Στην μικρή εικόνα, αυτή των δυο προημιτελικών με την Μπριζ, ο ΠΑΟΚ αποδείχθηκε κατώτερος της περίστασης και καταφανώς κατώτερος των Βέλγων. Απρόσμενα κατώτερος θα έλεγα εγώ. Προφανώς η Μπριζ είναι μια σοβαρή ομάδα, με πολύ καλή τακτική συμπεριφορά, αθλητικότητα, ταχύτητα και ένταση στο παιχνίδι της. Ωστόσο, η άνετη επικράτηση της στο πρώτο ματς, έστω με 1-0 και κυρίως η “παρέλαση” που έκανε στο πρώτο ημίχρονο του δεύτερου αγώνα, έχω την εντύπωση ότι οφείλεται και στην κακή εμφάνιση του ΠΑΟΚ.
Θυμίζω ότι οι Βέλγοι είχαν και το πρώτο ματς σημαντικές απουσίες, στο δεύτερο ακόμα περισσότερες – η μισή βασική τους ενδεκάδα έλειπε, Θυμίζω επίσης ότι έχουν υπηρεσιακό προπονητή, ο οποίος βέβαια είναι πια πολύ πιθανόν να μείνει. Και θυμίζω τέλος ότι εκείνοι έπαιξαν αγώνα για το πρωτάθλημά τους ανάμεσα στους δυο προημιτελικούς, ο ΠΑΟΚ είχε μια εβδομάδα να προετοιμαστεί.
Το γεγονός ότι δεν προετοιμάστηκε σωστά, φάνηκε από το πρώτο 15ο λεπτο, όταν η Μπριζ έβγαζε επικίνδυνες μεταβάσεις περίπου όποτε ήθελε.
Δεν θεωρώ λοιπόν ότι ο ΠΑΟΚ δεν είχε τύχη έτσι κι αλλιώς και θα αποκλειόταν ό,τι κι αν έκανε από μια ανώτερη ομάδα, Θεωρώ ότι ο Ραζβάν Λουτσέσκου και οι συνεργάτες του διάβασαν λάθος το ζευγάρι και σίγουρα διάβασαν λάθος την ρεβάνς. Ο Ρούμανος έστησε την ομάδα πολύ ψηλά στο γήπεδο, με την άμυνα στο κέντρο και με την πίεση να φτάνει έως τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Και τούτο ενώ ο Μεϊτέ ήταν ανέτοιμος και δεν μπορούσε να ακολουθήσει τέτοιο ρυθμό (έτσι κι αλλιώς έχει μεγάλα αθλητικά κενά σε παιχνίδια υψηλής έντασης) και ο Σβάμπ είναι αργός .
Η Μπριζ είχε δείξει ξεκάθαρα από το πρώτο ματς ότι ξέρει να παίζει την μπάλα με την μία και να σπάει για πλάκα το πρέσινγκ όπως και ότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνη στη μετάβαση αν βρει χώρο. Από την στιγμή που το κέντρο του ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να βοηθήσει σε αυτόν τον τομέα, ήταν βέβαιο ότι οι φιλοξενούμενοι θα έκαναν πάρτι στην πλάτη της αμυντικής τετράδας των γηπεδούχων.
Έχω την εντύπωση ότι κάπως σαν να πίστεψε και ο Ρουμάνος ότι η - εκπληκτική από την αρχή μέχρι το τέλος- Τούμπα θα “πνίξει” τους άπειρους Βέλγους και κατέβασε την ομάδα του για τους πατήσει! Επί της ουσίας ρίσκαρε από την αρχή, περισσότερο και από όσο επέβαλλε το 1-0 του πρώτου αγώνα και από όσο του επέτρεπαν τα χαρακτηριστικά των δυο ομάδων.
Ουδείς ξέρει τι θα γινόταν αν παρουσίαζε έναν ΠΑΟΚ κόμπακτ, πιο πίσω στον αγωνιστικό χώρο, με αμυντική προσήλωση και συγκέντρωση, ο οποίος θα έψαχνε την στιγμή του όσο περνούσε ο χρόνος. Όλοι όμως ξέραμε, νομίζω, τι θα γίνει μόλις πέρασε το δεκάλεπτο και είδαμε την Μπριζ να βρίσκει με χαρακτηριστική άνεση τα κενά του ΠΑΟΚ σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου.
Εκ των υστέρων βέβαια, η κριτική είναι εύκολη. Ωστόσο δεν μπορεί να μην επισημανθεί ότι η ευκαιρία για τον ΠΑΟΚ υπήρξε ιστορική και δεν την ξεζούμισε! Δεν έκανε δηλαδή ό,τι καλύτερο μπορούσε για να την αρπάξει από τα μαλλιά. Και επιτρέψτε μου να διαφωνήσω με όσους πιστεύουν ότι δεν μπορούσε να προκριθεί με τίποτα κόντρα στον συγκεκριμένο, πολύ καλό, αντίπαλο. Μπορούσε, τουλάχιστον, να το παλέψει.
Αλλά, όπως ανέφερα από την αρχή αυτή είναι η μικρή εικόνα των δυο προημιτελικών. Στη μεγάλη εικόνα ολόκληρης της σεζόν, ο ΠΑΟΚ έκανε μια θαυμάσια όσο και απρόσμενη πορεία, γεμάτη μαγικές βραδιές που δεν θα ξεχαστούν εύκολα. Τούτο πιστώνεται αποκλειστικά στον Λουτσέσκου και τους παίκτες του.
Ο ΠΑΟΚ βέβαια, δεν θα φτάνει προημιτελικό κάθε χρόνο και δεν είναι ανάγκη κιόλας. Ανάγκη είναι σε όποια ευρωπαϊκή διοργάνωση και αν αγωνίζεται, να αποφυγεί τις τρέλες τύπου Λέφσκι και να βρίσκεται εκεί, με σοβαρότητα, συνέπεια, σταθερότητα, χρόνος μπαίνει, χρόνος βγαίνει. Η Μπριζ έφτασε έναν ευρωπαϊκό ημιτελικό, αφού είχε καλές ευρωπαϊκές παρουσίες επί σειρά ετών. ακόμα και σε επίπεδο ομίλων Τσάμπιονς Λιγκ, διατηρώντας πάνω – κάτω την ίδια φιλοσοφία. Εφόσον την θαυμάσαμε και την βγάλαμε “ανίκητη”, ας δούμε και τι κάνει καλά, μήπως πάρουμε ιδέες.
Υ.Γ. Τώρα το ζητούμενο είναι ο ΠΑΟΚ να μαζέψει τις δυνάμεις και το μυαλό του και να πάρει όσο το δυνατόν καλύτερη θέση στο πρωτάθλημα. Μετά, με οδηγό και τα ματς με την Μπριζ, πρέπει να γίνει αξιολόγηση του ρόστερ και να προστεθούν - επιτέλους - αθλητικά χαρακτηριστικά, την έλλειψη των οποίων έχουν καταστήσει εμφανέστατη κάμποσες καλές ομάδες μέσα στη χρονιά.
