Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία αθλητικών εφημερίδων και του διαδικτύου...
ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΓΗΣ - LIVE SPORT
Είναι προφανές ότι οι ευθύνες βαραίνουν πρωτίστως δύο ανθρώπους: Γιοβάνοβιτς και Αλαφούζο. Ξεκινάω από τον προπονητή, καθώς εκείνος είχε δηλώσει για το θέμα των μεταγραφών στους δημοσιογράφου ότι «θα σας ταλαιπωρήσω και φέτος». Το έκανε το καλοκαίρι, όταν άφησε τον Παναθηναϊκό να πάει χωρίς μεταγραφές στα παιχνίδια με τη Σλάβια και τελείωσε έτσι κάθε ελπίδα για την Ευρώπη. Μετά, απέκτησε όντως καλούς παίχτες, όμως ήδη ο πρώτος στόχος είχε «πετάξει». Η διαφορά είναι ότι δεν ταλαιπωρεί τους δημοσιογράφους αλλά την ομάδα του. Είναι άλλο πράγμα να περνάς τους μεταγραφικούς στόχους από κόσκινο και εντελώς διαφορετικό να μη βλέπεις την πραγματικότητα που «φωνάζει» ότι ο Παναθηναϊκός χρειάζεται άμεση ενίσχυση. Ο Γιοβάνοβιτς ΑΔΙΚΕΙ όσα εκείνος έχτισε, το δημιούργημά του. Εξελίσσεται σε ΕΜΜΟΝΗ η υπόθεση με τις μη μεταγραφές. Επίσης δεν είναι δυνατόν να θεωρεί ότι πρέπει να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο ΚΑΙ στα ποσά που θα δαπανήσει η ομάδα για ενίσχυση. Μην ξεχνάμε ότι κάπως έτσι το Τριφύλλι έχασε τον Γκατσίνοβιτς. Διότι ο κόουτς έκρινε ότι δεν άξιζε να δοθούν τα χρήματα που πλήρωσε η ΑΕΚ. Ποιος είχε δίκιο, φάνηκε στο γήπεδο...
Πάμε τώρα και στον Αλαφούζο. Παρακολουθεί... αμέτοχος όσα συμβαίνουν. Δεν ισχυρίζομαι ότι πρέπει να προσπεράσει τον προπονητή και να κάνει τη μία μεταγραφή μετά την άλλη. Όφειλε όμως να έχει συζητήσει και πείσει τον Γιοβάνοβιτς για την αξία της έγκαιρης ενίσχυσης. Επίσης όφειλε να του ξεκαθαρίσει ότι το οικονομικό σκέλος αφορά μόνο το ταμείο της ΠΑΕ, όχι τον κόουτς.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ - SPORTDAY
...Ένας τέτοιος είναι ο Κωνσταντέλιας: στους κύκλους όσων ασχολούνται με το ποδόσφαιρο ήταν γνωστός πριν καν κάνει ντεμπούτο στον ΠΑΟΚ. Ο μικρός όντως επιβεβαίωσε τα καλά λόγια που τον συνόδευαν. Έχει μια άψογη κίνηση με τη μπάλα, πιέζει σαν αμυντικός χαφ, μοιάζει να έχει στο μυαλό του κάθε φορά τι θα κάνει πριν καν πάρει τη μπάλα, έχει τακτική παιδεία –γι’ αυτό τον βοήθησε και το σύντομο, αλλά χρήσιμο πέρασμα του απ’ το Βέλγιο. Ομολογώ ότι σε πολλά μου θυμίζει τον Γιώργο Δεληκάρη, που έχω δει σε φιλμάκια- όταν μεγαλουργούσε ήμουν μικρός, αλλά δεν έχω δει άλλον με αυτά τα χαρακτηριστικά στην Ελλάδα. Το μόνο κακό για τον μικρό του ΠΑΟΚ είναι ότι όσα έχει κάνει μέχρι τώρα ήταν τα εύκολα. Τα δύσκολα ξεκινούν σε λίγο. Δεν αναφέρομαι στα όσα μπορεί μέσα στο γήπεδο, σε αυτό η λογική λέει πως θα κάνει πολλά ακόμα κι ακόμα καλύτερα...
