«Βίοι αντίθετοι σε πορτοκαλί φόντο.»
Ιδού ένας τίτλος που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τους δύο «μονομάχους» στην αρένα (λέμε τώρα...) του Πριγκιπάτου πριν το παιχνίδι: από τη μία η Ρεαλ της σχεδόν σίγουρης πρωτιάς στην regular season που έχει ξεκινήσει ήδη να κάνει αγωνιστική συντήρηση δυνάμεων, κι από την άλλη η γηπεδούχος Μονακό που μετρούσε τρεις ήττες στα τελευταία πέντε παιχνίδια της και έψαχνε απεγνωσμένα το ροζ φύλλο για να μην έχει δράματα σε μελλοντικό χρόνο, με το play-in να της κλείνει το μάτι.
Αντί για δράμα, ωστόσο, το μενού είχε παρατεταμένα χαμόγελα στο πρόσωπο του Μάικ Τζέιμς: με τον Αμερικανό γκαρντ να κάνει -κυριολεκτικά- τα πάντα η ομάδα του Ομπράντοβιτς άρπαξε από νωρίς (11-2, 33-20) από τον λαιμό αυτήν του Τσους Ματέο κι έστειλε τη διαφορά έως και το... ανεξήγητο (ή, μεταξύ μας, μερικώς εξηγήσιμο μιας και έλειπε ο Ταβάρες) +29 (85-56).
Από τα τέλη της τρίτης περιόδου και μετά οι φιλοξενούμενοι βρήκαν τα προσχήματα κι άρχισαν να τα σώζουν ελαφρώς, για να φτάσουμε στο τελικό, πάλι εντυπωσιακό, 98-74.
Η νίκη-ανάσα για τους γηπεδούχους (που πήγαν στο 12-10) έφερε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του επιβλητικού Μάικ Τζέιμς: 15 πόντοι με 10 σουτάκια όλα κι όλα, 13 (!) ασίστ, 5 κλεψίματα κι άλλα τόσα «σκουπίδια», κάτι που έστειλε στα σκουπίδια το όποιο αμυντικό πλάνο της Ρεάλ. Άξιοι συμπαραστάτες του οι Λόιντ (19 π.) και Ντιαλό (14 π.), ενώ από την Βασίλισσα διασώθηκε, τύποις, ο συνήθης ύποπτος Μούσα (12 π.). Παρά την ήττα, φυσικά, η Ρεάλ παραμένει πρώτη με 19-3 και το αυτί της παραμένει εξαιρετικά στεγνό, με τις πρώτες σταγόνες του ιδρώτα ν' αναζητούνται ακόμα.
Τώρα που ολοκληρώθηκε το ματς, μπορεί κανείς να παραφράσει τον τίτλο της αρχής. Για να βγάζει, έστω και υποτυπώδες, νόημα:
«Βίοι αντίθε-τι;»
Τα δεκάλεπτα: 33-20, 56-40, 80-54, 98-74
