Τα ίδια και τα ίδια. Ο Ολυμπιακός πήρε μία ακόμα πρόκριση σε τελικό, ο Ολυμπιακός έκανε το 11-0 απέναντι στον Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός ετοιμάζεται για μία ακόμα κούπα και ο Ντέγιαν Ράντονιτς ψάχνει να δει τι φταίει και τι θα αλλάξει. Και να φέρεται σαν να μην τρέχει τίποτα…
Για ένα ακόμα «αιώνιο» ντέρμπι ο Ολυμπιακός, παρά το κακό του ξεκίνημα στο πρώτο ημίχρονο, είχε την καθοδήγηση από τον πάγκο του, είχε ξεκάθαρο πλάνο, είχε παίκτες που μπορούσαν να αλλάξουν τον ρυθμό του παιχνιδιού, να πάρουν τις σωστές αποφάσεις και τα μεγάλα σουτ.
Από την άλλη ο Παναθηναϊκός όχι μόνο δεν είχε καθοδήγηση, πλημμύρα είχε. Ο Ντέγιαν Ράντονιτς είναι ξεκάθαρα κάτι περισσότερο από… θολωμένος και είναι φανερό και στον τελευταίο πιστό του ότι πια δεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση. Δε μπορεί να πείσει τους παίκτες του, δε μπορεί να δείξει κάτι πάνω στο παρκέ.
Για ένα ολόκληρο δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός δε μπορούσε να βάλει τη μπάλα στο καλάθι ούτε με… αίτηση και δε μπορούσε να κάνει απολύτως τίποτα για να σταματήσει την εξαιρετική επιθετική κυκλοφορία του Ολυμπιακού. Οι «ερυθρόλευκοι» στην Τρίτη περίοδο έπαιζαν μόνοι τους, ενώ ο Παναθηναϊκός έπαιζε ο… καθένας μόνος του.
Ο Ράντονιτς «εγκλωβισμένος» στο πολύ κακό βράδυ του Μπέικον, ο οποίος δεν ήταν απλά κακός για τον Παναθηναϊκό, ήταν και… καλός για τον Ολυμπιακό, ενώ για ένα ακόμα ματς ουδείς μπορεί να κατανοήσει τις επιλογές του Μαυροβούνιου. Με αποκορύφωμα τις μεταγραφές που έκανε μεσούσης της περιόδου. Ο Ματ Τόμας έμεινε εκτός Κυπέλλου (εδώ για να είμαστε δίκαιοι έχει μια μικρή δικαιολογία λόγω της «αλήτικης» στάσης του Άντριους), ενώ ο Δημήτρης Αγραβάνης που θα μπορούσε να σταθεί για πολύ περισσότερη ώρα στο παρκέ, πέρασε την ώρα του στον πάγκο.
Ο Ράντονιτς είναι ξεκάθαρο ότι, πλέον, δεν έχει να προσφέρει τίποτα στην ομάδα. Δε μπορεί. Δεν είναι ικανός. Ούτε για φέτος, αλλά ούτε και για του χρόνου. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος του έδωσε την ευκαιρία, του έδωσε τον χρόνο, του έδωσε το μπάτζετ, αλλά ακόμα και σήμερα, 18 Φεβερουαρίου δεν έχει καταφέρει να δείξει απολύτως τίποτα.
Οι ευθύνες όμως δε βαρύνουν μόνο τον Ράντονιτς. Βαρύνουν και τους παίκτες. Αγωνιστικά σαφώς και δε μπορούν όλοι να είναι στο… βράδυ τους κάθε βράδυ. Αλλά κάποιοι δείχνουν να μην έχουν καταλάβει ούτε που βρίσκονται, ούτε τη φανέλα φοράνε. Είναι αδιανόητο να χάνει ο Παναθηναϊκός μια πρόκριση, να χάνει 11 σερί παιχνίδια από τον «αιώνιο» αντίπαλό του και κατά την ώρα του ματς να έχουμε… γελάκια. Αλλά και αυτό είναι θέμα προπονητή. Γιατί αν υπήρχε κανονικής προπονητής δε θα το επέτρεπε. ΠΟΤΕ.
