Πολλά είδαμε στο χθεσινό παιχνίδι του Κλ. Βικελίδης ανάμεσα σε Άρη και Παναθηναϊκό. Μια αναμέτρηση "πρόβα" τελικού, παράλληλα όμως και ματς ζωής και θανάτου για τους φιλοξενούμενους.
Η ομάδα του Φατίχ Τερίμ πήρε την νίκη με 0-2. Σκοράροντας δύο τέρματα κόντρα στην ροή του αγώνα, εμφανίζοντας μάλιστα πολλές αδυναμίες. Κόντρα σε έναν Άρη φαινομενικά αδιάφορο, που κατά διαστήματα κατηφόριζε το γήπεδο προς την εστία του Ντραγκόφσκι.
Παρά την νίκη, οι πράσινοι είχαν και παράπονα από τον διαιτητή, ο οποίος βέβαια έκλεισε τα μάτια σε αρκετές φάσεις υπέρ των φιλοξενούμενων. Αρνούμενος αρκετές κάρτες. Η αρχή των παραπόνων όμως έγινε πριν την σέντρα, όπως πληροφορήθηκα εκ των υστέρων. Άρα δεν χρειάζεται, θαρρώ, να σταθούμε περαιτέρω στο θέμα. Ίσως, μιας και πιάσαμε τα διαιτητικά, να πρέπει να ασχοληθούμε και με τον Σουηδο-ιρακινό της Λεωφόρου. Αλλά τι τα θες, τι τα γυρεύεις...
Στα σημαντικά, ο Τούρκος προπονητής φάνηκε πολύ ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα, απαντώντας μάλιστα στα "περί τύχης" για τα οποία ερωτήθη πως...απλώς δεν πιστεύει στην τύχη. Η εικόνα του αγώνα όμως, και οι αριθμοί λένε ...άλλα.
Ο Άρης είχε υπερδιπλάσια σουτ (17-7), πολλαπλάσιες ευκαιρίες στην εστία του Παναθηναϊκού, αρκετά περισσότερα κόρνερ (8) έναντι ελαχίστων (1) της φιλοξενούμενης ομάδας, είχε σβήσει τον αντίπαλο σε όλο το πρώτο μέρος, αναγκάζοντας τον Τερίμ να αλλάξει τελείως τακτική στην συνέχεια του αγώνα, όμως έφυγε από το παιχνίδι με άδεια χέρια.
...ή μήπως όχι;
Οι κίτρινοι κατάφεραν αυτό που ήθελαν, πλην των βαθμών. Μπόρεσαν να μετρηθούν με τον... πανάκριβο Παναθηναϊκό για 90 λεπτά, ίσως στην καλύτερη εμφάνιση τους απέναντι στο τριφύλλι, από τα τρία παιχνίδια που έπαιξαν οι δύο ομάδες. Κατάφεραν όμως, κατι πολύσημαντικότερο! Κατάφεραν ΌΛΟ αυτό να μην το αντιληφθεί ο "μεθυσμένος από την νίκη" αντίπαλος.
Οι δηλώσεις και η όλη στάση του Παναθηναϊκού μας επιβεβαιώνουν. Καθώς, βαθμοθηρικά πάντα, οι πράσινοι έκαναν την δουλειά και ήδη σκέφτονται το επόμενο παιχνίδι, μπαίνοντας για τα καλά στο κόλπο του τίτλου.
Το κύπελλο; ...μάλλον απομακρύνθηκε από τα πλάνα. Αν και όποτε, θα το ξαναδούμε...
Ο Άρης όμως, πέρα από το λάθος και την ατυχία στο 2ο γκολ του Μπράμπετς, δεν έχει να πετάξει τίποτα από το αποψινό παιχνίδι. Αντιθέτως, κρατάει πάρα πολλά. Κρατάει έναν εξαιρετικό Μανού, που αγωνίστηκε για πρώτη φορά βασικός σε ντέρμπι. Κρατάει έναν τρομερό Φεράρι και έναν συγκινητικό Ζουλ, που επιβεβαιώνουν πως το ροτέισον των κιτρίνων γίνεται όλο και πιο βαθύ. Κρατάει έναν Φαμπιάνο που ήταν αλάνθαστος και έναν Κουέστα, που, είτε κάτω από τα δοκάρια, είτε στις εξόδους, ήταν σταθερός.
Οι δύο φιναλίστ θα ξαναμετρηθούν. Η πρώτη "μάχη" πήγε στα σημεία στον Παναθηναϊκό. Όμως το... σπάρινγκ διαφέρει από τον τελικό! Η αποψινή στάχτη στα μάτια θα αργήσει να φύγει.
