Η παραλληλία των διαδρομών ΑΕΚ και Παναθηναϊκού στην κοινή επανεμφάνισή τους στην Ευρώπη, παραείναι σπάνια για να περνά απαρατήρητη. Ούτε συνεννοημένοι να ήταν! Η ΑΕΚ αποκλείστηκε στο Τσάμπιονς Λιγκ με δύο ήττες (Αντβερπ). Ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε στο Τσάμπιονς Λιγκ με δύο ήττες (Μπράγκα). Η ΑΕΚ ξεκίνησε στο Γιουρόπα Λιγκ με νίκη (Μπράιτον). Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε στο Γιουρόπα Λιγκ με νίκη (Βιγιαρεάλ). Η ΑΕΚ συνέχισε με ισοπαλία (Αγιαξ). Ο Παναθηναϊκός συνέχισε με ισοπαλία (Μακάμπι Χάιφα). Μετά, έπαιξαν για άλλους δώδεκα πόντους. Η ΑΕΚ δεν πήρε κανένα. Ο Παναθηναϊκός δεν πήρε κανένα. Η Μπράιτον και η Βιγιαρεάλ στο μεταξύ, οι ηττημένες της πρεμιέρας τον Σεπτέμβριο, και οι δύο τερμάτισαν πρώτες στους ομίλους. ΑΕΚ και Παναθηναϊκός, φυσιολογικά κατόπιν όλων αυτών, έφυγαν την ίδια νύχτα από την Ευρώπη.
Απόκλιση, και πάλι ελάχιστη, είχαν μόνο στη διαφορά τερμάτων. Η ανταγωνιστική προσπάθεια, δεν έφτανε. Ούτε για Τσάμπιονς Λιγκ, ούτε για Γιουρόπα Λιγκ, καν για Κόνφερενς Λιγκ. Εφτανε μόνο, για χάιλαϊτ. Ζάγκρεμπ, Μαρσέιγ. Αν η ΑΕΚ (ξανα)πάρει το πρωτάθλημα τον Μάιο, κανείς δεν θα θυμάται το ευρωπαϊκό νοκ-άουτ του Δεκεμβρίου. Αν ο Παναθηναϊκός πάρει το πρωτάθλημα τον Μάιο, κανείς δεν θα θυμάται το ευρωπαϊκό νοκ-άουτ του Δεκεμβρίου. Εγώ λέω, να μη ξεχάσουν το παραμικρό ολόκληρης της διαδρομής. Την κάθε μικρή-μικρή λεπτομέρεια. Το κάθε μικρό-μικρό μάθημα. Η δυνατή μνήμη, χρειάζεται. Διότι στην Ευρώπη, πάρουν δεν πάρουν το πρωτάθλημα εφέτος, του χρόνου θα επιστρέψουν. Ως τότε, πριν την επόμενη αφετηρία στον διεθνή στίβο μάχης δηλαδή, μαθήματα και λεπτομέρειες αντιστοιχεί σε άνδρες σοφούς να τα έχουν αναλύσει.
Επιτυχία; Αποτυχία; Αυτό είναι, μία λέξη. Το συνολικό αποτέλεσμα, 2/4 ομάδες το Νέον Ετος στην Ευρώπη, να δεχθούμε ότι δεν είναι αρκετά καλό. Ναι, αλλά πέρυσι είχαμε...καμία. Ναι, αλλά πέρυσι ήταν χρονιά Αγίου Βαρθολομαίου. Ολα, είναι σχετικά. Εξαρτάται, πού βλέπεις. Βλέπουμε, όχι τις τοπ λίγκες, ας πούμε τις ομάδες από την τσέχικη λίγκα. Η Σπάρτα Πράγας συνεχίζει στο Γιουρόπα Λιγκ. Υποσκέλισε τη Μπέτις. Η Σλάβια Πράγας συνεχίζει στο Γιουρόπα Λιγκ. Υποσκέλισε τη Ρόμα. Η Βίκτορια Πλζεν έγραψε 18/18 πόντους στο Κόνφερενς Λιγκ. Η market value και των τριών ομάδων της Τσεχίας, είναι αισθητά υποδεέστερη. Στα 30 (η πιο χαμηλή) με 45 (η υψηλότερη) εκατομμύρια. Το αντίστοιχο μέγεθος των τεσσάρων ομάδων της Ελλάδας, του rich-4, αρχίζει από τα 55-κάτι του Παναθηναϊκού και φτάνει ως τα 100-πλας του Ολυμπιακού. Αρα, για να γεφυρώνουν το χάντικαπ αυτοί, κάτι κάνουν καλά. Κάτι κάνουν, καλύτερα από εμάς.
