Όταν ξεκινούσαν οι ημιτελικοί θα ήταν αφελής όποιος περίμενε μια άνετη επικράτηση του Ολυμπιακού με 3-0 νίκες. Σε μια σειρά best of 5 μπορούν να εμφανιστούν πολλές αδυναμίες στις ομάδες που κοντράρονται αλλά ταυτόχρονα φαίνεται και η πραγματική τους αξία καθώς είναι αδύνατο να προκριθεί κανείς εύκολα κόντρα σε έναν καλό αντίπαλο.
Η μεγάλη εικόνα δείχνει πως ο Ολυμπιακός δεν είναι άτρωτος και σίγουρα δε βρίσκεται στην κατάσταση που βρισκόταν πριν ένα δίμηνο. Αυτό είναι λογικό αφού μια σεζόν είναι μαραθώνιος και όχι αγώνας ταχύτητας με αποτέλεσμα η απόδοση μιας ομάδας να έχει διακυμάνσεις. Η εικόνα των ερυθρολεύκων είναι η μέρα με τη νύχτα στα παιχνίδια που έπαιξε με το Μίλωνα εντός και εκτός έδρας. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το γήπεδο, που ενδεχομένως να έπαιξε το ρόλο του, αλλά κυρίως με την ετοιμότητα και τη συγκέντρωση της ομάδας. Το πέμπτο παιχνίδι κρίθηκε σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα των κεντρικών του Ολυμπιακού.
Σίγουρα το σερβίς των ερυθρολεύκων ήταν σταθερό και ταυτόχρονα η υποδοχή του Μίλωνα προβληματική αλλά το δίδυμο Γκουστάβο-Τζούριτς έδωσε μεγάλη ώθηση στην ομάδα του Καστελάνι. Η εικόνα τους ήταν εντελώς διαφορετική από ότι είδαμε στον τέταρτο αγώνα όταν, από την άλλη, ο Μπάσης και ο Χαραλαμπίδης έκαναν… πάρτι. Ο Βραζιλιάνος είναι σε ξεκάθαρα καλύτερη κατάσταση από τον Παγένκ τόσο αγωνιστικά όσο και πνευματικά και αυτό ενδεχομένως να τον οδηγήσει στο βασικό σχήμα και στους τελικούς αφήνοντας τον Σλοβένο εκτός αποστολής. Η δουλειά που έκανε ήταν αθόρυβη αλλά πέρα για πέρα ουσιαστική καθώς εκτός από τους σημαντικούς πόντους του κυριάρχησε στο μπλοκ πετυχαίνοντας 5 νικηφόρα.
Ο Μίλωνας επιχείρησε αρκετές φορές να παίξει από την πάιπ για να βρει το μπλοκ του Ολυμπιακού απροετοίμαστο. Όταν αυτό γινόταν όλο και πιο συχνά τότε οι ερυθρόλευκοι προσαρμόστηκαν και έβαλαν τέλος σε μια λύση που για ώρα φαινόταν η πιο αποτελεσματική για την ομάδα του Ψάρρα. Το σερβίς δεν ήταν αποτελεσματικό ως συνήθως και κατά συνέπεια το μπλοκ δε λειτούργησε καλά για τον Μίλωνα. Κυρίως, όμως, ο Μίλωνας δεν είχε σε καλή μέρα τον πασαδόρο του και αυτό επηρέασε όλη την ομάδα. Δεν είναι τυχαίο πως εκτός από τον Μολίνα των 10 πόντων κανένας άλλος συμπαίκτης του δεν πέτυχε διψήφιο αριθμό πόντων.
Ο Σάκης Ψάρρας μίλησε ευθέως μετά το παιχνίδι για την επιλογή του Ολυμπιακού να επιλέξει αντίπαλο. Το πως θα εξελισσόταν οι ημιτελικοί αν τα ζευγάρια ήταν Παναθηναϊκός-Μίλωνας και Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ είναι άγνωστο αλλά η ουσία είναι πως η δουλειά για τους Πειραιώτες σίγουρα δεν έγινε πιο εύκολη από την επιλογή τους. Όχι μόνο γιατί έπεσαν σε έναν καλό αντίπαλο, που εν τέλει φάνηκε να μπορεί να τους ματσάρει με το παιχνίδι του, αλλά ξύπνησαν και τον εγωισμό του. Είναι άτοπο να επιλέγει κανείς για αντίπαλο μια ομάδα που εκτός ότι έδειξε στη regular season να έχει πολύ καλή απόδοση στην έδρα της διανύει την καλύτερη περίοδο της πρόσφατης ιστορίας της, κάνει τη μία υπέρβαση μετά την άλλη και πετυχαίνει σπουδαίες νίκες. Παρόλα αυτά ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που ήθελε ακόμα και αν χρειάστηκε να κοπιάσει περισσότερο από αυτό που περίμενε.
Το γεγονός ότι οι τελικοί αργούν και φυσικά ότι όλα ξεκινάνε από το μηδέν μπορεί να είναι το μεγάλο όφελος για την ομάδα του Καστελάνι. Το Κύπελλο μπορεί να δώσει μεγάλη ώθηση στην ομάδα που θα το κατακτήσει όπως και το League Cup που είναι ένας από τους στόχους του Παναθηναϊκού τις επόμενες μέρες. Σε αυτή την χρονική στιγμή όπου κρίνονται ο ένας τίτλος μετά τον άλλο η κούραση δεν είναι το πρώτο που σκέφτονται οι ομάδες. Το κίνητρο είναι μεγάλο όταν κρίνεται ένας τίτλος και αυτό μπορεί να αφήσει πίσω και κούραση από συνεχόμενα παιχνίδια και ταλαιπωρία από σειρές αγώνων.
Η παγίδα την οποία καλείται να αποφύγει ο Παναθηναϊκός τώρα είναι η υποτίμηση του αντιπάλου. Ο Ολυμπιακός ζορίστηκε αρκετά αλλά οι παίκτες του δεν ξέχασαν το άθλημα και οι τελικοί δε θα είναι εύκολη υπόθεση για κανέναν. Παρόλα αυτά το πλεονέκτημα είναι στην πλευρά των πράσινων, όχι μόνο λόγω έδρας αλλά κυρίως λόγω της σταθερότητας της ομάδας και της απόδοσής της την ώρα που στον Ολυμπιακό η σταθερότητα είναι το βασικό ζητούμενο.
