Βόλτα στο Jurassic Park!
Κατά το περίφημο πρώτο αναγνωριστικό τέταρτο στους ποδοσφαιρικούς αγώνες της δεκαετίας του ’90, όταν μπορούσες να δεις το παιχνίδι με μια μικρή καθυστέρηση και να είσαι σίγουρος ότι δε θα χάσεις τίποτα, έχουν και το πρώτο δεκάλεπτο ενός αγώνα μπάσκετ. Πολλά μπορεί να χάσεις, αλλά σίγουρα η πρώτη περίοδος δε θα καθορίσει ούτε το νικητή, ούτε τα δεδομένα του αγώνα. Για παράδειγμα, η πρώτη περίοδος στην Γαλλία. Οι διαιτητές σφύριζαν κάθε επαφή και πρωταγωνιστές ήταν οι… δεινόσαυροι. Ο Αρτούρας Γκουντάιτις να ξεκινάει εντυπωσιακά με οκτώ πόντους, ο Γιουσουφά Φαλ να μοιάζει άλυτο πρόβλημα για την άμυνα του Παναθηναϊκού, αλλά το μπάσκετ δεν είναι παιχνίδι των ψηλών…
Η Βιλερμπάν έμοιαζε να είναι καλύτερη στο πρώτο δεκάλεπτο, με τον Παναθηναϊκό να έχει επιπόλαιες επιλογές στην επίθεση και να τον πληγώνουν τα τρίποντα των Νουά και Ντιό για να έρθει η πρώτη διαφορά σημείο αναφοράς για τους γηπεδούχους μπροστά με έξι πόντους (26-20). Η αντίδραση του Παναθηναϊκού ήταν εμφατική, ξεκάθαρη και εκείνη που περιμένεις από μια ομάδα με το όνομα και την κληρονομιά του τριφυλλιού. 27-32 άμεσα στο δεύτερο δεκάλεπτο με τον Ματέους Πονίτκα να τα κάνει όλα στο παρκέ, τον Λευτέρη Μαντζούκα να μπαίνει σαν έτοιμος από πάντα και τον Γιώργο Παπαγιάννη να είναι «αρχηγός» στον τσαμπουκά του Μποστ στον «μικρό». Γιατί ακόμα και αυτό είναι ενδεικτική αντίδραση ομάδας!
Το πρόβλημα, βέβαια, ήταν ότι ο Παπαγιάννης φορτώθηκε με τρίτο φάουλ και ο Χρήστος Σερέλης έπρεπε να βρει λύσεις εκεί που δεν υπήρχαν, αλλά ο Παναθηναϊκός είχε ρυθμό και διόλου ενοχλήθηκε. Ο Μάριους Γκριγκόνις ανέλαβε δράση όταν η Βιλερμπάν μείωσε στον πόντο (35-36 στο 15’), ο Μαντζούκας ακολούθησε, η διαφορά πήγε στο 35-42 και με ένα δεύτερο δεκάλεπτο καθόλα ανόμοιο με το πρώτο, η ελληνική ομάδα κατάφερε να φτάσει μέχρι και το +11 (41-52) πριν μειώσει η Βιλερμπάν σε 43-52 στο τέλος του ημιχρόνου.
Με άμυνα και Λι!
Είχε ο καθένας τη στιγμή του. Λίγο ο Πονίτκα, ο οποίος λόγω τραυματισμού έμεινε καθηλωμένος στον πάγκο στο δεύτερο ημίχρονο. Κάπου ο Γκουντάιτις, ολίγον από Ντέρικ Ουίλιαμς, στιγμές του Γκριγκόνις, πολύ από Μαντζούκα, ουσία από τον Ματ Ουίλιαμς – τι λείπει; Ο Ντουέιν Μπέικον, αλλά αυτός λείπει εδώ και κάποιες εβδομάδες από τον Παναθηναϊκό και ο Πάρις Λι. Ο βραχύσωμος γκαρντ έκανε την εμφάνισή του στο δεύτερο ημίχρονο και ήταν εκείνος που καθόρισε το ματς και στις δύο άκρες του παρκέ. Με την άμυνά του εκνεύρισε και πήρε φάουλ από τον Νάντο Ντε Κολό (το οποίο ήταν το τέταρτο και ουσιαστικά έθεσε τον σπουδαίο σκόρερ εκτός ματς), στην επίθεση σκόραρε εφτά πόντους σε πέντε λεπτά και οδηγούσε σταθερά τον Παναθηναϊκό σε διψήφιες διαφορές πόντων.
Η Βιλερμπάν με εναλλαγές άμυνας προσπαθούσε να μπερδέψει τον Παναθηναϊκό, ωστόσο το μεγάλο πρόβλημα το είχε στην επίθεση. Μόλις βρήκε λίγο ρυθμό μείωσε στους πέντε πόντους (58-63 στο 27’), αλλά δεν είχε ηγέτη, δεν είχε σκόρερ και δεν είχε τύχη! Ο αποφασισμένος Παναθηναϊκός με συνοπτικές διαδικασίες πήγε τη διαφορά κατευθείαν στους δέκα πόντους (60-70) και όσες προσπάθειες κι αν έκαναν οι Γάλλοι να επιστρέψουν στο παιχνίδι, τόσες απαντήσεις είχαν και οι πράσινοι. Ο Γκριγκόνις να κάνει το 67-77 για να απαντήσει στο καλάθι και φάουλ του Φαλ, o Παπαγιάννης να καρφώνει από μια ακόμα ασίστ του Λι, ο Μπέικον να φτάνει να είναι αθόρυβα ανάμεσα στους πρώτους σκόρερ στο ματς, και ο Παναθηναϊκός ήταν ψύχραιμος, σίγουρος, ομαδικός και με αξιοσημείωτο πλουραλισμό στο παιχνίδι του. Ακόμα και στην ύστατη προσπάθεια της Βιλερμπάν, που εκμεταλλεύτηκε την αφέλεια του Παναθηναϊκού να χαλαρώσει στο 73-84 και μείωσε 80-84, οι πράσινοι κατάφεραν να μην μπλέξουν. Ο Τόμας έκανε ένα πολύ μεγάλο λάθος, ο Λι κατάφερε με καθαρή άμυνα να το διορθώσει και ο Παναθηναϊκός σκόραρε για το 86-80, και ο Ντε Κολό μείωσε στο τελικό 86-82.
Τα Δεκάλεπτα: 26-20, 43-52, 62-70, 82-86.
