Τα ρεκόρ είναι για να καταρρίπτονται: έτσι δεν λένε; Ναι, έτσι λένε και έτσι είναι. Ο φοβερός και τρομερός Βασίλης Σπανούλης έκανε πολλά και εκπληκτικά πράγματα στη καριέρα του. Ανάμεσα σε αυτά είναι και η πρωτιά του στο σκοράρισμα στην Ευρωλίγκα. Μία πρωτιά, όμως, η οποία εδώ και λίγες ώρες δεν ανήκει σε αυτόν. Τη μοναξιά της κορυφής πλέον απολαμβάνει ένας άλλος φοβερός και τρομερός παίκτης, ο Μάικ Τζέιμς. Ο σούπερ σταρ της Μονακό, ένα δικό μας παιδί θα λέγαμε.
Και είναι τρόπον τινά δικό μας παιδί. Πως όχι άλλωστε από την στιγμή, που από τα μέρη μας ξεκίνησε η ανοδική του πορεία. Την επαγγελματική του καριέρα ο Τζέιμς την άρχισε στη κροατική Ζάγκρεμπ. Εκεί, όμως, έμεινε για λίγο. Όπως για λίγο έμεινε και στην ισραηλινή Γκαλίλ Ελιόν, όπου πήγε αμέσως μετά. Ολόκληρη σεζόν πραγματοποίησε την επόμενη χρονιά και πιο συγκεκριμένα στην άσημη ιταλική Ομένια. Από εκεί τον ψάρεψε ο Κολοσσός, κάπου εκεί τον βρήκε ο τότε προπονητής των Ροδιτών, Μιχάλης Κουταλιανός, μαζί είναι η αλήθεια με την ουσιαστική σύμπραξη του ατζέντη του Αμερικάνου γκαρντ (και παλιού παίκτη του Ιωνικού Νικαίας), Αλέξανδρου Κατσαρού.
Ένα από τα πρώτα παιχνίδια, που είχε δώσει τότε στην Ελλάδα ο Τζέιμς ήταν με τον Πανιώνιο στο κλειστό της οδού Αρτάκης. Απέναντι στα πιτσιρίκια της ομάδας της Νέας Σμύρνης, που τότε είχε προβλήματα και μέχρι ένα χρονικό σημείο δεν είχε στήσει κανονικό ρόστερ.
Απέναντι, λοιπόν, στον 15χρονο τότε, Δημήτρη Μωραΐτη, και τα άλλα παιδιά του Ιστορικού ο Τζέιμς είχε κάνει πάρτι. Είχε εντυπωσιάσει. Δεν είχε εντυπωσιάσει ακριβώς για τα όσα έκανε απέναντι στα πιτσιρίκια του Πανιωνίου. Αυτά ήταν αναμενόμενα. Αλλά είχε ξεχωρίσει τρομερά για την δύναμή και την ταχύτητα. Προσωπικά τον Τζέιμς τον είχαμε δει τόσο στην Ιταλία όσο και στο κολέγιο του, το άσημο Λαμάρ. Βλέποντας τον στο κολέγιο, δεν περιμέναμε ότι θα φτάσει τόσο ψηλά, αλλά είχαμε την εικόνα ενός παίκτη, που θα μπορούσε να κάνει καλή καριέρα στην Ευρώπη. Δεδομένα, που άλλαξαν στο μυαλό μας (προς το πολύ καλύτερο), όταν τον είδαμε στην Ιταλία, αλλά κυρίως στα πρώτα παιχνίδια με την φανέλα του Κολοσσού.
Ενας φίλος προπονητής ήταν έτοιμος να πάει να δει παιχνίδι της ΑΕΚ με τον Κολοσσό για το Κύπελλο στο κλειστό της Γλυφάδας: «Πάω να δω τι γίνεται εκεί» μου είχε πει.
«Πήγαινε του λέω να δεις έναν παικταρά. Δεν θα αργήσει να πάει στην Ευρωλίγκα» του είχα απαντήσει, αναφερόμενος στον Τζέιμς.