Ο Κωνσταντέλιας είναι πιθανότατα ο πιο προικισμένος απ’ όλους τους μικρούς θαυματοποιούς που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Αλλά αλίμονο του αν πιστέψει πως η καριέρα του θα μπει σε μία ασταμάτητη διαδικασία εκτόξευσης επειδή τον παρακολουθούν η Μπαρτσελόνα, η Μάντσεστερ Σίτι κι η Άρσεναλ, όπως του γράφουν. Το πρώτο που έχει να μάθει είναι να μην ακούει τίποτα. Κι είναι δύσκολο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΑΚΗΣ - METROSPORT
Όπως ακριβώς το είχα προβλέψει, σχολιάζοντας την παραμονή του ντέρμπι στη Λεωφόρο ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ για το πρωτάθλημα… «Με την πλάτη στον τοίχο ο ΠΑΟ, ιδανικές οι συνθήκες για ολική επαναφορά του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα», ήταν ο τίτλος του άρθρου μου το περασμένο Σάββατο, στο οποίο εξηγούσα τους λόγους για τους οποίους πίστευα ότι ο Παναθηναϊκός θα εμφανιστεί φοβερά πιεσμένος στο ντέρμπι, σε αντίθεση με τον ΠΑΟΚ, ο οποίος και ψυχολογικά και αγωνιστικά ήταν σε τέτοια κατάσταση που μπροστά του ανοιγόταν μια τεράστια ευκαιρία.
Η ομάδα του Λουτσέσκου δικαίωσε, όχι μόνο εμένα, βέβαια, αλλά και πάρα πολλούς που είχαν την ίδια προσέγγιση, το ίδιο προαίσθημα και το ίδιο σκεπτικό. Οι παίκτες του ΠΑΟΚ άρπαξαν την ευκαιρία και έκαναν τόσο εύκολο το παιχνίδι, που να υποχρεώνουν, νομίζω, τον καθένα να αναρωτιέται πώς γίνεται ο ΠΑΟ να κατάφερε κάποια στιγμή πριν τη διακοπή του πρωταθλήματος να ξεφύγει με δέκα βαθμούς από τον δεύτερο στο πρωτάθλημα και ο Δικέφαλος να έχει μείνει τόσο πίσω. Βέβαια, η αλήθεια είναι πώς τίποτε δεν γίνεται τυχαία.
ΠΑΝΟΣ ΛΟΥΠΟΣ - ΩΡΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
Την ηδονή της Κυριακής, την κάνει ακόμα πιο ευχάριστη, το γεγονός ότι οι ανταγωνιστές της ΑΕΚ, διέπονται από ένα περιβάλλον που εθελοτυφλεί. Κι αυτό το πολύ απλά σημαίνει ότι δεν βλέπουν την πραγματικότητα, άρα δεν ξέρουν και πώς να τη αντιμετωπίσουν. Κι αν κάποιοι μέσα στις ομάδες, την βλέπουν την πραγματικότητα, δεν μπορούν να την αντιμετωπίζουν όταν τους αμφισβητεί το ίδιο το περιβάλλον τους. Για παράδειγμα, είναι βέβαιο ότι και ο Μίτσελ και ο Γιοβάνονβιτς (αλλά και ο Λουτσέσκου, ανεξαρτήτως αν λέει τις δικές του ανοησίες και τους δικούς του γνωστούς λόγους), έβλεπαν από τον πρώτο κιόλας γύρο, ποια ομάδα έπαιζε την καλύτερη μπάλα και ποια είχε τις πιο αξιόπιστες λύσεις σε όλες τις θέσεις...
