Υπό άλλες συνθήκες λίγη ώρα μετά το τέλος της αναμέτρησης θα συζητούσαμε για το 2-2, την επιστροφή του «τριφυλλιού» στη σειρά, που απέχει μόλις δύο νίκες από το θαύμα των θαυμάτων. Και πάλι λάθος. Όταν στην εξίσωση μπαίνει αυτός ο κόσμος όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά. Γιατί όμοιός του δεν υπάρχει ανά τον πλανήτη.
Όποιος δεν ήταν στο κλειστό «Παύλος Γιαννακόπουλος» δεν μπορεί να καταλάβει. Η εικόνα είναι όντως χίλιες λέξεις, είχατε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε και πάλι από το SDNA μία ματσάρα, αλλά η πραγματικότητα ξεπερνά ακόμα και την εικόνα ή τον ήχο.
Η ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι φίλοι του Παναθηναϊκού ήταν μαγική. Μοναδική. Απερίγραπτη. Αλλά πάνω από όλα κάτι που μπορούν να κάνουν μόνο οι ίδιοι. Σε αυτό το γήπεδο, με αυτόν τον κόσμο, ήταν δύσκολο ακόμα και μια εξαιρετική ομάδα όπως ο Ολυμπιακός να περάσει. Με όποιον κι αν έπαιζαν οι πρωταθλήτριες, τα αγωνιστικά μειονεκτήματα πήγαιναν περίπατο. Γιατί και η Λεωφόρος έχει το δικό της νόμο!
Το γήπεδο ήταν γεμάτο σχεδόν μίση ώρα πριν το τζάμπολ του ματς. Ο παλμός από την αρχή μέχρι το τέλος μοναδικός και πολλές φορές ο πρώτος και όχι ο έκτος παίκτης της ομάδας. Για πάρτη τους άλλωστε ήρθε στην ομάδα και η Φιτζέραλντ στη μέση της σεζόν και σε δύο παιχνίδια έχει «διαλύσει» κάθε αμυντικό πλάνο του Μάρτινς Ζίμπαρτς.
Για πάρτη του παίκτριες του Ολυμπιακού με εμπειρία και πλήθος παραστάσεων, που δεν περιορίζονται μόνο στην Ευρώπη, αλλά έχουν «μυρωδιά» από όλον τον κόσμο, τα χάνουν υπό τον ήχο αυτής της ατμόσφαιρας. Και πως να γίνει αλλιώς; Αφού κάτι ανάλογο δεν υπάρχει πουθενά!
Όποιος έδωσε το «παρών» στο κλειστό «Παύλος Γιαννακόπουλος» είναι δεδομένο ότι θα θεωρεί τον εαυτό του ευλογημένο. Για αυτό που έζησε, για αυτό που τον έκανε να το ζήσει και για αυτό που θα συμβαίνει πάντα. Και η παράσταση θα πραγματοποιηθεί για ακόμα μία φορά την επόμενη Κυριακή.
Στα αγωνιστικά η Ελένη Καπογιάννη έδεσε «κόμπο» δεύτερη φορά τον Μάρτινς Ζίμπαρτς. Αποτέλεσμα; Να αναγκαστεί ο τεχνικός του Ολυμπιακού να τραβήξει άρον-άρον στον πάγκο την Χάμπλιν, ούτε δύο λεπτά αφού την έριξε στο παρκέ με τον έτερο «πύργο» Βίτολα στην τέταρτη περίοδο. Μία αλλαγή όλος ο καθρέφτης της σειράς ως τώρα. Το μεγαλύτερο όπλο των «ερυθρόλευκων» αποδείχθηκε άσφαιρο.
Γιατί ο Παναθηναϊκός πέρα από το πλάνο, την τακτική, την ατυχία που είχε σε κάποιες φάσεις, είχε πάθος, καρδιά και θέληση να μην φύγει από το παρκέ αν δεν έχει δώσει το 110%. Γιατί αυτό που έκανε το «τριφύλλι» είναι όντως υπέρβαση. Αλλά όπως είπε και η ίδια η Καπογιάννη: «Τον Παναθηναϊκό δεν τον ξεγράφεις».
Οι «πράσινες» με αυτόν κόσμο στο πλευρό τους «μασούσαν» σίδερα. Έπαιρναν ενέργεια από την εξέδρα, που όταν έβλεπε τα δύσκολα ήταν εκεί. Μπροστά με τη φωνή του να παίξει άμυνα. Και ο Παναθηναϊκός το πήρε το ματς, όντως από την άμυνα, γιατί αυτός ο κόσμος δεν χάνει και αξίζει τα πάντα!
Κερασάκι στην τούρτα η παρουσία της 16χρονης Αγγελικής Ζιάκα στο παρκέ. Έχετε δει πολλές 16χρονες όταν η μπάλα «καίει» να είναι εκεί; Η νεαρή γκαρντ έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη της Καπογιάννη, που της έχει δώσει ρόλο. Και επαναλαμβάνουμε. Είναι μόλις 16 ετών...
