Δεν έχει περάσει καιρός απ’ τη στιγμή που οι φίλαθλοι είχαν ξανά το δικαίωμα να πάνε στα ποδοσφαιρικά γήπεδα. Σε μια περίοδο όπου κάθε ματς έχει τη δική του σημασία. Οι στόχοι για τους συλλόγους μεγάλοι, η «δίψα» τεράστια. Οπότε και τα συναισθήματα ακόμη πιο δυνατά.
Τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν απ’ την κυβέρνηση για την καταπολέμησης της βίας, αφορούν τους φιλάθλους. Πώς θα παίρνουν εισιτήριο, πώς πρέπει να φέρονται, η ατομική ευθύνη του καθενός και συνολικά στις ομάδες. Θα νόμιζε κανείς πως στα γήπεδα πηγαίνουν… άγρια θηρία που δεν ελέγχονται με τίποτα.
Δύο μήνες τιμωρήθηκε αυτός ο κόσμος μην έχοντας δικαίωμα να πάει στο γήπεδο. Η επιστροφή στις εξέδρες έγινε και ήδη αποτελεί τεράστιο μάθημα. Για την ίδια την πολιτεία, μπας και αντιληφθεί πως «εχθροί» δεν είναι οι φίλαθλοι, αλλά τα εγκληματικά στοιχεία που είτε για τα χρώματα κάποιας ομάδας είτε για κάποια ιδεολογία είτε για κάποια άλλη αφορμή που θα βρουν, προκαλούν βία στην κοινωνία. Όχι στα γήπεδα.
Στην πράξη λοιπόν. Πρώτος αγώνας στην Τούμπα με κόσμο, το ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός. Οι Θεσσαλονικείς ηττήθηκαν. Δε συνέβη το παραμικρό! Λίγες μέρες μετά, ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός για το πρωτάθλημα. Συντριβή για τον Δικέφαλο με 4-1. Κι όμως, δε συνέβη το παραμικρό, παρά την «ανακάλυψη» της ΔΕΑΒ. Δεν είναι υποκειμενική άποψη, μέχρι και η διοίκηση της ομάδας του λιμανιού έδωσε συγχαρητήρια.
Στη Λεωφόρο πρώτο ματς με κόσμο, Παναθηναϊκός-Λαμία. Αποτέλεσμα 2-2 σε ματς «φωτιά» μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Καμία αντίδραση, κανένα πρόβλημα. Ακολούθησε ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ για το κύπελλο. Μέχρι το 128’ ο κακός Παναθηναϊκός ήταν εκτός συνέχειας. Δε συνέβη το παραμικρό σε γεμάτο γήπεδο.
Ήρθε και το ματς με την Κηφισιά, ισοπαλία και παραλίγο ήττα για τον Παναθηναϊκό που έχασε έδαφος για το πρωτάθλημα. Αντίδραση κόσμου; Έφυγε απ’ το γήπεδο μετά το τέλος του αγώνα. Δε συνέβη το παραμικρό.
Τέτοιοι αγώνες με αυτά τα αποτελέσματα, στο πρόσφατο παρελθόν θα αποτελούσαν αφορμή για… ολονυκτίες στα γήπεδα. Με λαϊκά δικαστήρια, παίκτες εγκλωβισμένους στα αποδυτήρια από εξαγριωμένο πλήθος, βροχή από αντικείμενα, ίσως και διακοπές αγώνα, ή εισβολή στον αγωνιστικό χώρο.
Ο φίλαθλος κόσμος στην Ελλάδα είναι ξεκάθαρο πως έχει ωριμάσει. Όσο κι αν είναι το φυσιολογικό να μην εξαρτάται η στάση των ανθρώπων που πηγαίνουν γήπεδο από το αποτέλεσμα της ομάδας τους, σε όλη την Ευρώπη βλέπουμε πω κάποιου είδους αντιδράσεις υπάρχουν σε ανάλογες καταστάσεις. Και δε μιλάμε για τις «θερμόαιμες» χώρες, δείτε τι γίνεται στη Σουηδία, τη Γερμανία, μέχρι και στην Αγγλία ή την Γαλλία τα τελευταία χρόνια σε αρκετές περιπτώσεις.
Προφανώς και η στάση των φιλάθλων δείχνει ωριμότητα και όχι σωστά μέτρα της πολιτείας που αποδίδουν. Είναι κρίμα λοιπόν για το τίποτα ή για πράξεις ελάχιστων εγκληματικών στοιχείων μακριά απ’ τα γήπεδα, να την πληρώνει αυτός ο κόσμος που δεν φταίει σε τίποτα. Στερώντας του το δικαίωμα να βρεθεί στις εξέδρες.
Μοιάζει σα να τιμωρεί το κράτος τη σωστή συμπεριφορά. Σα να βάζει πρόστιμο σε όσους πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους χωρίς καθυστέρηση, επειδή στην κοινωνία υπάρχουν και κάποιοι φοροφυγάδες.
