Μόνο γέλιο προκαλεί ο ισχυρισμός αυτός και για μένα αφορά όλα τα αθλήματα και όχι μόνο το μπάσκετ. Επειδή το λες και θράσος να σου κουνάνε το δάκτυλο αυτοί, που μπορούν να ζήσουν μόνο με το 100-0 ας δούμε τι πραγματικά είναι θέατρο σκιών.
Θέατρο σκιών είναι να παίρνεις για 20 χρόνια πρωταθλήματα στο ποδόσφαιρο χωρίς να τα αξίζεις με την παράγκα, που εκτός του Ολυμπιακού έβγαζε πρωταθλητές με το έτσι θέλω και σε χαμηλότερες κατηγορίες, όπως ομολόγησε πριν λίγες ημέρες το πρώην παραγκόπαιδο, ο Άρης Λουκόπουλος.
Θέατρο σκιών είναι να βουτάς, να παίρνεις πέναλτι και πρωταθλήματα και αυτοί που το έκαναν να βγαίνουν με θράσος και να λένε, ότι θα έκλεβαν και το παιδί τους.
Θέατρο σκιών είναι να υπάρχει μία ομάδα, που βγάζει μάτια στην Ευρώπη με προκρίσεις σε προημιτελικούς, νίκες με Ίντερ, Γιουβέντους, Μπαρτσελόνα και άλλα μεγαθήρια και στην Ελλάδα να απαγορεύεται σε αυτή την ομάδα, τον Παναθηναϊκό να παίρνει το πρωτάθλημα.
Θέατρο σκιών είναι να παίρνεις με βία και με απίστευτες σκηνές ζούγκλας το πρωτάθλημα στην Ριζούπολη, σε ένα παιχνίδι που ούτε στην Ουγκάντα δεν θα άρχιζε με αυτές τις συνθήκες.
Θέατρο σκιών είναι να γράφεις ιστορία στην εύνοια από την διαιτησία με το «κάλυπτα και εγώ τον Κατσουράνη» και με την λήξη του αγώνα να μπαίνουν οπαδοί της ομάδας σου να επιτίθονται και να χτυπάνε τους παίκτες του Παναθηναϊκού και στη συνέχεια ο πρόεδρος της ομάδας που ευνοήθηκε σκανδαλωδώς και οπαδοί της έδειραν και τους αντίπαλους παίκτες να βγαίνει με θράσος στα μικρόφωνα και να λέει «διδάξαμε ήθος».
Θέατρο σκιών είναι να μην αντέχεις την ήττα και να βγαίνεις επίσημα σαν σύλλογος και να λες, ότι ένα πρωτάθλημα είναι στημένο και στη συνέχεια να το κατακτάς εσύ, που αποκάλεσες στημένο το πρωτάθλημα.
Θέατρο σκιών είναι να τα σπάνε οι οπαδοί σου στη Νέα Σμύρνη και αντί να εφαρμοστεί ο νόμος και να τιμωρηθείς με αφαίρεση βαθμών, να βγάζεις βουλευτές στους δρόμους και τις τηλεοράσεις και τελικά να μην σε ακουμπάει κανένας, το παιχνίδι να γίνεται, να το κερδίζεις και να παίρνεις άλλο ένα κάλπικο πρωτάθλημα.
Θέατρο σκιών είναι να παίρνεις ένα πρωτάθλημα στα χαρτιά με την υπόθεση Βάλνερ.
Θέατρο σκιών είναι να κάνεις ρεκόρ ενστάσεων στο μπάσκετ, επειδή δεν αντέχεις τις συνεχόμενες ήττες και να λέγεσαι από Ολυμπιακός, ομάδα της ένστασης.
Θέατρο σκιών είναι να φωνάζεις για διαιτησία στο μπάσκετ και να παίρνεις το πρωτάθλημα μέσα στο ΟΑΚΑ με καλάθι του Σπανούλη, που έκανε βήματα και δεν έπρεπε να μετρήσει. Και στη συνέχεια να παίζεις στην Α2, διότι δεν αντέχεις άλλο τις ήττες με όλους τους τρόπους.
Θέατρο σκιών είναι να κάνεις ντου στα αποδυτήρια διαιτητών, για να τους επηρεάσεις στους τελικούς του γυναικείου μπάσκετ. Και στο τέλος με όλες τις συνθήκες που έχεις δημιουργήσει και τα λάθος χρονόμετρα, να βλέπεις τις κοριτσάρες του Παναθηναϊκού να σηκώνουν την κούπα.
Θέατρο σκιών είναι να λες σαν σύλλογος ότι ενδιαφέρεσαι για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου και για 20 χρόνια να παίρνεις-με το έτσι θέλω- όλα σχεδόν τα πρωταθλήματα και να μην επιτρέπεις σε άλλες ομάδες να βάζουν στα ταμεία τους αυτά, που βάζεις εσύ από το Τσάμπιονς Λιγκ και έτσι να δημιουργείται ανισορροπία και να διαλύονται οικονομικά οι αντίπαλοί σου.
Όταν λοιπόν εσύ σαν ερασιτέχνης Ολυμπιακός βγάζεις ανακοίνωση, για θέατρο σκιών στο μπάσκετ επειδή δεν πήρες -όπως το έχεις κάνει πολλές φορές- ένα πρωτάθλημα στα χαρτιά, αλλά το έχασες στο γήπεδο κοιτάξου στον καθρέφτη σου, για να δεις το θέατρο σκιών, για όσα έχετε κάνει όλα αυτά τα χρόνια σε όλα τα αθλήματα.
