Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Παναθηναϊκός έχει δυσκολευτεί κόντρα στον Μίλωνα στη Νέα Σμύρνη. Αυτό, βέβαια, δε συμβαίνει μόνο με τον Παναθηναϊκό αφού έχουμε δει τους τελευταίους μήνες και τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ αλλά και ισχυρές ευρωπαϊκές ομάδες σαν τη Ναντ να τα βρίσκουν σκούρα στη Νέα Σμύρνη. Ο Παναθηναϊκός πέρασε με σχετική άνεση από μια δύσκολη έδρα κάτι που είχε κάνει και πέρυσι στη regular season του πρωταθλήματος.
Αυτό που έκανε ο Παναθηναϊκός, και απλοποίησε τη δουλειά του, ήταν να επιβάλει από νωρίς το ρυθμό του παιχνιδιού. Απέναντι σε μία ομάδα που βασίζεται στο καλό της σερβίς έγινε αυτός που άσκησε πίεση από το σερβίς του. Σε ένα γήπεδο μικρό και χαμηλοτάβανο το καλό σερβίς μπορεί να είναι αρκετό πολλές φορές ώστε να κρίνει ένα παιχνίδι. Η ομάδα του Ανδρεόπουλου λειτούργησε καλά σε όλες τις περιστροφές και αυτό γέμισε πίεση τον Μίλωνα. Οι γηπεδούχοι δεν είχαν ρυθμό και μη έχοντας καλή υποδοχή βρήκαν δυσκολίες στη δημιουργία.
Είναι χαρακτηριστικό πως τα «βαριά όπλα» του Μίλωνα, δηλαδή ο Ράσελ και ο Πουλιγιάν, είχαν μόλις 9/23 επιθέσεις ο ένας και 3/12 ο άλλος. Αυτό έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό στην άσχημη δημιουργία. Με μια γρήγορη ματιά θα έβλεπε κανείς ότι οι πάσες του Γιαμαμότο δυσκόλεψαν αρκετά τους συμπαίκτες του με αποτέλεσμα είτε να δέχονται μπλοκ είτε να τελειώνουν ανεπιτυχώς τις φάσεις. Αυτό, βέβαια, είναι αλυσιδωτή αντίδραση αφού ο Ιάπωνας δε βοηθήθηκε από την υποδοχή.
Ο Παναθηναϊκός σε αντίθεση με το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό βρήκε πολύτιμες λύσεις από τους κεντρικούς. Ο Πετρέας ήταν αλάνθαστος επιθετικά ενώ και ο Γκάσμαν έδωσε πολλές λύσεις στον πρώτο χρόνο. Και αν η περίπτωση Πρωτοψάλτη δε χωράει πολύ ανάλυση, αφού είναι ο φυσικός ηγέτης αυτής της ομάδας, ο Κβάλεν ήταν πιο ουσιώδης από κάθε άλλο παιχνίδι. Ο Νορβηγός ήταν σταθερός στην υποδοχή ενώ έδειξε να προσαρμόζεται αρκετά και στην επίθεση. Επιπλέον, με τα δικά του σερβίς ο Παναθηναϊκός κατάφερε να ξεφύγει στο πρώτο σετ κάτι που σε μεγάλο βαθμό άλλαξε τις ισορροπίες.
Είναι ενδιαφέρον, επίσης, ο τρόπος με τον οποίο ο Νίελσεν καταφέρνει να αφήσει το σημάδι του. Ο Μίλωνας προσαρμόστηκε πάνω στον Δανό και τον περιόρισε αρκετά στο επιθετικό του παιχνίδι. Αν και ο Παναθηναϊκός είχε πολλές εναλλακτικές και η μέτρια επίδοση του Νίελσεν δεν κόστισε ο διαγώνιος του τριφυλλιού κατάφερε να κάνει το κάτι παραπάνω από το σερβίς του. Εκεί που όλα εξαρτιόνταν από τα δικά του μόνο χέρια πίεσε ασφυκτικά, έδωσε άσσους και χάλασε τις υποδοχές του Μίλωνα καταφέρνοντας σε μια μέτρια βραδιά του να προσθέσει το κάτι παραπάνω.
Ο Μίλωνας έχει λογικές διακυμάνσεις στο ξεκίνημα της σεζόν αν και σίγουρα αυτό ήταν το πιο δυνατό τεστ που έδωσε μέχρι τώρα. Ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκε υπό πίεση και δεν κατάφερε να ανταπεξέλθει αλλά έμεινε μπλοκαρισμένος σε όλους τους τομείς. Παρόλα αυτά είναι θέμα χρόνου αυτή η ομάδα να βρει ρυθμό καθώς διαθέτει πλούσιο ταλέντο και έναν προπονητή που ξέρει καλά να βάζει τους κανόνες του και να καθοδηγεί τους παίκτες του. Όσο για τον Παναθηναϊκό στα τρία πρώτα παιχνίδια εντός συνόρων αγωνίστηκε απέναντι στους τρεις βασικούς του αντιπάλους και τα συμπεράσματα είναι μάλλον θετικά. Σαφώς και απέχει πολύ από το ταβάνι του αλλά η βάση υπάρχει και κάτι καλό μπορεί να χτιστεί εκεί πάνω.
