Θα περίμενε κανείς πως μια παίκτρια που βαδίζει σιγά σιγά προς την δύση της καριέρας της, έχοντας «πατήσει» τα 40 της χρόνια και έχοντας σπάσει όλα τα ρεκόρ, θα είχε το μυαλό της σε άλλα πράγματα πέραν του μπάσκετ. Όταν άλλωστε καταφέρνει να εδραιώνεται στη συνείδηση όλων ως η κορυφαία που πάτησε παρκέ, η αλλλιώς η «White Mamba», προσωνύμιο που της έδωσε ο ίδιος ο Κόμπε Μπράιαντ, τότε το σίγουρο είναι πως μέσα σε αυτά τα 18 χρόνια καριέρας πολλά σπουδαία πράγματα έχουν συμβεί.
Η Νταϊάνα Ταουράσι θα μπορούσε πλέον να χαρακτηριστεί η τελευταία παίκτρια μιας φουρνιάς παικτριών που άλλαξαν για πάντα το άθλημα. Η Σου Μπερντ και η Σίλβια Φάουλς κρεμούν τα παπούτσια τους με το πέρας αυτής της σεζόν, την ίδια στιγμή που η ίδια, στα 40 της χρόνια συνεχίζει να αγωνίζεται στους ίδιους ρυθμούς και να σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.
Όπως συνέβη πρόσφατα, απέναντι στις Λος Άντζελες Σπαρκς, που κατάφερε να σκοράρει 30 πόντους. Έγινε η πρώτη παίκτρια 40 ετών που κατάφερε να καταγράψει παιχνίδι 30+ πόντων στην καριέρα της. Ακόμα μια κορυφή που πλέον έχει το όνομα της DT.
Όχι από σύμπτωση, αλλά από την σκληρή δουλειά της εμβληματικής γκαρντ, αλλά και την ακόρεστη επιθυμία της να γίνεται καλύτερη. Αυτή άλλωστε την οδηγεί ακόμα και σήμερα στο να προσπαθεία να γίνεται καλύτερη.
Άλλες παίκτριες στην ηλικία της θα τα είχαν παρατήσει, θα ασχολούνταν με κάτι άλλο, θα άφηναν το μπάσκετ σε δεύτερη μοίρα. Εκείνη όμως συνεχίζει, δίνοντας ένα ζωντανό παράδειγμα σκληρής δουλειάς και αφοσίωσης. Από τα λίγα που έχουν απομείνει στο χώρο.
«Ακόμα πιστεύω στα 40 μου, μετά απ' όλα αυτά τα χρόνια καριέρας, ότι μπορώ να γίνομαι καλύτερη», παραδέχτηκε στην απάντησή της στο SDNA η Ταουράσι, δείχνοντας τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πράγματα εντός και εκτός παρκέ.
Πρόκειται άλλωστε για την δική της καριέρα και την δική της κληρονομιά. «Μετά τα παιχνίδια είμαι σκληρή με τον εαυτό μου και προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη συμπαίκτρια, καλύτερη παίκτρια και πηγαίνω κάθε πρωί στο γυμναστήριο με σκοπό να γίνομαι καλύτερη στο δωμάτιο με τα βάρη, στο δωμάτιο του βίντεο, στο παρκέ, στις ικανότητές μου, στις αποφάσεις στο παρκέ. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορώ να γίνω καλύτερη και πάω στο γυμναστήριο γι αυτό».
Τα λόγια αυτά δεν έρχονται από μια παίκτρια που έχει 3-4 χρόνια στην πλάτη της και τώρα προσπαθεί να φτάσει σε υψηλό επίπεδο. Έρχονται από την -ίσως- πιο εμβληματική μορφή στην ιστορία του WNBA μαζί με την Σου Μπερντ. Μια παίκτρια που άλλαξε το παιχνίδι και έδειξε την δική της Mamba Mentality με τα χρόνια.
