Αν έλεγε κανείς πριν από τέσσερις μήνες ότι ο Ολυμπιακός θα κερδίσει τη Μόντσα, θα έχει φτάσει στις λεπτομέρειες να την κερδίσει και στην Ιταλία και πως θα έπαιρνε την πρόκριση πετώντας έξω την Φενέρμπαχτσε αυτό θα φάνταζε σχεδόν αδύνατο. Ο Γκαρντίνι έφτιαξε μια ομάδα που είναι προφανές ότι έχει αποκλειστικό και μόνο στόχο μια μεγάλη ευρωπαϊκή πορεία ακόμα και αν στο δρόμο βρίσκονται αντίπαλοι με μεγάλα μπάτζετ και υψηλούς στόχους.
Ο Ολυμπιακός δεν είναι μόνο ότι κέρδισε τη Μόντσα με καθαρό σκορ και πολύ καλή εμφάνιση είναι ότι το κατάφερε με τον καλύτερό του παίκτη απόντα και με τον Τζούριτς να επιστρέφει στη θέση του διαγώνιου. Είναι γεγονός πως η επιστροφή του Μίταρ Τζούριτς στον Ολυμπιακό πριν από ενάμιση χρόνο ήταν μια κίνηση που στην πράξη αποδεικνύεται ότι άλλαξε πλήρως το προφίλ και τη δυναμική της ομάδας. Ακόμα και αν ο έμπειρος κεντρικός είναι επιρρεπής σε τραυματισμούς είναι πολύ περισσότερα αυτά που έχει προσφέρει στην ομάδα του σε σχέση με αυτά που της έχει στερήσει με την απουσία του. Σε ένα τόσο κομβικό παιχνίδι που ο Ατανασίεβιτς απουσιάζει ο Τζούριτς δεν έχει κανένα πρόβλημα να γίνει διαγώνιος και μάλιστα να δώσει ουσία στο παιχνίδι του Ολυμπιακού.
Η αλήθεια είναι πως ο Γκαρντίνι δεν είχε κανένα θέμα στο να αντικαταστήσει τον Τζούριτς στη μπροστά ζώνη αφού και ο Παγένκ αλλά και ο Μασούλοβιτς δεν υστέρησαν σε τίποτα. Και δεν είναι μόνο η μπροστά ζώνη αλλά συνολικά ο Ολυμπιακός δεν υστέρησε. Ακόμα και τις στιγμές που η Μόντσα είχε το προβάδισμα στο πρώτο και το δεύτερο σετ οι ερυθρόλευκοι έδειχναν ικανοί να πάρουν αυτό που θέλουν. Το πρώτο και βασικότερο όπλο του Ολυμπιακού ήταν το σερβίς του για να το πετύχει αυτό. Πέρα από τους 9 άσσους ο Ολυμπιακός σέρβιρε σωστά όσον αφορά το τακτικό κομμάτι και αυτό βοήθησε στο να αξιοποιηθεί το μπλοκ του. Με πρώτους και καλύτερους τους κεντρικούς του ο Ολυμπιακός βρήκε τον τρόπο να χαλάσει το παιχνίδι των Ιταλών και αυτό έγινε το «κλειδί» ώστε να έρθουν κόντρα μπάλες που μαζί έφεραν κομβικούς πόντους.
Το πόσο συγκεντρωμένοι ήταν άπαντες στην πλευρά των ερυθρόλευκων φάνηκε κυρίως στο τέταρτο σετ όταν ο Κουμεντάκης μετά από μέτριες υποδοχές δεν είχε κανένα πρόβλημα στο να συνεργαστεί άψογα με τον Τράβιτσα και να προσφέρει πόντους. Αυτό έχει να κάνει αφενός στην καλή τους συνεργασία που έχει έρθει σε βάθος χρόνου αλλά και στην τρομερή ψυχολογία που είχε δημιουργηθεί για τον Ολυμπιακό. Άλλωστε ο Ολυμπιακός στατιστικά είχε χειρότερη υποδοχή χωρίς αυτό να του κοστίσει καθόλου. Ομάδες της κλάσης της Μόντσα συχνά έχουν τον τρόπο να ανταπεξέρχονται στα δύσκολα ακόμα και όταν έχουν στριμωχτεί. Αυτό το είδαμε και στο πρώτο μεταξύ τους παιχνίδι. Παρόλα αυτά η ιταλική ομάδα «βραχυκύκλωσε» και αυτό ενδεχομένως να έχει να κάνει με τον τρόπο που έχασε τα δύο πρώτα σετ.
Η απόλυτη προσήλωση στο μπλοκ άμυνα και στην κόντρα μπάλα ήταν το σημαντικότερο στοιχείο για τον Ολυμπιακό. Αυτό βέβαια αξιοποιήθηκε και από τον εξαιρετικά σταθερό Τράβιτσα. Χωρίς έναν καλό πασαδόρο δεν μπορεί να συμβεί μια τέτοια νίκη και ο Ολυμπιακός είχε την ευτυχή συγκυρία να διαθέτει τον Τράβιτσα ο οποίος διάβασε το παιχνίδι ιδανικά. Εξάλλου ούτε ο Τράβιτσα αλλά ούτε οι περισσότεροι από τους παίκτες του Ολυμπιακού ήταν πρωτάρηδες σε αυτό το επίπεδο και σίγουρα δεν ήταν απροετοίμαστοι για ένα τέτοιο παιχνίδι.
Δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί πως μια ομάδα μπορεί να παίζει κάθε εβδομάδα στο πρωτάθλημα έχοντας στο μυαλό της μόνο τα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Είναι όμως εμφανές ότι ο Ολυμπιακός έχει μεγάλη ποιότητα και εμπειρία στο ρόστερ του και ενδεχομένως να μην καίγεται ιδιαίτερα να κυνηγήσει το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα στο πρωτάθλημα. Αυτό άλλωστε μπορεί να διορθωθεί στα πλέι οφ ακόμα και αν χρειαστεί να ζοριστεί. Το ότι κόντραρε την Μόντσα, τη Φενέρ και πέρασε με άνεση το εμπόδιο της Γκίσεν ήταν η μεγάλη πρόκληση και την έβγαλε εις πέρας. Είτε καταφέρει να βγει πρώτος στον όμιλο είτε χρειαστεί τον γύρο πλέι οφ κατάφερε να αποδείξει ότι έχει το δικαίωμα να ονειρεύεται κάτι καλό και κυρίως κατάφερε να επιβεβαιώσει ότι ανήκει στα ψηλά πατώματα του ευρωπαϊκού βόλεϊ.