Ο Αγιαξ μπήκε στο παιγνίδι, για ν' ανάψει φωτιές παντού. Να το κάνει, παρανάλωμα. Η ΑΕΚ, δεν έπαιξε για να σβήσει τις φωτιές του Αγιαξ. Ισα-ίσα, έριξε και δικό της λάδι στη φωτιά του παιγνιδιού. Στη μία βραδυά, δεν της βγήκε. Είναι φιλοσοφία, όμως. Είναι ταυτότητα. Η ΑΕΚ την υπερασπίστηκε. Fair enough. Για μένα αποτυχία είναι, όχι της ΑΕΚ, του ποδοσφαίρου στη χώρα, το να μη δούμε κάτι άλλο. Τις ηλικίες του Αγιαξ. Ο αρχηγός, ο σέντερ-μπακ, 2006. Οι τρεις χαφ 2003, 2004, 2002. Ο δεξιός μπακ, 2003. Ο σέντερ-φορ, 2002. Ο έξω αριστερά, 2004. Ο τερματοφύλακας, 2001. Η αλλαγή του σέντερ-φορ, 2003. Η αλλαγή του έξω αριστερά, 2002. Η αλλαγή του δεξιού μπακ, 2004. Αυτό κι αν είναι φιλοσοφία. Ταυτότητα, να την υπερασπίζεσαι no matter what. Στην Ελλάδα, όλοι αυτοί του Αγιαξ είναι αμφίβολο εάν θα έπαιζαν σε ομάδα Β της Σούπερ Λιγκ 2. Στην ελληνική Σούπερ Λιγκ 2 βλέπεις, ο θεός να με συγχωρήσει, τον Μπαράλες και τον Ματίγια. Ο νεότερος παίκτης της ΑΕΚ στο χορτάρι της Αμστερνταμ Αρένα, ο νεότερος επαναλαμβάνω, ήταν ο αναπληρωματικός Γαλανόπουλος (1997). Το ίδιο βράδι η Βίκτορια που λέγαμε για τις τσέχικες ομάδες, είχε δέκα Τσέχους στην αρχική ενδεκάδα.
Αποτυχία, δεν είναι να παθαίνεις. Αποτυχία είναι, να μη μαθαίνεις. Αποτυχία δεν είναι, το "ατομικό λάθος". Του Στάνκοβιτς μια φορά, του Αθανασιάδη μια άλλη φορά, του Μπρινιόλι εκεί, του Λοντίγκιν εδώ. Του Παλάσιος που δεν "μπλόκαρε" τη σέντρα, του Σχένκεφελντ που αποσυντόνισε τον Λοντίγκιν και αποσυντονίστηκε από τον Λοντίγκιν, του Βίντα στο 1-0, του Σιμάνσκι στο 2-1, του Αμραμπάτ στο 3-1. Αποτυχία είναι, να δείχνεις με το δάχτυλο. Τον γκολκίπερ, τον σέντερ-μπακ, τον εξτρέμ, τον χαφ. Μπούχτισα να ακούω κάθε (αγωνιστική) Πέμπτη όλον αυτόν τον καιρό, την επαναλαμβανόμενη κασέτα. "Τα λάθη στην Ευρώπη πληρώνονται". Ανιαρό. Οσο ανιαρή έχει γίνει πλέον, μια άλλη κασέτα. "Η ατυχία με τους τραυματισμούς". Ο τραυματισμός, πάντοτε για κάποιον λόγο συμβαίνει. Για κάποιον λόγο αν θέλετε, δεν προλαμβάνεται. Η αποκατάσταση, για κάποιον λόγο αργεί. Η υποτροπή, επίσης για κάποιον λόγο συμβαίνει. Δεν έχει να κάνει...με τύχη. Τα πάντα σήμερα, είναι μετρήσιμα. Θέλει, σοβαρή επένδυση. Τύπου lab. Κανένα κλαμπ δεν αντέχει, να χάνει εργατοώρες που τις πληρώνει.
