Εδώ και μία δεκαετία, η 8η Απριλίου είναι μία από τις πιο σημαντικές ημερομηνίες στην ιστορία του ελληνικού γυναικείου μπάσκετ. Πρόκειται για την ημέρα του 2010, κατά την οποία ο Αθηναϊκός υπέστη μία από τις πιο... γλυκές ήττες ever στο μπάσκετ της χώρας μας, αφού δεν τον εμπόδισε να κατακτήσει το Eurocup και να στήσει πάρτι στο κλειστό της Εργάνης.
Πριν φτάσουμε στο τεράστιο επίτευγμα, πρέπει να θυμίσουμε ότι η ομάδα του Αθηναϊκού ήταν απόλυτη κυρίαρχος στα ελληνικά παρκέ κατακτώντας αήττητη τέσσερα διαδοχικά πρωταθλήματα (σ.σ από το 2008-09 μέχρι το 2011-12). Ήταν η απόλυτη δυναστεία εκείνης της περιόδου και είχε μπει μάλιστα στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, όταν στις 18 Φεβρουαρίου 2012 έφτασε στις 91 σερί νίκες. Για την ιστορία, πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής ήταν ο Νίκος Χαρδαλιάς, νυν Υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων.
Επιστρέφουμε στο θέμα μας και, συγκεκριμένα, στη σεζόν 2009-10 που ήταν και η πιο ιδιαίτερη, για τον πολύ απλό λόγο ότι συνδύασε την εγχώρια κυριαρχία με την ιστορική κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού τροπαίου από ελληνική, γυναικεία ομάδα μπάσκετ.
Ο Τζώρτζης Δικαιουλάκος είχε στη διάθεσή του ένα ρόστερ με πάρα πολύ ταλέντο, που συνδύαζε ορισμένες από τις κορυφαίες Ελληνίδες αθλήτριες (Καλέντζου, Χατζηνικολάου, Λύμουρα, Κοσμά, Κεχαγιά, Σαρέγκου κι όχι μόνο) με πολύ ποιοτικές ξένες (Κάντις Ουίγκινς, Ιρένα Βιζμπαριένε, Γκιντάρ Πετρονίτε). Εκεί μάλιστα που φάνηκε η δυναμική του συλλόγου ήταν όταν τραυματίστηκε η βασική σέντερ, Λατόγια Ντέιβις, μεσούσης της σεζόν και αποκτήθηκε στη θέση της ένα τεράστιο όνομα, η Ρουθ Ράιλι: μία αθλήτρια που είχε ήδη κατακτήσει δυο φορές το WNBA και το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.
Η βάση, λοιπόν, υπήρχε αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν εύκολο αυτό που τελικά κατάφερε στις 8 Απριλίου η ομάδα του Βύρωνα. Πρέπει να σημειωθεί ότι μία σεζόν νωρίτερα, ο Αθηναϊκός είχε φτάσει στα ημιτελικά της διοργάνωσης και είχε υποστεί έναν αποκλεισμό που πλήγωσε τον εγωισμό απάντων. Είχε κερδίσει 89-69 στο εντός έδρας ματς την Ντιναμό Κουρσκ, αλλά τελικά το -25 (77-52) στο ματς της Ρωσίας δεν μπορούσε να ανατραπεί.
Η ρεβάνς ήρθε λοιπόν στη διάρκεια της «μαγικής» σεζόν, όταν οι παίκτριες του Τζώρτζη Δικαιουλάκου νίκησαν την ίδια ομάδα με 64-58 στη Ρωσία και με 60-55 στην Ελλάδα για να κλείσουν θέση στους τελικούς με την πανίσχυρη Ναντέζντα. Και τώρα φτάνουμε στο κυρίως πιάτο.
Ανήμερα Πρωταπριλιά, στο πρώτο ματς της σειράς, ο Αθηναϊκός έφτανε σε θρίαμβο επί ρωσικού εδάφους με σκορ 65-57 με την Τούλα Καλέντζου να σημειώνει 18 πόντους και την Βιζμπαριένε να προσθέτει 14.
Το δεύτερο ματς ήταν ιδιαίτερο, καθώς το πολύ μικρό κλειστό της Εργάνης ήταν κατάμεστο και είχε κόσμο μάλιστα κι έξω από αυτό για μια ιστορική αναμέτρηση. Ήταν προφανές πως η ομάδα του Αθηναϊκού είχε πολύ άγχος, αλλά κατάφερε να το διαχειριστεί και τελικά να ηττηθεί με -4 (53-57), που δεν υπερέβη φυσικά το +8 του Game 1.