Ακόμα και στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε ο Ντέγιαν Ράντονιτς δε βγήκε μπροστά. Δεν ανέλαβε την ευθύνη. Κανονικά θα έπρεπε να κάνει τον απολογισμό του για έναν ακόμα τίτλο που χάθηκε και να μιλήσει για τις δικές του ευθύνες. Αλλά… μάταια.
ΥΓ1: Ο Κώστας Παπανικολάου είναι ο αρχηγός της Εθνικής ομάδας. Καλώς ή κακώς. Συμφωνούμε ή διαφωνούμε. Ως αρχηγός και της Εθνικής ομάδας μάλλον θα πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται διαφορετικά. Είναι άλλο να είσαι αρχηγός του Ολυμπιακού και άλλο να είσαι αρχηγός ΚΑΙ της Εθνικής Ελλάδας. Το περιστατικό με τον Δημήτρη Αγραβάνη λέει πολλά. Και ακόμα περισσότερα λένε οι δηλώσεις του μετά το τέλος της αναμέτρησης όταν αντί να βγει να ζητήσει συγνώμη για μια απαράδεκτη και πολύ επικίνδυνη ενέργειά του ψέλλιζε μισόλογα. Δε ξέρω, δεν κατάλαβα, δεν είδα. Δε γίνεται να μην ξέρει, να μην κατάλαβε, να μην είδε. Και ξέρει και κατάλαβε και είδε. Αυτός τα προκάλεσε όλα. Όμως όταν είσαι αρχηγός της Εθνικής μάλλον θα πρέπει να μάθεις να αντιδράς διαφορετικά. Αλλιώς δε μπορεί να είσαι αρχηγός της Εθνικής. Ας είσαι στον σύλλογο σου.
ΥΓ2: Πάρα πολλά μπράβο στον Δημήτρη Αγραβάνη (ο οποίος έχει ακούσει δικαίως τόσα όλα αυτά τα χρόνια) που δεν αντέδρασε μετά από την προκλητική, προβοκατόρικη, απειλητική και επιθετική ενέργεια του άλλοτε συμπαίκτη του στον Ολυμπιακό και συμπαίκτη του στην Εθνική Θέλει πολλά κιλά… μαγκιά για να μην αντιδράσεις σε μια τέτοια ψευτομαγκιά.
ΥΓ3: Ψευτομαγκιά όπως αυτή του Κάνααν και κάποιων άλλων από τον πάγκο του Ολυμπιακού που ξαφνικά βρέθηκαν στον πάγκο του Παναθηναϊκού.
ΥΓ4: Είναι πραγματικά, τουλάχιστον, αστείο να διαμαρτύρεται ο κόουτς Μπαρτζώκας για τις αντιδράσεις των συναδέλφων του. Τουλάχιστον αστείο.
ΥΓ5: Απόψε τελείωσε και το παραμύθι του Προέδρου της ΕΟΚ και του κυρίου Λιόλιου (επειδή έχει αποφασίσει να έχει δύο υποστάσεις) περί sold out στο Ηράκλειο γιατί βγήκαν μονά εισιτήρια και για τα 7 παιχνίδια. Ούτε σε παιχνίδι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού δεν κατάφεραν να γεμίσουν το γήπεδο. Μόνο γιορτή δεν ήταν αυτό. Ντροπή ήταν. Εκτός αν ο Πρόεδρος και ο κύριος Λιόλιος έχουν κάνει το ταμείο τους και είναι θετικό για άλλους λόγους. Προσωπικούς.
ΥΓ6: Το έχουμε πει και στο παρελθόν. Από όσο μεγαλύτερο ύψος πέσει κάποιος τόσο μεγαλύτερο… κρότο κάνει.
