Την περασμένη Παρασκευή, λίγες ώρες μετά τη σπουδαία νίκη του Ολυμπιακού με 1-0 επί της Φερεντσβάρος έγραψα εδώ κείμενο με ξεκάθαρα οπτική για το ντέρμπι της Τούμπας.
Κάποιοι φίλοι του ΠΑΟΚ έσπευσαν να… αντιδράσουν στα σχόλια, καθώς όπως είναι γνωστό στην Ελλάδα εάν δεν χαϊδεύεις τα αυτιά των οπαδών –ΟΛΩΝ των ομάδων- είσαι… εγκάθετος.
Από τότε πέρασαν κάτι περισσότερο από 48 ώρες μέχρι να μπει ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ στην Τούμπα και όχι απλά να νικήσει, αλλά να κάνει «παρέλαση». Με «τεσσάρα» που ανταπέδωσε το αντίστοιχο 2-4 του Φαλήρου, το οποίο δεν είναι πριν από μερικά χρόνια, αλλά μόλις τρεις μήνες νωρίτερα: αρχές Νοεμβρίου!
Εχει καμιά σχέση εκείνος ο Ολυμπιακός με τον σημερινό; Με τον Ντιέγκο Μαρτίνεθ (τότε) και πολύ περισσότερο με τον Κάρλος Καρβαλιάλ στον πάγκο του ήταν ένα «σκορποχώρι» που αναζητούσε κάποιες σταθερές. Με τον Μεντιλίμπαρ; Το είπε ο Πασχαλάκης μετά το τέλος του 1-4: «Υπάρχει πλέον ένας προπονητής με ισχυρό mentality». Κάτι ξέρουν καλύτερα εκείνοι που βρίσκονται στο χορτάρι.
Εγραφα ότι στο ματς με τη Φερεντσβάρος ο Ολυμπιακός ήταν μια ομάδα τακτοποιημένη, με αρχές και πλάνο. Ο,τι ακριβώς συνέβη και κόντρα στον ΠΑΟΚ όπου είχε ταυτόχρονα ισχυρή αυτοπεποίθηση. Αυτή τονώθηκε στο γκολ του Ναβάρο (μετά το λάθος του Κοτάρσκι), δεν λύγισε στην ισοφάριση του ΠΑΟΚ -που θα μπορούσε να αποφευχθεί αν το var «έδειχνε» το φάουλ του «Ντέλια» στον Ροντινέι- και απογειώθηκε στο ασύλληπτο «τεμάχιο» του Ποντένσε.
Ο Πορτογάλος πήρε φανέλα βασικού από τον Μεντιλίμπαρ και ΟΡΓΙΑΣΕ. Γκολ, ασίστ, ουσιαστική δημιουργία και στο 1-4. Ποντένσε από τα παλιά.
Ότι έπιασε ο Βάσκος έγινε χρυσός. Ναβάρο επέλεξε βασικό φορ, αυτός το 0-1. Ελ Κααμπί πέρασε αλλαγή, αυτός το 1-3 και το 1-4. Και τρεις χαφ που έκοψαν τον πνεύμονα του ΠΑΟΚ: Έσε, Όρτα και Τσικίνιο.
Ο Ολυμπιακός της «λύπησης» στο 2-0 της Λεωφόρου είναι πια στο -5 από την ΑΕΚ και στο -4 από ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό. Με ψυχολογία στον «ουρανό».
Και ο Δικέφαλος του Λουτσέσκου; Δεν έχει χάσει τίποτα ακόμη, εκτός από τη γη κάτω από τα πόδια του που κινδυνεύει να γίνει μαύρη τρύπα και να τον ρουφήξει ΑΝ δεν μπορέσει να διαχειριστεί τη δύσκολη στιγμή. Είναι μέσα και στο πρωτάθλημα και στο κύπελλο και στην Ευρώπη. Όμως είναι ταυτόχρονα «μέσα» στο κέντρο μιας μεγάλης εσωστρέφειας. Κι αν αποκλειστεί από τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, δεν θα έχει απολέσει μόνο τον πρώτο στόχο αλλά και την αυτοπεποίθησή του που θα γίνει συντρίμμια.
