Μπορεί συνήθως τα φώτα και οι προβολείς να πέφτουν στις αθλήτριες αλλά και τους προπονητές ωστόσο πάντα υπάρχουν πίσω από αυτά και οι αφανείς ήρωες σε κάθε ομάδα. Ο Άρης είχε για χρόνια έναν τέτοιο και αυτός ήταν ο Γιάννης Γιαννάκης που παρέα με τον κόουτς Τσαϊρέλη κατάφεραν να κάνουν την ομάδα ανταγωνιστική ξανά και ξανά.
Το μέγεθος της επιτυχίας δε μετριέται πάντα με τίτλους, άλλωστε δεν είναι πάντα αυτοί που φέρνουν την ευτυχία. Μια δεκαετία πριν ο Άρης βρισκόταν στην Α2 και με την άριστη συνεργασία του Γιαννάκη με τον Δημήτρη Σολκίδη η ομάδα όχι μόνο κατάφερε να επιστρέψει στην μεγάλη κατηγορία αλλά έγινε άμεσα ανταγωνιστική. Όταν, μάλιστα, ξεκίνησε η συνεργασία του με τον Γιάννη Τσαϊρέλη ως προπονητή της ομάδας ο Άρης άλλαξε επίπεδο.
Δεν ήταν ποτέ η ομάδα που θα έκανε τεράστιες υπερβάσεις στα οικονομικά ή που θα ανέβαζε το μπάτζετ στα ύψη. Με σωστές επιλογές αθλητριών που βασίζονταν στο ταλέντο αλλά και τη διάθεση ο Άρης μετά από δύο χρονιές στην πέμπτη θέση όχι μόνο έκανε την υπέρβαση αλλά έφτασε στους τελικούς το 2018. Και όλα αυτά με ένα ρόστερ ποιοτικό και με χαμηλό μέσο όρο ηλικίας.
Αυτό το μοντέλο ακολουθούσε και εξακολουθεί να ακολουθεί ο Γιαννάκης στο στήσιμο των ομάδων του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι επί των ημερών του ο Άρης έντυσε στα κίτρινα το μεγαλύτερο ταλέντο του ελληνικού βόλεϊ, την Ανθούλη, αλλά και έφερε ικανότατες ξένες όπως η Έβανς και η Άγκοστ. Αν η σεζόν του 2020-21 δεν διακόπτονταν από τον κορονοϊό ενδεχομένως ο Άρης να έκανε εξίσου σπουδαία πράγματα καθώς ο Γιαννάκης παρέα με τον Δράμπα, όταν ο Τσαϊρέλης είχε αποχωρήσει από την ομάδα, πραγματοποιούσαν απόλυτα θετική πορεία σε ένα πρωτάθλημα ομίλων όπου είχε βάλει δύσκολα σε Παναθηναϊκό και Μαρκόπουλο.
Η περσυνή σεζόν, όπου συνυπήρξε με τον Γιάννη Τσαϊρέλη και πάλι, έφερε διπλή επιτυχία. Στο πρώτο μισό της χρονιάς με τον Πανιώνιο δε γνώρισε τη γεύση της ήττας αλλά ούτε καν έχασε σετ ενώ στο δεύτερο μισό άλλαξαν για τα καλά την πορεία του Άρη που μέχρι τον Δεκέμβριο κινδύνευε με υποβιβασμό. Ο Άρης, από τον Ιανουάριο και μετά, άλλαξε εντελώς εικόνα και όχι μόνο σώθηκε αλλά έφτασε κοντά στην οκτάδα και μαζί και στο Final 4 του Κυπέλλου. Η επιλογή αθλητριών όπως η Μπάκα και η Ξανθοπούλου μόνο τυχαίες δεν ήταν και αποδείχθηκαν απόλυτα σωστές στην αγωνιστική ανάκαμψη της ομάδας.
Αυτό που θα προσφέρει στον ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα κοντρολαρισμένη, χωρίς τεράστια ανοίγματα στο μπάτζετ που θα έχει διάθεση και θέληση. Το βασικό πρόβλημα του ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια ήταν πως έκανε επιπολαίες κινήσεις και συχνά ανέβαζε το μπάτζετ χωρίς να υπάρχει ανάλογο αποτέλεσμα. Οι κινήσεις του μάνατζερ Γιαννάκη χαρακτηρίζονται ως value for money και είναι ακριβώς αυτό που ζητάει ο δικέφαλος αυτή τη στιγμή. Όχι υπερβολές, δηλαδή, και τον πήχη σε επίπεδο όπου να μπορεί να τον περάσει η ομάδα καθώς το γεγονός ότι εδώ και μια τριετία ο ΠΑΟΚ στόχευε στην κορυφή χωρίς τον ανάλογο σχεδιασμό τον βγάζει εκτός στόχων από νωρίς και μάλιστα σε ανακατατάξεις, αλλαγές αθλητριών και προπονητών.
