Η κίνηση που ντροπιάζει και θίγει ανεπανόρθωτα την ίδια την ηθική της νέας ΕΟΚ, δεν είναι απλά ένα λάθος όμως μια συγγνώμη θα ήταν η αρχή αλλαγής στάσης. Μέχρι τώρα ουδείς αισθάνθηκε την ανάγκη να απολογηθεί.
Εξώδικο σε άνθρωπο που «έσβηνε» απ’ τον καρκίνο. Άνθρωπο για τον οποίο κανείς δεν είχε να πει κακή κουβέντα - αντιθέτως η προσφορά του στις Εθνικές ομάδες έχει αναγνωριστεί δημόσια από αθλητές και προπονητές - κι όμως η νέα ΕΟΚ του Βαγγέλη Λιόλιου, επέλεξε να θίξει την επαγγελματική του αξιοπρέπεια, 19 μέρες πριν πεθάνει κι ενώ έδινε άνιση μάχη με αμέτρητες χημειοθεραπείες. Στοιχείο που γνώριζαν οι πάντες. Ακόμη και τη στιγμή που υπέγραφαν το εξώδικο.
Στο λήμμα «τυμβωρυχία» και «ασέβεια» θα έμπαιναν τέτοιες πρακτικές. Κι είναι απορίας άξιο αν υπάρχει η ελάχιστη ευαισθησία, όχι φυσικά από τα Μέσα Ενημέρωσης που γύρισαν επιδεικτικά την πλάτη στο ζήτημα, από το Υφυπουργείο Αθλητισμού για να πάρει θέση.
Η είδηση που διαβάσατε στο SDNA, είναι το λιγότερο σοκαριστική. Όχι όπως υπερβολικά πολλές φορές, αναφέρεται η λέξη «σοκ» στο διαδίκτυο. Είναι πραγματικό σοκ. Ανατριχιάζει ο καθένας από ντροπή, χωρίς να εμπλέκεται στην ιστορία αυτή. Οι πραγματικοί εμπλεκόμενοι, οι φταίχτες, όπως φαίνεται δε ντρέπονται καθόλου. Δυστυχώς…
Υποτίθεται το μπάσκετ πέρασε σε μια νέα εποχή. Ενωτική. Κι όμως, μέσα μόλις σε ένα δίμηνο αυτά που συμβαίνουν προκαλούν το κοινό αίσθημα. Αποκορύφωμα το εξώδικο αυτό που δεν είναι λάθος απλά, είναι το φάουλ της 30ετίας στον χώρο του μπάσκετ.
Η περιβόητη διοίκηση Βασιλακόπουλου και όσα έχουν ακουστεί γι’ αυτή επί σειρά ετών, δεν έμελλε τελικά να είναι υπεύθυνη για μια τέτοια ντροπιαστική και απάνθρωπη κίνηση. Η εποχή Λιόλιου, επέλεξε -επιλογή είναι κι όχι ένα απλό λάθος- να στιγματιστεί αποστέλλοντας εξώδικο σε καρκινοπαθή και μάλιστα στο τελευταίο στάδιο της νόσου.
Μόλις μία μέρα πριν την αποκάλυψη της χυδαιότητας, υπήρξε η συνάντηση του προέδρου της ΕΟΚ με τη διοίκηση της ΤΣΣΚΑ. Αναφορικά με τον Δημήτρη Ιτούδη. Μέσα σε λίγα λεπτά, υπήρξε ενημέρωση απ’ την ΕΟΚ και δήλωση του ίδιου του Βαγγέλη Λιόλιου για το θέμα. Αλήθεια, μετά από τόσες ώρες, η κατά τα άλλα επικοινωνιακά ταχύτατη ΕΟΚ, δεν βρήκε λίγο χρόνο για μια συγγνώμη;
Συγγνώμη όχι για τους τύπους και το θεαθήναι. Συγγνώμη ντόμπρα, αντρίκεια. Η οποία θα συνοδευτεί με παραδοχή τεράστιου λάθους και ανάληψη ευθύνης. Προκειμένου να αποκατασταθεί η οικογένεια του Δημήτρη Καρβέλα. Άνθρωποι που έχασαν το αγαπημένο τους πρόσωπο κι από πάνω δέχονταν εξώδικα επειδή… δεν πηγαίνει στο γραφείο!
Τα «κανονάκια» έχουν χαθεί ήδη για τη διοίκηση Λιόλιου. Διότι μόνο με αυτή την κίνηση, ξεπέρασε τα όρια του επιτρεπτού. Τα όρια της υπομονής επειδή είναι λίγος ο καιρός. Δε χρειάζεται ούτε εμπειρία, ούτε χρόνια διοίκησης Ομοσπονδίας για να γνωρίζει κανείς πως είναι απάνθρωπο να στέλνει εξώδικο σε ετοιμοθάνατο άνθρωπο. Για να τον ενημερώσει πως ουσιαστικά παραιτείται επειδή δεν πηγαίνει στο γραφείο.
Όσο περνούν οι ώρες, τόσο μεγαλώνει η γνώμη πως δεν ήταν απλά ένα λάθος. Διότι αν ήταν τέτοιο, μέσα στο πρώτο πεντάλεπτο της δημοσιοποίησης του γεγονότος, θα είχαν υπάρξει ανακοινώσεις, δηλώσεις, επικοινωνίες με την οικογένεια του Δημήτρη Καρβέλα. Για να ζητηθεί συγγνώμη με το κεφάλι χαμηλά. Μήπως και συγχωρέσουν οι άνθρωποι την ψυχική τους συντριβή αυτές τις τρομερά δύσκολες ώρες που βιώνουν.
Καλά τα γραφεία, καλές οι δηλώσεις για παιδιά που δε θα κλαίνε, καλές οι αλλαγές στη διαιτησία, καλή η πρόσκληση και η παρουσία του Γκάλη στο «Αλεξάνδρειο» πριν λίγο καιρό. Δεν αλλάζουν το παραμικρό στο μπάσκετ όμως. Κι η διάθεση εκδίκησης στο παρελθόν, δεν είναι ενωτικός τρόπος διοίκησης. Αυτό που έγινε με τον Δημήτρη Καρβέλα, είναι η επιτομή της απάνθρωπης κίνησης από μια νεοσύστατη διοίκηση.
Εν αναμονή της όποιας ευθιξίας λοιπόν. Εν αναμονή, αλλά χωρίς υπομονή. Αυτή εξαντλήθηκε τη στιγμή που έγινε γνωστό το απάνθρωπο γεγονός.
Η θέση του SDNA.