Μην ξεχνάτε ότι πέρασε μία εβδομάδα με τρία ντέρμπι στην Τούμπα και συγκομιδή μόλις μία ισοπαλία και δύο ήττες. Τρομερή πληγή για το γόητρο μιας ομάδας που έπλεε σε πελάγη ευτυχίας μέχρι πριν από 8 μέρες.
Και δεν είναι μόνο οι δύο ήττες αλλά και η εικόνα: το γεγονός ότι Παναθηναϊκός και (πολύ περισσότερο) Ολυμπιακός ήταν καλύτεροι στην Τούμπα και τον νίκησαν δικαιότατα. Την Τετάρτη ηττήθηκε ο ΠΑΟΚ των «β΄βασικών», την Κυριακή ο ΠΑΟΚ των «α΄βασικών»! Μεγάλα ζόρια ενόψει ρεβάνς της Λεωφόρου. Ένα ματς πολύ κρίσιμο και για τις δύο ομάδες, αλλά αυτά θα τα αναλύσουμε τις επόμενες μέρες. Για την ώρα ο Ολυμπιακός κλέβει δικαιολογημένα την παράσταση.
Σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Στο Ηράκλειο είχαμε την «παρέλαση» του Γιώργου Μπαρτζώκα που νίκησε απόλυτα δίκαια –και εύκολα- τον Εργκίν Αταμάν. Ο Ελληνας κόουτς παρουσίασε μια ομάδα πνευματικά πανέτοιμη, η οποία είχε στόχο να «λαρυγγώσει» με την άμυνά της τον Κέντρικ Ναν και να κυριαρχήσει ψηλά. Και τα δύο ήρθαν με απόλυτη επιτυχία.
Ο Μπαρτζώκας δικαιώνεται καθημερινά για τις επιλογές τόσο του Πετρούσεφ όσο και του Ράιτ. Κι αν για τον πρώτο ήταν… προβλέψιμο, ο δεύτερος αποτελεί θεμέλιο λίθο ενός «άλλου Ολυμπιακού» και είναι θρίαμβος για τον κόουτς. Ο Μπαρτζώκας αντέδρασε ακαριαία όταν τραυματίστηκε ο Μιλουτίνοφ και πήρε έναν εξαιρετικό ψηλό ο οποίος σφράγισε, μαζί με τον Φαλ και την άμυνα του Γουόκαπ, τον τελικό.
Ο Εργκίν Αταμάν για λόγο που ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω, επέλεξε να μην αντικαταστήσει τον τρίτο ψηλό του κι απλά έχει τον Μπαλτσερόφσκι να… παρακολουθεί, αδυνατώντας για την ώρα να σταθεί στο επίπεδο που πρέπει. Εχω γράψω πολλές φορές ότι ο Τούρκος πήρε μεγάλο ρίσκο με αυτή την επιλογή. Ο Λεσόρ δεν είναι υπεράνθρωπος να κερδίζει τους πάντες μόνος του, ο Αντετοκούνμπο κάνει πολύ καλή σεζόν αλλά έχει «ταβάνι» και ο Μήτογλου δεν είναι 5άρι να τα βάζει με τους ψηλούς του Ολυμπιακού, αλλά ένα εκπληκτικό 4άρι που και στον τελικό έπαιζε σχεδόν μόνος του.
Προφανώς ο Αταμάν γνωρίζει καλύτερα απ΄τον καθένα. Όμως ο τελικός τον Μπαρτζώκα δικαίωσε, όχι τον Τούρκο κόουτς. Ο οποίος μπορεί να ισχυρίζεται ότι στο τέλος της σεζόν ουδείς θα θυμάται το κύπελλο παρά μόνο το πρωτάθλημα και την Ευρωλίγκα, αλλά για την ώρα ο Ολυμπιακός πανηγυρίζει τους δύο πρώτους τίτλους της σεζόν…