Παθαίνεις, αρκεί να μαθαίνεις, από τα πάντα. Με τη Μακάμπι ο Παναθηναϊκός, όσο ξεκούρντιστος παρουσιάστηκε στο πρώτο ημίχρονο ή ανασκουμπωμένος στο δεύτερο (άνθρωποι είναι, όχι μηχανές, στο πρόγραμμα είναι και το ένα και το άλλο), η αντικειμενική πραγματικότητα είναι ότι τον σκότωσε ένα καταφανώς άκυρο, το δεύτερο των Ισραηλινών, γκολ. Η ντουλάπα-Πιερό, ο φορ της Μακάμπι, σκοτείνιαζε όλο το μέρος. Σκοτείνιασε, ευρισκόμενος σε θέση όφσαϊντ μες στη μικρή περιοχή, και την πρόσβαση του Λοντίγκιν στο σουτ. Ενας μπάστακας. Πιθανότατα, ο Λοντίγκιν δεν θα το έπιανε (ιδίως μετά και το γκελ της μπάλας στον ώμο του Γέντβαϊ που έκανε πλονζόν) ούτε με το πιο καθαρό οπτικό πεδίο στον κόσμο. Αλλά, θέμα δεν είναι αν θα το έπιανε. Θέμα είναι ότι δεν διαμαρτυρήθηκε, ψυχή ζώσα! Ούτε ο ίδιος ο Λοντίγκιν. Κλαψουρίζουν στην παραμικρή επαφή, κάνουν τους ηθοποιούς για ένα πλάγιο άουτ στο κέντρο του γηπέδου, εκτίθενται με τις χειρονομίες για μία κίτρινη κάρτα. Και δεν έβγαλαν μιλιά (παίκτες, πάγκος, κανείς) γι' αυτό. Πήγαινε, στον διαιτητή. Πες του, με τρόπο. Δείξ' του. Βάλ' του την αμφιβολία. Κάν' τον να βάλει, με τη σειρά του, την αμφιβολία στον var. Να παίζεις με το μυαλό της ομάδας διαιτησίας, ακόμη και αυτό, μία dark art, είναι "μέσα στο παιγνίδι". Υπάρχει άνθρωπος να πιστεύει πως ο Κομίνης θα ακύρωνε εκείνο το famous γκολ του Βαρέλα αν ο πάγκος της ΑΕΚ δεν είχε τα τόσο άμεσα αντανακλαστικά να παίξει στη στιγμή με το μυαλό του;
Συνεχίζουμε συνεπώς, με δύο ομάδες στο Νέον Ετος. Ο Ολυμπιακός θα ξέρει, τη Δευτέρα. Η λίστα έχει, στις οκτώ ομάδες, πέντε πρωταθλήτριες. Και Λέγκια, Αϊντραχτ, Γάνδη. Περιττεύει, η μετάφραση. Ντέρμπι. Ο ΠΑΟΚ, αργεί. Η Ευρώπη, μπαίνει στο κρεβάτι για χειμέριο ύπνο. Τώρα, ο πιο δύσκολος αντίπαλος του ΠΑΟΚ είναι ο καθρέφτης του. Εάν στήνεται με τις ώρες, και αυτοθαυμάζεται. Wow, τι γαμάτη ομάδα είμαστε...
