό που πιστεύω, είναι πως σε ένα κλειστό παιχνίδι όπως αυτό της Κυριακής στον Πειραιά, ο (κακός το επαναλαμβάνω) ΠΑΟΚ, μπορούσε να κρατήσει την ισοπαλία μέχρι το τέλος και να ψάξει για ένα γκολ, που ενδεχομένως θα του έδινε τη δυνατότητα να «κλέψει» τη νίκη.
Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ένας διαιτητής – φάντασμα από την Πορτογαλία, να υποπέσει σε δυο λάθη που έδωσαν το δικαίωμα στους γηπεδούχους να κερδίσουν το παιχνίδι, αλλοιώνοντας τους συσχετισμούς στο βαθμολογικό πίνακα.
Μάτια έχουμε και βλέπουμε. Αρέσει δεν αρέσει, βλέπουμε, καταγράφουμε και είμαστε υποψιασμένοι. Με τα ίδια μάτια, είδαμε και τον Βεργέτη, νωρίτερα στο παιχνίδι του Αρη με την ΑΕΚ.
Αν έχουν αποφασίσει και φέτος, να προχωρήσουν σε απ΄ ευθείας… ανάθεση του τίτλου του πρωταθλητή, να μας το πούνε να πάρουμε τα μέτρα μας και να μην φθείρουμε την υγεία μας.
Αν όσα συνέβησαν φέτος από το ξεκίνημα της σεζόν σε βάρος του ΠΑΟΚ, είχαν συμβεί σε βάρος της ΑΕΚ ή του Παναθηναικού, θα είχαν σηκωθεί τόνοι σκόνης. Επαναλαμβάνω, είτε τους αρέσει είτε όχι, αυτή είναι η πραγματικότητα. Αν ο ΠΑΟΚ αντιμετωπιζόταν στις κακές του μέρες (όποιες ήταν αυτές) όπως αντιμετωπίζονται ο Παναθηναικός και κυρίως η ΑΕΚ, η κατάσταση στο βαθμολογικό πίνακα, θα ήταν εντελώς διαφορετική.
Η υπομονή εξαντλήθηκε. Η προσπάθεια του ΠΑΟΚ και του οργανισμού του για συναίνεση που προσβλέπει στην αναβάθμιση της αξιοπιστίας του προϊόντος και την ομαλή ολοκλήρωση του φετινού πρωταθλήματος, λαμβάνεται -κακώς- ως αδυναμία.
Αγωνιστικά, είναι προφανές πως το ρόστερ του ΠΑΟΚ, δεν έχει το βάθος που έπρεπε να έχει, για να ανταποκριθεί με επιτυχία η ομάδα, σε τρεις διοργανώσεις. Αυτό διαπιστώθηκε και στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Ο προπονητής του είχε την πολυτέλεια να κάνει 8 ποιοτικές αλλαγές σε σχέση με το παιχνίδι στην Κωνσταντινούπολη. Πολυτέλεια που δεν είχε ο προπονητής του ΠΑΟΚ.
Ακόμα κι έτσι όμως, δεν μπορώ να συμβιβαστώ με την ιδέα της ήττας με το… έτσι θέλω. Αυτό είναι που ενοχλεί. Όχι ή ήττα. Να θυμίσω ότι, ο ΠΑΟΚ έχασε από τον Ολυμπιακό στην Τούμπα, στον β΄ γύρο της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος. Το σύνολο του ασπρόμαυρου οργανισμού αναγνώρισε την ήττα, χωρίς καμία σκιά και υπονοούμενα. Αυτό που έγινε την Κυριακή στο «Καραϊσκάκης» όμως, δεν είναι ανεκτό. Είδαμε πολλές φορές το ίδιο… έργο και η υπομονή μας εξαντλήθηκε. Υπάρχουν υπεύθυνοι και ήρθε η ώρα να λογοδοτήσουν.
ΥΓ Οσο για τους… ευαίσθητους που ενοχλήθηκαν από τις δηλώσεις του Ραζβάν Λουτσέσκου και έσπευσαν να επιτεθούν στον προπονητή του ΠΑΟΚ, δεν υπάρχουν λόγια… Δεν είδα την ίδια… ευαισθησία για ανάλογες τοποθετήσεις του Τερίμ για παράδειγμα. Προφανώς ο ΠΑΟΚ και ο προπονητής του, αποτελούν τους εύκολους στόχους. Ζήτημα με το οποίο πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά η ΠΑΕ.
