Είναι κάτι που ακούγεται εντόνως, έστω κι αν όχι με ακριβώς στεντόρεια φωνή. Πάντως, είναι δεδομένο πως στην Κρήτη το πιστεύουν και αυτός είναι ο κρυφός τους «πόθος»: η είσοδος για τον ΟΦΗ στην πρώτη εξάδα και, γιατί όχι, ακόμα και το τσεκάρισμα του ευρωπαϊκού εισιτηρίου.
Και, αν κρίνουμε από τα όσα είδαμε στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, μάλλον δεν είναι αβάσιμο αυτό το «θέλω»: μετά από έναν αγώνα που θα μνημονεύεται για χρόνια (ή, τέλος πάντων, αν τα χρόνια σας φαίνονται υπερβολή, για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα) το σύνολο του Νταμπράουσκας επικράτησε με 3-2 του δυσκολοκατάβλητου Άρη και ξεκίνησε με το σωστό πόδι την σεζόν: το δεξί.
Πρώτο ημίχρονο συνώνυμο της ποδοσφαιρικής… ονείρωξης
Κάτι τέτοια τα βλέπουμε στην Premier League. Στην La Liga ή στην Μπουντεσλίγκα, εκεί που το «όσα φάμε κι όσα βάλουμε» δεν είναι ακριβώς τρόπος αγωνιστικής ζωής, αλλά… είναι.
Στην Superleague, όμως, ένα 45λεπτο τέτοιου ποδοσφαίρου και τέτοιας διακύμανσης δεν είναι- θα λέγαμε- «τι πιο σύνηθες να συμβεί». Σωστά;
Στο περίπου, γιατί τα όσα έγιναν στο «Γεντί Κουλέ» στο σημερινό ΟΦΗ-Άρης αποτελούν την επιτομή του «να είχα χίλια μάτια».
Έχουμε και λέμε: απειλή ο ΟΦΗ στο 4΄ με τον Ντίκο, γκολ στο 17΄ ο ίδιος και 1-0 μετά από βολέ του Μανδά (ακόμα ένα τέρμα που «τρώει» ο Άρης με… 40άρα μπαλιά) κι εκπληκτικό τελείωμα του επιθετικού των γηπεδούχων.
Στην συνέχεια, στα «καπάκια», κεφαλιά του Πάλμα στο 19΄, η μπάλα βρήκε στο κάθετο δοκάρι και ο Μανδάς έσωσε πάνω στη γραμμή, με τους φιλοξενούμενους να φωνάζουν πως πέρασε, όμως κάτι τέτοιο να μην είναι απολύτως σαφές για το αν ισχύει ή όχι.
Σα να μην έφτανε στην ομάδα του Τερζή η… μη ισοφάριση, τα πράγματα έγιναν για τους Θεσσαλονικείς απείρως χειρότερα: το 38΄ ο Μπάκιτς πήρε την κεφαλιά, ο Θοράρινσον σούταρε και η μπάλα κόντραρε στον Φαμπιάνο, με αποτέλεσμα να καταλήξει στη γωνία του Χουτεσιώτη για το 2-0.
Αντί, ωστόσο, να παραδοθεί στην έως τότε διαφαινόμενη μοίρα του, ο Άρης έβγαλε αντίδραση και στο 40΄ ο Μόρον αρχικά έκρουσε τον κώδωνα του αμυντικού κινδύνου για τον ΟΦΗ (απομάκρυνε με δυσκολία ο Λαμπρόπουλος λίγο πριν η μπάλα περάσει την γραμμή) κι εν συνεχεία, στην αμέσως επόμενη φάση, πήρε την ασίστ του Μοντόγια και με ψύχραιμο πλασέ μείωσε σε 2-1.
Αυτό ήταν και το σκορ του πρώτου ημιχρόνου, που ήταν από τα καλύτερα που έχουμε δει εδώ και πολύ καιρό.
Από την εποχή του χαλκού θα έλεγε ένας υπερβολικός, από την εποχή του σιδήρου ένας πιο ρεαλιστής.
Δεύτερο ημίχρονο καλύτερο του πρώτου γίνεται; Γίνεται!
Όσοι πόνταραν τα λεφτά τους ότι μετά τα όσα είδαμε στο πρώτο 45λεπτο τρυπήσαμε τον ουρανό της απόλαυσης, θα ήταν σώφρον να κάνει cash out πριν ξεκινήσει το δεύτερο.
Γιατί εκεί έγινε ο, καλός εννοούμενος, «κακός χαμός»: στο 50΄ ο Μοντόγια έστειλε το τόπι να περάσει ξυστά από το κάθετο δοκάρι, στο 59΄ ο Μανδάς έβγαλε εντυπωσιακά το σουτ του Πάλμα και στο 64΄ ο Φαμπιάνο μ’ εκπληκτική προβολή μετά από φάουλ πάλι του Πάλμα έστειλε την μπάλα στο βάθος της εστίας των γηπεδούχων. Το VAR επιβεβαίωσε πως δεν υπάρχει οφσάιντ και, κάπως έτσι, φτάσαμε στο χορταστικό 2-2.
Στο 73΄ ο Μπάκιτς με… βρομόσουτο λίγο έλειψε να κάνει το 3-2, με τον Άρη ν’ αγγίζει το 2-3 στο 86’ μετά από έξυπνη εκτέλεση φάουλ του (μαντέψτε…) Πάλμα που βρήκε το δοκάρι.
Πάνω, ωστόσο, που το 2-2 έμοιαζε να είναι το τελικό αποτέλεσμα (που ίσως και να ήταν το πιο δίκαιο με βάση την θελκτική εικόνα και των δύο), οι τρεις αλλαγές του ΟΦΗ συνεργάστηκαν στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων και προκάλεσαν έκρηξη ανεξέλεγκτης ηδονής στο «Γεντί Κουλέ»: πάσα του Αμπάντα, γύρισμα του Μοσκέρα και ο Νέιρα μέσα από την περιοχή «έγραψε» το 3-2.
Τέλος, έτσι δεν είναι;
Δεν είναι: στο 90’+7’ ο Μόρον «έπιασε» τρομερό σουτ, όμως η μπάλα πέρασε ελάχιστα πάνω από το οριζόντιο με το 3-3 να μη γίνεται και ένα παρατεταμένο κιτρινόμαυρο «αααααχ» να δονεί την ατμόσφαιρα.
Κάπως έτσι, μετά από πολλά και υπέροχα, φτάσαμε στο 3-2 του ΟΦΗ που (επι)βεβαιώνει πως φέτος θέλει να κάνει το άλμα παραπάνω.
Μπορεί;
Το πρώτο βήμα, πάντως, έγινε…
ΟΦΗ (Βάλντας Νταμπράουσκας): Μανδάς, Λάρσον, Θοράρινσον (83’ Αμπάντα), Βούρος, Κάρω (76’ Πασαλίδης), Λαμπρόπουλος, Μεγιάδο, Γκαγέγκος, Μπάκιτς (83’ Νέιρα), Τοράλ (61’ Μοσχέρα), Ντίκο (75’ Λούις Φελίπε)
ΑΡΗΣ (Τόλης Τερζής): Χουτεσιώτης, Μοντόγια, Φαμπιάνο, Οντουμπάτζο, Φεράρι, Ζουλ (46’ Ντουκουρέ), Νταρίντα (90+3 Χριστοδουλόπουλος), Ρουπ (81’ Τζούρασεκ), Πάλμα, Κάρλσον (81’ Θαμόρα), Μορόν
