Ο Ραφαέλ Βάραν παραχώρησε συνέντευξη στην Equipe, στην οποία εξομολογήθηκε μερικές από τις πιο ακραίες στιγμές της καριέρας του και τις φορές που κλήθηκε να αγωνιστεί έχοντας υποστεί διάσειση.
Ο στόπερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θυμήθηκε μία από εκείνες τις φορές και το ματς ενάντια στην εθνική ομάδα της Νιγηρίας για τους «16» του Μουντιάλ του 2014, ενώ όπως ανέφερε η συγκεκριμένη απόφαση κατέστρεψε το σώμα του και τη φυσική του κατάσταση.
«Όταν κοιτάω τρεις από τους χειρότερους αγώνες της καριέρας μου, υπάρχουν τουλάχιστον δύο πριν από τους οποίους είχα υποστεί διάσειση λίγες μέρες νωρίτερα: κόντρα στη Γερμανία στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2014 και με τη Ρεάλ κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι στη φάση των "16" του Champions League 2020».
Συγκεκριμένα για την κατάστασή του μετά τον αγώνα με τη Νιγηρία δήλωσε:
«Τελείωσα τον αγώνα, αλλά ήμουν σε λειτουργία αυτόματου πιλότου. Αν κάποιος μού είχε μιλήσει εκείνη την ώρα, δεν ξέρω καν αν θα μπορούσα να απαντήσω. Δεν θυμάμαι τον αγώνα μετά από αυτό το σοκ. Μετά το ματς, στο αεροπλάνο, δεν είμαι καλά και το αφήνω να φανεί. Δεν ήμουν στην κανονική μου κατάσταση και έτσι με φρόντιζαν. Είχα αδυνατίσει γιατί ήμουν αφυδατωμένος, ήμουν εκτός φόρμας. Μετά, δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω έναν προημιτελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου επειδή ήμουν λίγο κουρασμένος».
Επίσης, μίλησε για το πώς η δημιουργία της οικογένειας του τον έχουν επηρεάσει στη λήψη τέτοιων καθοριστικών αποφάσεων.
«Αυτό που δεν θα μάθουμε ποτέ είναι τι θα είχε συμβεί αν είχα ξαναχτυπήσει το κεφάλι. Όταν ξέρεις ότι οι επαναλαμβανόμενες δεισείσεις έχουν δυνητικά θανατηφόρο αποτέλεσμα, λες στον εαυτό σου ότι τα πράγματα μπορεί να πάνε πολύ στραβά. Τότε δεν ήμουν οικογενειάρχης, αλλά σήμερα, στα 30 μου και με τρία παιδιά, σκέφτομαι διαφορετικά».
Ακόμη, αναφέρθηκε στο βασικό λόγο που κρατούσε κρυφό αυτό το γεγονός για μία δεκαετία.
«Δεν μπορείς να κατηγορήσεις ούτε τους γιατρούς, είναι λίγο περίπλοκο. Εδώ και 10 χρόνια, δεν ήθελα ποτέ να μιλήσω για αυτό γιατί μπορεί να ακούγεται σαν συγγνώμη και ποτέ δεν ήθελα να φαίνεται έτσι, γιατί δεν είναι».
Τέλος πρότεινε μερικές μεθόδους με τις οποίες οι ομάδες και οι παίκτες θα μπορούσαν να αποφύγουν τέτοιους σοβαρούς τραυματισμούς.
«Θα μπορούσαμε να περιορίσουμε τις κεφαλιές στην προπόνηση, όπου δεν είναι απαραίτητο. Κατά τη διάρκεια των αγώνων, αυτός είναι ένας από τους κινδύνους της δουλειάς μας, όπως και σε άλλα αθλήματα. Από την άλλη, πρέπει να γίνουν τα πάντα για να διασφαλιστεί ότι το head game θα διεξαχθεί στις πιο ασφαλείς δυνατές συνθήκες».
