Διάβαζα μετά τη σπουδαία νίκη του ΠΑΟΚ επί του Προμηθέα, σε έναν αγώνα "θρίλερ", τα σχόλια σε διάφορα φόρα των φίλων του, στο επίσημο προφίλ της "ασπρόμαυρης" ΚΑΕ, στο διαδίκτυο γενικώς. Προφανώς και τα συγχαρητήρια δίνουν και παίρνουν και είναι λογικό. Η ομάδα παίζει καλά, και το κάνει εδώ και πολύ καιρό. Όχι επειδή κερδίζει, αλλά παίζει καλά. Όλοι το βλέπουν αυτό. Ακόμη κι εμείς οι... ουδέτεροι!
Εκείνο που μας κέντρισε το ενδιαφέρον για να φτάσουμε στο παρόν σημείωμα είναι η αύξηση της αγωνίας για το μέλλον από κόσμο που μέχρι τώρα δεν ασχολούνταν ή δεν επικροτούσε, παρασυρόμενος από άσχετους "φουτμπαλέρες" που θέλουν το μπάσκετ του ΠΑΟΚ, όπως όλων των ομάδων, "χαμηλά". Για τα γνωστά συμφέροντα τους, βέβαια. "Παιδιά, να πεισθεί ο Ιβάν να κάνει μια επένδυση 2-3 εκ. ευρώ και θα αλλάξουμε επίπεδο", έγραψε κάποιος. Δεν έχει κι άδικο. Το "δίπολο" όμως δεν σπάει έτσι. Δεν "σπάει" απ' το Facebook. Την Τετάρτη παίζει ΠΑΟΚ-Προμηθέας. Πάει για το 2-0. Δεν πρέπει να έχει 7000 κόσμο; Λέω πολλούς;
ΠΑΟΚ είσαι, έτσι δεν λένε; Τριάντα χιλιάδες κόσμος στην Τούμπα και δύο στο μπάσκετ; Με τέτοια ομάδα; Τρίτη (όπως δείχνει) στην Ελλάδα, με ελληνόπουλα, με καλούς ξένους, με νέο προπονητή, με πρόεδρο σημαία, με τεχνικό διευθυντή σημαία, είναι πραγματικά θέμα για την Νικολούλη. Θα μου πείτε, τώρα ανακάλυψες την Αμερική; Η ομάδα αυτή αξίζει το χειροκρότημα, όλοι το λένε, αλλά...
Για να "σπάσει" το "δίπολο", που έχει φέρει βεβαίως το ελληνικό μπάσκετ σ' αυτά τα χάλια με τους καφέδες και τις μηνύσεις για 1200 ευρώ ανά αγώνα, θα πρέπει ο Ιβάν Σαββίδης να δει δίψα απ' τον κόσμο, για να μην χρησιμοποιήσω την άλλη λέξη που εμείς βάζουμε το "γκ..." και οι Αθηναίοι σκέτο "κ..." . Κι όσο υπάρχει η Ευρωλίγκα με τα ανόητα κλειστά συμβόλαια υπέρ τους, υπέρ των πλούσιων και κατά του μπάσκετ, πολλοί λένε ότι δύσκολα θα πεισθεί ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ. Δεν το βλέπουμε έτσι. Αν δει τρέλα και για τον μπασκετικό ΠΑΟΚ, θα προχωρήσει κι αυτός, άλλωστε είναι οπαδός κι αυτός, το έχει δείξει.
Όσο για την ομάδα; Αυτή έχει κάνει όσα μπορεί για να πείσει Ιβάν, κόσμο, αντιπάλους, διαιτητές, δύσπιστους και άπιστους. Πολύ σωστά γράφει ο Σταύρος για τα διαιτητικά θέματα. Δεν μπορεί να στέκεται ένας αγώνας σε μια φάση, ιδίως σε αγώνα του... Προμηθέα. Εντάξει, η πιάτσα ξέρει, ο κόσμος ακούει, τα γεγονότα πρόσφατα, μην τρελαθούμε κιόλας.
Άγαλμα στον Μαργαρίτη, εξαιρετικός ο Γκος, πολύ καλός ο Κατσίβελης κι ας μην σκόραρε, αλλά πολύ σωστά κι ο ΠΑΟΚ έστελνε τις μπάλες εκεί που πρέπει, όταν έπρεπε. Όταν έπρεπε να μπει καλάθι, η μπάλα πήγε στον αρχηγό κι αυτός εκτέλεσε. Και μία με ένα εντυπωσιακό κάρφωμα, που είχε και φάουλ, αλλά εκεί δεν τα λέμε. Η εικόνα του ΠΑΟΚ ήταν αυτή της καλύτερης ομάδας και κάθε άλλο αποτέλεσμα θα τον αδικούσε, ως προσπάθεια, Χωρίς να αδικούμε και τον Προμηθέα που έχει μια πολύ ωραία ομάδα, με ρόλους, με καλά κορμιά. Απλά το πολύ τρίποντο δε φέρνει πάντα αποτελέσματα...
Τρώγοντας, λοιπόν, έρχεται η όρεξη για τον μπασκετικό ΠΑΟΚ; Θα κάνει το βήμα μπροστά επενδυτικά, ή κάθε χρόνο θα ανακυκλώνει παίκτες και θα συντηρείται ανάμεσα στο 3 και στο 6; Η αλλαγή φιλοσοφίας και προσώπων το καλοκαίρι πέρσι δείχνει ότι δεν θέλουν κάτι τέτοιο. Μην ξεχνάμε και τι μέσα έχουν. Οι αλλαγές παικτών, μεσούσης της σεζόν, επίσης αυτό δείχνει. Το "κλικ" δε θέλει και πολύ για να γίνει, για να μη βλέπουμε πάντα μισοάδειο το ποτήρι στις ομάδες.
Κι επειδή σε κάθε οικογένεια ο ένας σπρώχνει τον άλλο, η αρχή μπορεί και πρέπει να γίνει την Τετάρτη, με γεμάτο "Παλατάκι". Δύσκολο;
