Η «βόμβα» που έσκασε από την Τουρκία, Χριστουγεννιάτικα, με την απομάκρυνση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και την έλευση, στη θέση του Σέρβου τεχνικού, του εμβληματικού Φατίχ Τερίμ, εκτοξεύει ακόμα… θραύσματα.
Στα social media γίνεται πραγματικός χαμός, με την πλειονότητα των οπαδών του τριφυλλιού να δηλώνουν απογοητευμένοι και να περνούν γενεές δεκατέσσερις τον Γιάννη Αλαφούζο.
Προσωπικά, τους νιώθω. Τους καταλαβαίνω. Ο Γιοβάνοβιτς γύρισε τον Παναθηναϊκό στις κούπες με το Κύπελλο Ελλάδας, τον ξαναέκανε υπολογίσιμο και τον έβγαλε Ευρώπη. Που σημαίνει ότι έφερε και χρήματα στο ταμείο της ομάδας. Δεν θα αναλωθώ άλλο στην κριτική για την απόφαση του mr ΣΚΑΪ. Το έκανα χθες, άλλωστε, χωρίς ενδοιασμούς και δισταγμούς.
Ο Παναθηναϊκός τον τελευταίο καιρό έδειχνε να περνά αγωνιστική κρίση. Η τριάρα στο Βόλο φάνηκε να επουλώνει τις πληγές και οι γιορτές να απορροφούν τους κραδασμούς που είχαν δημιουργηθεί. Λάθος νομίζαμε όλοι. Ο αναμορφωτής του Παναθηναϊκού έφυγε, η «σημαία» της Τουρκίας είναι εδώ.
Αν το δεις ψυχρά και συγκριτικά, ο νέος τεχνικός υπερτερεί σε φήμη και περγαμηνές του απερχόμενου. Είναι το «στολίδι» της προπονητικής και ποδοσφαιρικής Τουρκίας, είναι το… σήμα κατατεθέν της Γαλατά. Και, βεβαίως, παρά τα 70 χρόνια του, είναι ακόμα ορεξάτος για μπάλα από τη στιγμή που δεν του λείπει η δόξα και το χρήμα.
Σημειώνουμε και κάτι άλλο: για τον Τερίμ που έχει συνδεθεί άρρηκτα με τη Γαλατά, μεσολάβησε ο Ατζούν Ιλιτζαλί, ένας φανατικός της Φενέρ. Ο ιδιοκτήτης της αγγλικής Χαλ δίνει το παρών σε όσα παιχνίδια της αγαπημένης ομάδας του μπορεί και μάλιστα ήταν μέσα στην Ulker Sports Arena, όταν ο Σλούκας ξέρανε την Πόλη με την τριποντάρα που έστειλε τους ερυθρόλευκους στο final-4.
Φυσικά, μπορεί να πρόκειται για «σύμπτωση», οι δύο άνδρες να συνδέονται με ειλικρινή φιλία και το… προξενιό –κατά κάποιο τρόπο-του Ατζούν να είναι αθώο. Θα μου επιτρέψετε, ωστόσο, να υπενθυμίσω ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι πια τόσο ρομαντικό. Το ποδόσφαιρο είναι πολιτική. Και ξέρετε τι λένε; «Στην πολιτική δεν είναι τίποτα τυχαίο». Γι’ αυτό, λοιπόν, θεωρώ ότι ο Γιάννης Αλαφούζος ίσως έχει μια μεγάλη, μια ιστορική ευκαιρία (αν δεν την έχει εντοπίσει ήδη) να ηρεμήσει τον κόσμο της ομάδας, ειδικά μέχρι να ανοίξουν ξανά τα γήπεδα.
Ποια είναι αυτή η ευκαιρία; Όταν έχεις τέτοια σχέση με έναν τόσο ισχυρό οικονομικό παράγοντα, ζάμλπουτο για την ακρίβεια και «τρελό» με το ποδόσφαιρο, μάλλον είναι καλή σκέψη να τον έχεις συμπαίκτη στην ομάδα, να ανεβάσεις το μπάτζετ, να «προικίσεις» από τον Ιανουάριο κιόλας τον ικανότατο Τερίμ και οι επιτυχίες, ενδεχομένως και η κατάκτηση του πρωταθλήματος όπως είπε ο Τούρκος κόουτς στους παίκτες από την πρώτη του ομιλία, να μετουσιώσουν την τωρινή κρίση σε μια μεγάλη νίκη στα τέλη Μαϊου και το «μειονέκτημα» να γυρίσει τούμπα. Η «δουλειά», άλλωστε του Ατζούν με τον Βόλο μοιάζει να έχει ατονίσει το τελευταίο διάστημα, ενώ ίσως έχει τη (μεγάλη) σημασία του το γεγονός ότι η συνδρομητική πλατφόρμα του έδειξε ενδιαφέρον για τα τηλεοπτικά δικαιώματα του Παναθηναϊκού. Που σημαίνει χρήματα στο ταμείο της ομάδας…
Πέδρο… Γιοβάνοβιτς
Ο Γιοβάνοβιτς, λοιπόν, είναι ελεύθερος. Λογικά δεν θα μείνει για πολύ καιρό. Ολοι ξέρουν την αξία του, την απέδειξε στα μέρη μας τα τελευταία 2,5 χρόνια και τους λόγους τους είπαμε πιο πάνω. Ο Γιοβάνοβιτς θεωρώ ότι είναι «ταμάμ» για τον Ολυμπιακό. Ναι, για τον Ολυμπιακό που αλλάζει τους προπονητές όποτε βρέξει λίγο παραπάνω. Ταιριάζουν οι δύο «φιλοσοφίες»; Ξεκάθαρα όχι. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, όμως, υπάρχουν οι προκλήσεις. Για να ανατρέπονται τα καθιερωμένα, για να ξεπερνιούνται τα όρια. Ο Ολυμπιακός έχει την ευκαιρία να δει στο πρόσωπο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς τον άνθρωπο που θα τον βγάλει από την προπονητική σκιά του Πέδρο Μαρτίνς. Διότι από τότε που έφυγε ο «προφεσόρ» από το λιμάνι, αυτό συμβαίνει. Είναι η στιγμή η διοίκηση του Ολυμπιακού να αλλάξει ρότα, να δώσει στον Σέρβο την ομάδα εν λευκώ το καλοκαίρι, να του πάρει τους παίκτες που θέλει και να τον αφήσει να δουλέψει, όσο τρελό και παλαβό κι αν ακούγεται.
Θα μου πείτε πως οι ερυθρόλευκοι έχουν προπονητή, τον Κάρλος Καρβαλιάλ. Σωστά, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον Ολυμπιακό. Αν ο Πορτογάλος δεν αλλάξει την εικόνα της ομάδας, θα γίνει Μίτσελ, Μαρτίνεθ κλπ κλπ…