Φυσικά, το να βρίσκεται γύρω από την ομάδα, ακόμα και τώρα που είναι τραυματίας και θα χάσει το υπόλοιπο της σεζόν, είναι από μόνο του ευεργετικό. Διότι φροντίζει να μεταδίδει το πνεύμα νικητή που την διέπει και να βοηθάει τις συμπαίκτριές της με τη γνώση της γύρω από το άθλημα,
«Η Νταϊάνα ξέρει πώς να κερδίζει. Είναι μια από τις σπουδαιότερες νικήτριες όλων των εποχών. Η παρουσία της δίνει αυτοπεποίθηση στην ομάδα ακόμα και όταν δεν παίζει. Ιδίως πριν από σημαντικά παιχνίδια, όπως αυτό κόντρα στην Σικάγο Σκάι», εξηγεί η Βανέσα Νίγκααρντ, με την head coach των Φοίνιξ Μέρκιουρι να τονίζει πόσο επιβλητική είναι η παρουσία της DT.
«Τα πάντα που κάνει βοηθούν την ομάδα. Ό,τι κάνει γίνεται για να βοηθήσει την ομάδα και δείχνει πώς πρέπει να δουλέψει. Είναι σημαντικό asset για εμάς, θα θέλαμε να την έχουμε στο γήπεδο μαζί μας, αλλά και πάλι η παρουσία της είναι πάρα πολύ σημαντιική σε κάθε τομέα».
Για μια παίκτρια άλλωστε που έχει μάθει να δίνει μάχες πάνω στο παρκέ, αλλά και να τις κερδίζει, το γεγονός ότι παρακολουθεί το φινάλε της σεζόν από την άκρη του πάγκου, ανήμπορη να βοηθήσει την ομάδα της, είναι ίσως το πιο δύσκολο κομμάτι αυτής της διαδικασίας.
Το ξέρει και η ίδια, δίνοντας ωστόσο τα απαραίτητα credit στις συμπαίκτριές της. «Είναι δύσκολο, γιατί θες να βρίσκεσαι στο παρκέ και να παίζεις. Αλλά την ίδια στιγμή είμαι περήφανη για τις συμπαίκτριές μου. Είμαι χαρούμενη γι αυτές. Σκέφτομαι πως θα έκαναν το ίδιο πράγμα είτε έπαιζα εγώ καλά, είτε όχι. Παίζουμε καλά σαν ομάδα», επεσήμανε η Ταουράσι χαρακτηριστικά, βάζοντας τον εαυτό της πλέον σε μια διαφορετική θέση.
Αυτή του μέντορα από την άκρη του πάγκου. «Προσπαθώ να βοηθάω με κάθε τρόπο. Να δώσω κάποιες συμβουλές για τις θέσεις πάνω στο παρκέ, ώστε να μας βοηθήσει να κερδίσουμε ένα παιχνίδι. Είναι δύσκολο να βλέπεις από μακριά».
Η DT στάθηκε άτυχη διότι τραυματίστηκε στο πιο κρίσιμο σημείο. Κάτι που στο WNBA κάθε παίκτρια το πληρώνει ακριβά. Η εμπειρία της την έχει «διδάξει» επ αυτού. «Το WNBA είναι έτσι όμως. Έχει 8 μήνες off season και μετά για 4 μήνες η δράση είναι πολύ γρήγορη. Εάν έχεις τραυματισμό τη λάθος στιγμή, η σεζόν φεύγει. Είμαι όμως περήφανη για την ομάδα».
Και πώς να μην είναι; Η λέξη «επεισοδιακή» είναι πολύ μικρή για να περιγράψει την σεζόν των Φοίνιξ Μέρκιουρι. Απέχουν όμως ένα βήμα από τα πλέι οφ. Κάτι που τηρουμένων των αναλογιών μπορεί να θεωρηθεί και άθλος για την ομάδα από την Αριζόνα. Που δείχνει πως το πνεύμα νικητή της Ταουρία την οδηγεί, είτε η 40χρονη γκαρντ βρίσκεται στο παρκέ, είτε όχι.
The Taurasi effect!
