Ο Ολυμπιακός έχασε από την Εφές σταματώντας έτσι το σερί των έξι νικών που είχε και παράλληλα χάνοντας μια μεγάλη ευκαιρία να ανέβει και άλλο στην βαθμολογία. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν καθόλου καλή απόδοση και έχασαν δίκαια, με την εικόνα του αγώνα να μοιάζει ότι τρεις μέρες να έπαιζαν, ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να γυρίσει αυτό το παιχνίδι.
Το ξεκίνημα έδειξε τι θα συμβεί
Το πρόβλημα με ομάδες όπως η Εφές είναι ότι παρά την κακή χρονιά που διανύουν, έχουν στο ρόστερ τους, κάποιους παικταράδες, που κανείς δεν θέλει να τους πετύχει σε καλό βράδυ. Εκτός όμως από την απόδοση που μπορεί να έχουν, θα πρέπει και αυτός που θέλει να τους κερδίσει, να μην τους αφήσει να βρουν ρυθμό. Δηλαδή το ακριβώς αντίθετο από αυτό που έκανε ο Ολυμπιακός από το ξεκίνημα.
Με τον Ουόκαπ, να φαίνεται ότι τρέχει με δυσκολία και συνολικά όλη την ομάδα να μην έχει μπει στο ματς, στην ίδια ένταση με την οποία μπήκε η Εφές, το ξεκίνημα ήταν αυτό που έκανε την διαφορά. Οι Τούρκοι θέλοντας να χτυπήσουν την άμυνα του Ολυμπιακού με τον Φαλ, που μετά από τα πικ εν ρολ, μένει μέσα στην ρακέτα, έτρεξαν συνεχόμενα πικ εν ρολ με τους Λάρκιν και Πλάις.
Ο Φαλ, παρέμενε πίσω, ο Ουόκαπ περνούσε από πάνω από το σκριν σαν σκιά, με τον Λάρκιν να πηγαίνει πάνω στον Γάλλο και την κατάλληλη στιγμή να πασάρει στον Πλάις που είχε ακροβολιστεί για τρίποντο. 3/3 από τον Γερμανό, όμως δεν ήταν τόσο η ζημιά που έκανε ο ίδιος, άλλωστε δεν ξανασκόραρε στο ματς, αλλά στο ότι όλη η Εφές βρήκε ρυθμό και ψυχολογία, βάζοντας στο παιχνίδι και την εξέδρα.
Βοήθησε σε αυτό και η κακή άμυνα του Ολυμπιακού, που εμφανίστηκε αγνώριστος στο πίσω κομμάτι του γηπέδου. Ειδικά η πίεση πάνω στην μπάλα ήταν ανύπαρκτη, οι Τούρκοι κυκλοφορούσαν την μπάλα με την άνεση τους και βέβαια οι παίκτες που έχουν πολύ άνετα την προσωπική φάση, όπως ο Λάρκιν, ο Κλάιμπερν και ο Μπράιαντ, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να ζεσταθούν και να δημιουργήσουν προβλήματα. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν πρέπει να κέρδισαν ούτε ένα hustle play όλο το βράδυ.
Δεν πήρε τίποτα από τα γκαρντ
Ξεκινήσαμε από την άμυνα που ήταν το βασικό πρόβλημα του Ολυμπιακού, αλλά και στην επίθεση δεν τα πήγε καλύτερα. Ήταν εμφανές ότι ο Ολυμπιακός ήθελε να δώσει την μπάλα στον Φαλ στο ποστ, για να εκμεταλλευτεί την ικανότητα του να κάνει παιχνίδι και να σκοράρει. Από την άλλη η Εφές, τον αντιμετώπισε με μονή κάλυψη, χωρίς να δίνει καθόλου βοήθειες, θεωρώντας ότι δεν μπορεί να χάσει από τους πόντους του Γάλλου και κόβοντας έτσι την δημιουργία του.
Ο Ολυμπιακός δεν πήρε τίποτα από τους γκαρντ του, αφού εκτός από τον Ουόκαπ, που μοίρασε 23 πόντους από τις 10 ασίστ του, ο Γκος είχε μόλις τρεις, κάνοντας μια κάκιστη εμφάνιση, παίρνοντας μόνο λάθος αποφάσεις, ο Μακίσικ ήταν σε άλλο γήπεδο, ο Λαρεντζάκης εμφανώς εκτός ρυθμού και ο Κάναν εμφανίστηκε όταν μάλλον όλα είχαν τελειώσει. Οι Πειραιώτες σκόραραν μόλις 10 πόντους από πικ εν ρολ, σε αντίθεση με τους Τούρκους που έβαλαν εύκολα 21, σε 19 κατοχές.
Τα ίδια και με του ψηλούς, με τον Πέτρουσεφ και τον Ράιτ, να είναι κακοί στις περιστροφές και τα τρίποντα να πέφτουν βροχή. Μόνο ο Παπανικολάου προσπάθησε να συμμαζέψει λίγο την κατάσταση, όταν βρισκόταν στο παρκέ, όμως δεν έφτανε η 2-way παρουσία του για να αλλάξει ρυθμό το παιχνίδι. Είπαμε, όταν δίνεις δικαίωμα σε αυτούς του παίκτες να νιώσουν άνετα και να πάρουν ψυχολογία, μετά θα βάλουν και δύσκολα σουτ και κρεμασμένα και θα βλέπουν το καλάθι τετράγωνο. Δεν υπήρχε ηρεμία στον Ολυμπιακό, δεν μπήκε ποτέ στην ένταση που απαιτούσε το ματς και φάνηκε και από τον εκνευρισμό που έβγαλε ο Γιώργος Μπαρτζώκας στο τέλος
Τα πράγματα είναι απλά από εδώ και πέρα για τον Ολυμπιακό, μπορεί να έχασε μια μεγάλη ευκαιρία, αλλά έχει μπροστά του τέσσερις αναμετρήσεις. Με τρία στα τέσσερα θα μπορεί να έχει βλέψεις για πλεονέκτημα, αλλιώς μετά θα μπει σε περιπέτειες.