Πήγε, λοιπόν, ο συγκεκριμένος προπονητής (με χρόνια παρουσίας στο υψηλότερο επίπεδο της Ελλάδας), είδε τον Τζέιμς να σημειώνει 32 πόντους (παρεμπιπτόντως και τους συμπαίκτες του στον Κολοσσό Λαρεντζάκη και Τολιόπουλο να έχουν 9 και 4 πόντους αντίστοιχα) και την ΑΕΚ να κερδίζει με 84-79.
«Πως τον είδες τον Τζέιμς;» τον ρώτησα. «Πολύ καλός είναι αλλά δεν διαβάζει το παιχνίδι» μου είχε απαντήσει. «Ας διαβάσει κάνα βιβλίο, δεν χρειάζεται να διαβάζει το παιχνίδι. Είναι θέμα χρόνου να πάει στην Ευρωλίγκα με τα προσόντα που έχει» ήταν η απάντησή μου.
Προς Θεού. Και ο εν λόγω προπονητής θεωρούσε ότι ο Τζέιμς είναι παικτάρα. Αλλά είχε ενστάσεις για το αν θα μπορούσε να κάνει το πολύ μεγάλο άλμα, επειδή ήταν παίκτης, που τότε είχε το απόλυτο μπάσκετ του σήμερα, το ένας εναντίον ενός, αλλά όχι το διάβασμα του παιχνιδιού. Μην τα πολυλογούμε. Οι προτάσεις στον Κολοσσό άρχισαν να σκάνε η μία μετά την άλλη με τον Τζέιμς να πηγαίνει εν τέλει στη Μπασκόνια και περίπου 11 χρόνια μετά να έχει κάνει την καριέρα, της καριέρας, ω καριέρα. Και να συνεχίζει απτόητος.
Πολλοί είπαν για τον χαρακτήρα του, αυτό, που ξέρουμε και είδαμε και βλέπουμε είναι ότι τον εμπιστεύτηκαν και τον εμπιστεύονται μερικοί από τους μεγαλύτερους οργανισμούς στην Ευρώπη. Και σίγουρα θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη παρουσία και στο ΝΒΑ, εκεί, όπου περισσότερο είχε περάσματα.
Το καλοκαίρι, που μας έρχεται, το συμβόλαιο του 34χρονου με την Μονακό λήγει. Και υπάρχει μεγάλη αγωνία για την φανέλα, που θα φοράει από τη νέα χρονιά. Θα μείνει στο Πριγκιπάτο με τις τελευταίες αναφορές να λένε ότι κάνει μεγάλη προσπάθεια η γαλλική ομάδα να τον κρατήσει; Ή θα πάει αλλού; Είναι κάτι, που δεν μπορεί να απαντηθεί τώρα.
Προς το παρόν ο Τζέιμς απολαμβάνει το νέο του κατόρθωμα και θα συνεχίσει να προσπαθεί για να δει τη Μονακό να πηγαίνει όσο ψηλότερα γίνεται.
Όπως και να έχει, είναι ένα ακόμη παράδειγμα Αμερικάνου παίκτη, που ξεκίνησε από χαμηλά και έφτασε πολύ ψηλά. Εμείς τι να του ευχηθούμε; Υγεία πάνω από όλα και εις ανώτερα.
• Παρεμπιπτόντως το Λαμάρ, όπου φοίτησε και έπαιξε μπάσκετ ο Τζέιμς δεν έχει δώσει πολλούς παίκτες στο ΝΒΑ. Αλλά έχει προσφέρει κάποιους ξεχωριστούς. Πέρα από τον Τζέιμς έδωσε τον Αντριαν Κάλντγουελ (έναν δυναμικό ψηλό, που έπαιξε και στην Ιταλία), τον Κλάρενς Κι (σέντερ στο στυλ του Χάινς, αγαπημένος undersized ψηλός, που έπαιξε και στη Νεουτρορόμπερτς Φιρέντσε μαζί με τον Τζέι Τζέι Αντερσον του Αρη), τον Τόνι Χάρις (που έπαιξε στην ομάδα του Παπάγου, όταν αυτή είχε έδρα το γήπεδο στη Κάντζα, όπου μετά έγιναν τα στούντιο της NOVA!!!) καθώς και τον Τομ Σιούελ, ο οποίος πριν από περίπου 36 χρόνια έπαιξε για λίγο στον Παναθηναϊκό και στη συνέχεια στον Πειραϊκό!
