MENU

Φθινοπώριασε για τα καλά. Αλλαξε ο καιρός, με τραγικά αποτελέσματα σε μεγάλα κομμάτια της χώρας. Πληγές που δεν ξέρω αν και πότε θα κλείσουν. Ας έχουν δύναμη όσοι υπομένουν αυτό το μαρτύριο, που επιβεβαίωσε για ακόμα μια φορά, πως σε αυτήν τη χώρα αισθάνεσαι πολλές φορές πως ζεις απλά επειδή είσαι τυχερός. Εμείς ας ασχοληθούμε με θεματάκια πιο χαλαρά, το ποδόσφαιρο που όπως λένε είναι το σημαντικότερο από τα ασήμαντα της ζωής. 

Το φινάλε της μεταγραφικής περιόδου στην Ελλάδα – με κάποια ερωτηματικά προσθαφαιρέσεων κυρίως από πλευράς Ολυμπιακού – εκτιμώ πως αναδεικνύουν την ΑΕΚ ως τη μοναδική ομάδα που έχει ποδοσφαιρική συνέχεια από πέρυσι, τόσο από πλευράς υλικού, όσο και από πλευράς προπονητή. Ηταν ένα ιδιαίτερο καλοκαίρι και αποδείχθηκε στην πράξη. Είναι δύσκολο να διαχειριστείς την επιτυχία. Στην αποτυχία, το εύκολο είναι να ακολουθήσεις τη λαϊκή επιταγή για αλλαγές εκ βάθρων.

Η διαφορά με το τελευταίο πρωτάθλημα της ΑΕΚ

Το καλοκαίρι του 2018, στην προηγούμενη σημαντική επιτυχία της ΑΕΚ, το αίσθημα ήταν πως διαλύθηκε η πρωταθλήτρια. Δεν έχει νόημα τώρα να αναλύσουμε μια προς μία τις περιπτώσεις, όπου θα διαπιστωθεί πως ορισμένες ήταν ανέφικτες. Αλλά είναι δεδομένο πως έφυγαν Βράνιες, Αραούχο, Χριστοδουλόπουλος, Γιόχανσον κυρίως και αποδείχθηκε στην πράξη, πως δεν αντικαταστάθηκαν επαρκώς όλοι και δεν έγιναν οι μεταγραφές που όλοι περίπου συμφωνούσαν πως έπρεπε να γίνουν με γνώμονα και το Champions League.

Αυτό το καλοκαίρι ήταν διαφορετικό. Η ΑΕΚ δεν ήθελε «μπαζώματα», αλλά κινήσεις πραγματικής ενίσχυσης. Ο Μελισσανίδης είχε πει δημόσια για 4-5 προσθήκες, τέσσερις έγιναν τελικά: Πινέδα, Πισάρο, Πόνσε, Κάλενς, συν την ανανέωση του Λιβάι, συν κάποιους πιτσιρικάδες που δεν βάζω επί του παρόντος στην εξίσωση. Η ΑΕΚ διατήρησε σχεδόν ατόφιο τον περυσινό επιτυχημένο κορμό, προσέθεσε επιλογές με σπουδαίο βιογραφικό όπως οι Πισάρο και Πόνσε, θεωρητικά υπάρχει αναβάθμιση και στα στόπερ. Εδώ πέρυσι, δεν υπήρχε καν εξελίξιμος 5ος στόπερ για να μη χανόμαστε.

Η αναβάθμιση και ο Κάλενς

Το ερώτημα που τέθηκε από αρκετούς είναι εάν έπρεπε να υπάρξει περαιτέρω αναβάθμιση σε κάποιες επιπλέον θέσεις. Η απάντηση δόθηκε σε 2-3 διαφορετικές περιστάσεις από τον Αλμέιδα. Και πέρα από την άποψη που μπορώ να έχω εγώ, εσύ, ο καθένας, ας αποδεχθούμε την εκτίμηση του προπονητή που έφερε στην ΑΕΚ το νταμπλ. Είναι ξεκάθαρο, πως ο Αλμέιδα έχει δικά του στάνταρ και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Τρανή απόδειξη, η δυσκολία να ενταχθούν στην ομάδα οι Πόνσε και Πισάρο.

