Ωραία είναι τα mind games. Αναγκαία, χρήσιμα, επικοινωνιακά. Όμως δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την πραγματικότητα. Πόσο μάλλον όταν εδώ και καιρό το κανονικό μπάσκετ έχει «εξαφανιστεί».
Μετά την (απαράδεκτη) τιμωρία του Κέντρικ Ναν από την Ευρωλίγκα ο Εργκίν Αταμάν έσπευσε να προτρέψει τους οπαδούς του Παναθηναϊκού να «κλείσουν εισιτήρια για το 8ο στο Άμπου Ντάμπι». Λίγες ημέρες πριν, μετά την συντριβή του Επτάστερου στο Βελιγράδι από την Παρτίζαν, ο Τούρκος κόουτς είχε δηλώσει «Παίξαμε σαν ομάδα παλαιμάχων». Οι δύο δηλώσεις απείχαν ελάχιστα 24ωρα. Ουσιαστικά «έπαιζαν μπουνιές». Οπότε;
Αποκλείεται ο Αταμάν να διέγνωσε μέσα σε λίγες προπονήσεις (συν το σωτήριο 3ποντο νίκης του Χουάντσο με τον Πανιώνιο) ότι η ομάδα του επανήλθε αίφνης στα περσινά επίπεδα όταν τρομοκρατούσε την Ευρώπη. Προφανώς ο Τούρκος ήθελε να εκμεταλλευθεί το τάιμινγκ της άδικης απόφασης και να συσπειρώσει την ομάδα του. Όμως πώς να συσπειρωθεί ένα… μαύρο, αγωνιστικά, χάλι;
Ο Παναθηναϊκός ΔΙΑΛΥΘΗΚΕ πριν από λίγες ώρες στην Πόλη. Δεν έχασε απλώς: ΤΑΠΕΙΝΩΘΗΚΕ. Προηγήθηκε 22-20 και μετά… αποχώρησε από το παρκέ, φλερτάροντας διαρκώς με την «30άρα». Τελικά η ντροπή έκλεισε στο -26. Από την Εφές, όχι από τους… Σέλτικς!
Η άμυνα που εδώ και καιρό (υποτίθεται πως) «παίζει» ο Επτάστερος είναι παιδική χαρά. Κυριολεκτικά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Από το πρώτο δίλεπτο (όπως συνηθίζει να λέει ο Τόλης Κοτζιάς στην «ακτινογραφία» του αγώνα) καταλάβαινες ότι οι πράσινοι μάρκαραν με τα μάτια. Στη διάρκεια του αγώνα το αντιλήφθηκαν και τα μικρά παιδιά. Άμυνα… γιοκ!
Ο Παναθηναϊκός του Αταμάν ήταν (ΞΑΝΑ!) μια διαλυμένη διαδήλωση. Ούτε άμυνα ούτε λογική στην επίθεση ούτε εγωισμός ούτε τίποτα. Ένα μαύρο χάλι. Σωστότερα, καραγκιόζ μπερντέ! Ένα χάλι που «πήρε» ακριβώς ό,τι του άξιζε. Όπως και στο Βελιγράδι, όπως στο Κάουνας, όπως, όπως, όπως…
Η απουσία του Κέντρικ Ναν θα ήταν ΑΛΛΟΘΙ ΜΟΝΟ ΕΑΝ ο Παναθηναϊκός πάλευε και έχανε το παιχνίδι στον πόντο ή έστω με λίγους πόντους διαφορά. Εδώ όμως διαλύθηκε. Οπότε κανένα άλλοθι, καμία δικαιολογία.
Καιρός είναι πλέον ο κόουτς Αταμάν –ο οποίος στις δηλώσεις του είπε «Παίξαμε σαν μια ομάδα παιδιών» (μέσα σε λίγες μέρες… μίκρυνε ηλικιακά από «ομάδα παλαιμάχων»!) να αφήσει στην άκρη τα mind games και να εξηγήσει στον κόσμο του Παναθηναϊκού ΓΙΑΤΙ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ η ομάδα που πέρυσι έκανε την Ευρώπη να της υποκλιθεί. Όχι «γιατί χάνει», αλλά «ΓΙΑΤΙ ΤΑΠΕΙΝΩΝΕΤΑΙ;»
Όχι επειδή είναι στο 8-7 αλλά γιατί «αυτό το κάτι» που βλέπουμε να περιφέρεται στα ευρωπαϊκά γήπεδα δεν είναι «έξοδα-έσοδα» αλλά μια ομάδα ΠΟΛΛΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ μπάτζετ. Άρα και ΠΟΛΛΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ για όλους όσοι την απαρτίζουν…