Κάπως έτσι, ο Αθηναϊκός υπέστη μία από τις πιο... ωραίες ήττες στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ και τα κορίτσια του Δικαιουλάκου γιόρτασαν με την ψυχή τους ένα τεράστιο επίτευγμα. Η Βιζμπαριένε ήταν η πρώτη σκόρερ για τις νικήτριες με 14 πόντους, ενώ διψήφια ήταν και η Ουίγκινς με 10.
Ενδεικτικό του πόσο δεμένη ήταν η συγκεκριμένη ομάδα και πόσο καλό ήταν το κλίμα, που ξεκινούσε από τις Ελληνίδες παίκτριες, ήταν πως τόσο η Ουίγκινς, όσο και η Ράιλι ήταν αμφίβολες για τον δεύτερο τελικό, αλλά δεν σκέφτηκαν ούτε λεπτό ότι θα χάσουν ένα τέτοιο ματς.
Ο Τζώρτζης Δικαιουλάκος είχε πει μετά το τέλος του αγώνα: «Τα κορίτσια δείξανε ότι έχουν μέλλον, ότι το γυναικείο μπάσκετ έχει μέλλον και πρέπει να προσεχθεί. Ότι και να πω είναι λίγο. Φάνηκε η απειρία μας στους τελικούς. Πολλές κοπέλες έπαιζαν για πρώτη φορά στην Ευρώπη, κάποιες άλλες για δεύτερη χρονιά. Αυτό που είχαμε ως μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν το πώς θα διαχειριστούμε τον κόσμο. Πρώτη φορά έπαιξαν μπροστά σε τέτοιο κοινό. Επίσης ήταν μεγάλη η πρόκληση κατάκτησης ευρωπαϊκού τροπαίου για πρώτη φορά. Αφού τα καταφέρανε, μαγκιά τους».
Από την πλευρά της, η Τούλα Καλέντζου είχε επισημάνει: «Παίζω πολλά χρόνια μπάσκετ, αλλά πρώτη φορά αγωνίστηκα σε τελικό Ευρώπης. Είχαμε πολύ άγχος και κούραση, αλλά τέλος καλά, όλα καλά. Αυτή είναι η πιο 'γλυκιά' ήττα της καριέρας μου. Το αξίζαμε και το πήραμε. Αφιερώνω αυτό το Κύπελλο στην κόρη μου, που έχει κάνει καιρό να με δει φέτος και σε όλους όσους δούλεψαν σκληρά για αυτό το τρόπαιο. Οι άνθρωποι έχουμε μεγάλες δυνατότητες κι, αν έχεις θέληση, τότε τα καταφέρνεις».
Οι πόντοι του τελικού:
Αθηναϊκός: Καλέντζου 9, Λύμουρα 4 (1), Χατζηνικολάου 4, Βολωνάκη, Σούλις, Πετρονίτε 2, Σαρέγκου, Ουίγκινς 10 (2), Κοσμά 1, Ράιλι 9, Βιζμπαριένε 14.
Ναντέζντα: Μπάρικ 11 (3), Σνίτσινα 5 (1), Οβτσαρένκο 7 (1), Βερεμένκο 12 (1), Μος 2, Κάρι 18, Μπαράνοβα 2.
Η πορεία μέχρι την κούπα:
Α' Φάση
Αθηναϊκός - Χάτις Ερεβάν 105-54
Μπεσίκτας - Αθηναϊκός 80-75
Αθηναϊκός - Τσεκαβάτα 83-73
Χάτις Ερεβάν - Αθηναϊκός 79-87
Αθηναϊκός - Μπεσίκτας 81-60
Τσεκαβάτα - Αθηναϊκός 79-80
Φάση των 32
Μεντέβτσακ - Αθηναϊκός 54-80
Αθηναϊκός - Μεντέβτσακ 100-62
Φάση των 16
Ντινάμο Κιέβου - Αθηναϊκός 56-57
Αθηναϊκός - Ντινάμο Κιέβου 81-66
Προημιτελικά
Αθηναϊκός - Ντινάμο Μόσχας 84-60
Ντινάμο Μόσχας - Αθηναϊκός 66-78
Ημιτελικά
Ντινάμο Κουρσκ - Αθηναϊκός 58-64
Αθηναϊκός - Ντινάμο Κουρσκ 60-55
Τελικοί
Ναντέζντα - Αθηναϊκός 57-65
Αθηναϊκός - Ναντέζντα 53-57