Το σημαντικότερο είναι ότι η ίδια η ΑΕΚ, και όλοι όσοι κινούμαστε γύρω της, βλέπουμε την αλήθεια κατάματα. Είδαμε ότι στη Νίκαια, για 60 λεπτά μέχρι να γίνουν οι αλλαγές, η ομάδα ήταν εγκλωβισμένη και έκανε το χειρότερο φετινό της παιχνίδι. Αλλά ξέραμε ότι ο Ματίας θα μπορούσε να γυρίσει στο πάγκο του και να δει ως μεσοεπιθετικές λύσεις, τον Γκατσίνοβιτς, τον Φερνάντες, τον Τσούμπερ, τον Μάνταλο. Σε αγώνα που δεν είχε διαθέσιμους, τον Λιβάι και τον Ελίασον.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΙΡΩΤΣΟΣ - ΤΑ ΝΕΑ
Σε επίπεδο Super League, από τότε δηλαδή που θεσπίστηκε η Λίγκα, δεν είχαμε φτάσει ποτέ στη 19η αγωνιστική και οι τέσσερις «μεγάλοι» να έχουν τόσο μικρές διαφορές μεταξύ τους. Συμβαίνει τώρα και συμβαίνει γιατί ο Παναθηναϊκός απώλεσε πολύ γρήγορα μετά τη διακοπή τη μεγάλη διαφορά που είδε, γιατί η ΑΕΚ συνεχίζει να κρατάει τον ίδιο ρυθμό και την ίδια ένταση από το ξεκίνημα, γιατί ο Ολυμπιακός γνωρίζει καλά τι θα πει πρωταθλητισμός και θα επέστρεφε στη μάχη. Και γιατί ο ΠΑΟΚ έχει τον Ραζβάν Λουτσέσκου. Ο Ρουμάνος προπονητής είναι μια προσωπικότητα άκρως αμφιλεγόμενη, γιατί του αρέσουν τα mind games και ζει για να προκαλεί...
Ο ΠΑΟΚ μείωσε στους έξι πόντους και μπορεί να ελπίζει γιατί εμπιστεύτηκε έναν προπονητή που το έχει κερδίσει αυτό το δικαίωμα από την πρώτη του θητεία. Και γνώριζε ο οργανισμός του ΟΗΕ αν τον αφήσει να δουλέψει ζ στο τέλος θα φέρει αποτέλεσμα. Ανεξαρτήτως του αν ο ΠΑΟΚ θα καταφέρει να κατακτήσει ή όχι το πρωτάθλημα, χρωστάει στον Λουτσέσκου το ότι σήμερα κάνεις σκέψεις για αυτό. Σε μια σεζόν που διοικητικά ο στόχος είχε τεθεί στη δημιουργία ενός κορμού που θα πρωταγωνιστήσει τα προηγούμενα χρόνια, ο Λουτσέσκου πάει να πάρει πρωτάθλημα. Είναι δική του κατάκτηση και δικό του έργο όλο αυτό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΓΓΛΙΔΗΣ - ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
Ο Ολυμπιακός είναι ιδιαίτερη περίπτωση. Καλή μπάλα φέτος έχει παίξει μόνο σε στιγμές. Σε κάποιους αγώνες ή κάποια διαστήματα αγώνων. Από τη στιγμή που σταμάτησε να έχει τις πολλές και ασταμάτητες εβδομάδες με τα σερί ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη, αλλά και κάπως μαζεύτηκε το ασυμμάζευτο ρόστερ του από τον Μίτσελ, άρχισε να κάνει νίκες. Κάποιες με άνεση. Αυτό τον έβαλε ξανά σε ενδόμυχες σκέψεις φαβορί, ειδικά όσοο μείωνε -ροκανίζοντας την- την απόσταση από την κορυφή. Όταν οι δώδεκα βαθμοί έγιναν επτά και από προχθές έξι.
Στον Ολυμπιακό που προέρχεται από τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα (μαζί με όλα όσα είχαν προηγηθεί πριν από την διετία των «Δικεφάλων») παρατηρείται μια αυτοπεποίθηση που δεν είναι παράλογη, Μια αίσθηση ότι η δική του γνώση από πρωταθλητισμό και το άγχος των άλλων θα φέρουν την ανατροπή στη συνέχεια της περιόδου. Μπορεί και να γίνει, παρά τα λάθη που δεν διορθώνονται. Αυτήν τη σιγμή, όμως, ο Ολυμπιακός επίσης δεν είναι φαβορί. Με την ευθύνη βασικά δική του, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπου.
