Σύμφωνα με τα εδάφια από την Παλαιά Διαθήκη ο Ιώβ ήταν ένας πλούσιος, αλλά ενάρετος, δίκαιος, ευσεβής και γενναιόδωρος άνθρωπος, όμως ξαφνικά άρχισαν οι δοκιμασίες της πίστης του.
Ληστές έκλεψαν τα βόδια του, φωτιά έπεσε από τον ουρανό και έκαψε τα πρόβατά και τους βοσκούς του, έφιπποι ληστές άρπαξαν τις καμήλες του, σφοδρός άνεμος κατεδάφισε το σπίτι, κάτω από το οποίο βρίσκονταν τα παιδιά του. Μία μολυσματική ασθένεια γέμισε πληγές το σώμα του, όμως η πίστη του δεν κλωνίστηκε ποτέ: «γυμνός εξήλθα από την κοιλιά της μάνας μου και γυμνός θα απέλθω από τον κόσμο αυτό».
Ως ανταμοιβή για την… Ιώβειο υπομονή του επέστρεψε στην αρχική του κατάσταση, απέκτησε ακόμα επτά παιδιά και πέθανε σε πολύ βαθιά γεράματα πλήρης εμπειριών, έχοντας δει ακόμα και τρισέγγονα.
Η υπομονή είναι ίσως η πιο σπάνια από τις αρετές. Οι δοκιμασίες, οι αναποδιές, οι κακοτυχίες δοκιμάζουν πάντα την πίστη, τις περισσότερες φορές την ισοπεδώνουν.
Καμιά φορά, νιώθεις την ανάγκη να… αναποδογυρίσεις το τραπέζι. Να κλείσεις με θυμό το τάβλι. Να πεις: «Ως εδώ». Είναι ότι πιο ανθρώπινο. Αυτοί που αντέχουν σε απανωτά χτυπήματα της μοίρας, θα πρέπει με κάποιο τρόπο να επιβραβεύονται.
Θαρρεί κανείς πως εδώ και λίγο καιρό ένα μαύρο σύννεφο που φέρνει μόνιμη βροχή βρισκόταν πάνω από το κεφάλι του ΠΑΟΚ. Δεν είναι ο αποκλεισμός από τον τελικό κυπέλλου. Είναι ο τρόπος. Μία σειρά από σοκαριστικές μικρές λεπτομέρειες που έφτιαξαν την μεγάλη ιστορία.
Ο τραυματισμός του Μπάμπα. Το σουτ μέσα από την μύτη της βελόνας του Λημνιού στο 129. Τα τρία χαμένα buzzer-beater πρόκρισης. Το γλίστρημα του Σαμάτα. Η απίθανη συνθήκη με 6 στους 9 εκτελεστές να μην έχουν βρεθεί ποτέ στην καριέρα τους από την λευκή βούλα. Η βραδιά που ο Ντραγκόφσκι απέκτησε «θεϊκές» ικανότητες.
Η θλάση του Μιχαηλίδη. Ο πιθανός season ending τραυματισμός του Έκονγκ. Οι ξαφνικές ενοχλήσεις του Τάισον. Ο πυρετός που ανέβασε ο Κοτάρσκι. Η τιμωρία του Μπράντον.
Η σωματική κούραση και τα βαριά πόδια από την υπερπροσπάθεια των 130 λεπτών. Η πνευματική κούραση από το θρίλερ και το δυστοπικό φινάλε.
Και σαν να μην έφτανε αυτό ένα κρύο ντους στο λυκαυγές της αποστολής του στο Αγρίνιο. Ένα γκολ από τα 30 μέτρα, με σουτ πλαϊνό δίχτυ από τον Ηλία Χατζηθεοδωρίδη, ο οποίος είχε μέχρι απόψε 6 γκολ σε όλη του την καριέρα!
Μία καταιγιστική συστοιχία αρνητικών γεγονότων που είχαν έρθει να κουμπώσουν σε τρία ντέρμπι χωρίς νίκη, στην αμφιβολία, στο ντεφορμάρισμα, στην συσσωρευμένη αρνητική ενέργεια.
Ναι, αλλά η αρνητική ροή γεγονότων δεν είχε ολοκληρωθεί. Το φάουλ του Μουργκ σταμάτησε στο δοκάρι. Λίγο πριν το ημίχρονο ο Ντέλιας ελίχθηκε σαν σκιέρ, αλλά σημάδεψε ξανά το δοκάρι
Όταν στις παρυφές της επανάληψης πίστεψε ότι είχε λύσει τα μάγια με γκολ ισοφάρισης, ήρθε το VAR να εμφανίσει αντικανονική θέση στο ...κορδόνι του παπουτσιού του Ντεσπόντοφ στο ξεκίνημα της φάσης.
Μία φυσιολογική ομάδα, θα έπρεπε να σπάσει. Να λυγίσει. Να θολώσει. Να πέσει μαύρο μπροστά από τα μάτια. Όχι, όμως ο φετινός ΠΑΟΚ.
Ο περσινός, θα είχε χάσει. Θα τον είχε παρασύρει η ενέργεια του παιχνιδιού. Μετά από εκείνη την ήττα στα περσινά πλέι-οφ από την ΑΕΚ, ο Δικέφαλος δεν μπόρεσε ποτέ να αντιδράσει, το όχημα έφυγε αφρενάριστο στον γκρεμό.
Ο φετινός όμως είναι φτιαγμένος από άλλα υλικά. Έχει άλλες δομές και άλλες σταθερές. Μπορεί τα περισσότερα πρόσωπα να είναι ίδια, αλλά δείτε την εξέλιξη.
Ο Ντέλιας που πέρσι «δεν είχε τελειώματα», έφτασε ήδη φέτος τα 11 γκολ!
Ουάου!
Έχει έναν Μεϊτέ, που εδώ και λίγο καιρό είναι τόσο καθηλωτικός, τόσο κυριαρχικός στα χαφ, που θυμίζει το καθαρόαιμο Γιάγια Τουρέ στην μία και μοναδική του σεζόν στην Ελλάδα, πριν ανοίξει τα φτερά του για Μονακό, Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ Σίτι.
Κάποια στιγμή, το σύννεφο φεύγει. Ο ουρανός καθαρίζει. Το τοπίο ανοίγει. Και όλα μοιάζουν να επανέρχονται σε μία φυσιολογική ροή.
Στο 1-1 του Σάστρε, μία ανεπαίσθητη επαφή σε πόδι αμυντικού άλλαξε την τροχιά της μπάλας, όσο χρειαζόταν για να ξεγελάσει τον πεσμένο τερματοφύλακα.
Στην επόμενη φάση, το δοκάρι και έξω του Μουργκ και του Κωνσταντέλια, εγινε δοκάρι και μέσα στο σουτ του Ζίβκοβιτς! Ο ΠΑΟΚ είχε βγει πια από το μπουρίνι.
Ο Δικέφαλος δεν κέρδισε τίποτα απόψε σε επίπεδο στόχων, τίτλων, μα κάλλιστα θα μπορούσε να τα χάσει όλα.
Τώρα που το σκέφτομαι, καλύτερα όμως, κέρδισε κάτι πολύ σημαντικό.
Τον εαυτό του…