Για τον στόπερ, η ΑΕΚ εκτιμώ πως χρειαζόταν έναν παίκτη που θα ήταν τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό με Βίντα, Μουκουντί, Μήτογλου. Γι’ αυτό οι επιλογές που ξεχώρισαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, δεν ήταν περισσότερες από 3-4. Είναι σαφές, πως στο μυαλό του Αλμέιδα από το να πάρει παίκτη για τον οποίο δεν θα νιώθει όση ασφάλεια θέλει, προτιμά να διαχειριστεί παίκτες που καλύπτουν βασικά άλλες θέσεις από το νυν ρόστερ, γιατί ξέρουν σίγουρα τα ζητούμενα. Ο Κάλενς καλύπτει συγκεκριμένες προδιαγραφές τις οποίες είχε θέσει ο Αλμέιδα. Δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί στην πορεία, αλλά είμαι βέβαιος πως δεν θα αποτελεί ντεζαβαντάζ για τον Περουβιανό η απουσία από την ευρωπαϊκή λίστα. 

Το πρόσημο στον πρώτο κύκλο

Το φινάλε του πρώτου κύκλου της σεζόν, έφερε ξανά την ΑΕΚ σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης και δείχνει πως θα είναι σίγουρα μέσα στο κόλπο του πρωταθλήματος, όταν πετυχαίνει ανατροπές όπως αυτή στο Βόλο. Αναμφίβολα, ήταν πλήγμα ο αποκλεισμός από την Αντβέρπ και η γκέλα με τον Πανσερραϊκό. Κατά την κρίση μου, το ζήτημα σε αυτά δεν αφορούσε τις μεταγραφές, αλλά τη στόχευση του τεχνικού επιτελείου στο στάδιο της προετοιμασίας.

Είναι φανερό, ότι η ΑΕΚ δεν δούλεψε με γνώμονα αποκλειστικά την φρεσκάδα που θα είχε στα προκριματικά του Αυγούστου. Με δεδομένο πως υπάρχει μια απαιτητική σεζόν, όπου η ΑΕΚ θα φτάσει μίνιμουμ τα 55 παιχνίδια, πιστεύω πως για τον Αλμέιδα ζητούμενο ήταν η ισορροπία. Οδηγούμαι σε αυτό το συμπέρασμα, κρίνοντας από την αγωνιστική ταυτότητα της ΑΕΚ με Αλμέιδα. Μια ομάδα με φουλ ένταση, τα απαραίτητα τρεξίματα, όλα όσα ξέρουμε πως την χαρακτηρίζουν από την περυσινή σεζόν. 

Η ΑΕΚ έχει γίνει στόχος

Αυτό που χρειάζεται η ΑΕΚ είναι να προχωρήσει με βάση την πίστη που δημιούργησε πέρυσι, πως είναι καλύτερη από κάθε άλλη ομάδα. Και βέβαια, να συσπειρωθεί απέναντι σε όσα έχει να αντιμετωπίσει στην καθημερινότητα. Όταν ο Αλμέιδα, με κάτι περισσότερο από ένα χρόνο στην Ελλάδα λέει: «Παίζονται μεγάλα συμφέροντα, πολλοί από αυτούς που βρίζουν τους παίκτες μας και την ομάδα ως οπαδοί μας, δεν είναι οπαδοί μας, είναι οπαδοί άλλων ομάδων», τότε δεν έχεις να πεις πολλά. 

Για τους υπόλοιπους, είναι ξεκάθαρο το περιβάλλον. Η πρόσφατη συνεδρίαση της Λίγκας, επιβεβαίωσε για ακόμα μια φορά τον κοινό βηματισμό Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού. Το εκπληκτικό στα δικά μου μάτια είναι πως αυτό συμβαίνει απροκάλυπτα και ελάχιστους δείχνει να απασχολεί. Δεν υπάρχει προηγούμενο που να υπάρχει τόση… ομοψυχία. Ακόμα και επικοινωνιακά, δείτε πως δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά. Η ΑΕΚ έχει γίνει στόχος.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Θυμηθείτε, πως ζούμε στη χώρα και στο ποδόσφαιρο που ποδοσφαιριστής τελείωσε από την ομάδα του με απίθανες γελοιότητες και υπονοούμενα για τη συμμετοχή του ματς κόντρα στην ΑΕΚ. Όπως έχει συμβεί και στο πρόσφατο παρελθόν, για ακόμα πιο σημαντικά μεγέθη του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Παναθηναϊκός έβγαλε ανακοίνωση κατά της ΑΕΚ εν μέσω της πρεμιέρας του. Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός δεν δίστασαν να εργαλειοποιήσουν ακόμα και την σύσκεψη για τη βία, για να πουν το ποίημα για τη διαιτησία. Αλλά το θέμα είναι πως για την ΑΕΚ, ποτέ δεν ήταν εύκολος ο δρόμος. Αλλά αυτό κάνει και κάθε επιτυχία να έχει μεγαλύτερη διάσταση.

Η ΑΕΚ ενισχύθηκε εκεί που ήθελε και ξέρει τι θα βρει μπροστά της στη σεζόν