Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Έγινε μέλος του ΠΑΟΚ από τις μικρές ηλικίες στελεχώνοντας μια ταλαντούχα γενιά. Έχοντας κατακτήσει πρωταθλήματα Κ17 και Κ20 και μάλιστα ως κορυφαία μπλοκέρ αλλά και MVP είναι πλέον έτοιμη για το επόμενο βήμα και το δείχνει στην πράξη. Το περασμένο καλοκαίρι έκανε ντεμπούτο σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με την εθνική γυναικών και ανεβαίνει τα σκαλοπάτια της καταξίωσης με γρήγορο ρυθμό.
Η Κική Τερζόγλου κοιτάζει το μέλλον με αισιοδοξία και με ωριμότητα. Χαλαρώνει βλέποντας μπάσκετ και απολαμβάνει τα κουραστικά αλλά ενδιαφέροντα ταξίδια που τις προσφέρει απλόχερα το άθλημα αλλά κυρίως βλέπει το μέλλον βήμα βήμα χωρίς βιασύνη.
Τι σημαίνει για ένα κορίτσι γεννημένο το 2003 να ξεκινάει ουσιαστικά τα πρώτα της βήματα σε μια περίοδο κρίσης, παρακμής του ελληνικού βόλεϊ; Γιατί όταν ξεκίνησες τα πρώτα σου ουσιαστικά βήματα ήταν γύρω στο 2012-2013.
Δε μπορώ να πω ότι σκεφτόμουν κάτι. Απλά σηκωνόμουν και πήγαινα σε ένα γήπεδο παίζοντας με μία μπάλα. Δεν αντιλαμβανόμουν βαθύτερα τα πράγματα γιατί ήμουν ακόμα παιδάκι και δεν το έβλεπα τόσο σοβαρά. Ήμουν ακόμα σε έναν άλλο κόσμο εκείνα τα χρόνια.
Θυμάσαι την πρώτη φορά που πήγες για προπόνηση βόλεϊ; Στον Α.Ο. Αγίου Αθανασίου ήταν;
Θυμάμαι ότι ήταν σαν να πηγαίνω στον παιδότοπο! Έτσι το έβλεπα.
Η Θεσσαλονίκη δεν έπαψε ποτέ να είναι μια πόλη του βόλεϊ. Το ένιωθες αυτό το vibe; Θυμάσαι να βλέπεις βόλεϊ μικρή;
Δεν παρακολουθούσα σχεδόν ποτέ βόλεϊ μικρή. Δεν ήμουν παιδί που θα έπαιρνε το μπαμπά από το χέρι να του πει πάμε στο γήπεδο.
Είσαι κομμάτι του ΠΑΟΚ από τις μικρές ηλικίες και έχοντας ζήσει επιτυχίες. Πηγαίνεις στην Τούμπα ή στο Παλατάκι ή είσαι μόνο του βόλεϊ;
Ποδόσφαιρο δε βλέπω καθόλου. Καμιά φορά βλέπω μπάσκετ, όμως. Με βοηθάει πάρα πολύ, με χαλαρώνει και με κάνει να ξεφεύγω.
Έχετε μια δύσκολη σεζόν φέτος αλλά παρόλα αυτά πραγματοποιείτε ένα σπουδαίο ευρωπαϊκό ταξίδι. Τι μαγικό συμβαίνει μεσοβδόμαδα και η ομάδα παρουσιάζει τόσο καλό πρόσωπο στο Challenge Cup; Είναι το κίνητρο, ίσως;
Επειδή δεν κάναμε καλό ξεκίνημα στο ελληνικό πρωτάθλημα το Challenge Cup μας έδωσε τεράστια αυτοπεποίθηση. Αυτό ήταν που μας έκανε να γυρίσουμε το διακόπτη και να επιστρέψουμε στο πρωτάθλημα με άλλο αέρα.
Ήταν το παιχνίδι με τη Ντιναμό στη Θεσσαλονίκη η μεγάλη αλλαγή.
Σίγουρα! Ήταν το παιχνίδι που ξυπνήσαμε την κατάλληλη στιγμή, στο χρυσό σετ. Μας έδωσε την πρόκριση για την οκτάδα και αυτό το έκανε ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι.
Και μάλιστα σε ένα παιχνίδι που ο ελληνικός κορμός του ΠΑΟΚ έδειξε ότι έχει αντοχή στην πίεση.
Δεν μπορώ να πω ότι έχουμε ιδιαίτερη πίεση. Οι περισσότερες από εμάς γνωριζόμαστε καλά οπότε ξέρουμε η μία τα πατήματα της άλλης, ξέρουμε πως να βοηθήσουμε η μία την άλλη. Μπαίνουμε στο γήπεδο χωρίς να ακούμε τίποτα, είμαστε focus και αλληλοβοηθιόμαστε.
Είναι γεγονός ότι όσο έρχονται προκρίσεις η μία μετά την άλλη δημιουργείται μια άγνοια κινδύνου; Ή καλύτερα μια πιο εμφανής αυτοπεποίθηση.
Δε θα το έλεγα ακριβώς άγνοια κινδύνου. Είναι δύσκολο να μπαίνεις στο γήπεδο με άγνοια κινδύνου γιατί δεν ξέρεις τι θα ακολουθήσει. Δημιουργεί, όμως, αυτοπεποίθηση και αυτό βοηθάει στο να έχουμε μια καλύτερη πορεία.
Ο ΠΑΟΚ ωστόσο έχει τον πιο ταλαντούχο ελληνικό κορμό και μάλιστα είστε παίκτριες που λίγο ή πολύ μεγαλώνετε μαζί στην ίδια γενιά. Εσύ, η Σταματία, η Ελισσάβετ, η Ανδρομάχη. Μπορούμε να πούμε ότι η χημεία είναι κάτι που έχει καλλιεργηθεί εδώ και χρόνια.
Ακριβώς! Προσωπικά σε εμένα δίνει μεγάλη δύναμη να είμαι στο γήπεδο με άτομα που έχουμε μεγαλώσει μαζί. Με τις περισσότερες κοπέλες είμαστε μαζί από τις ακαδημίες. Όλες αυτές οι συνθήκες μας ακολουθούν και στην επαγγελματική μας πορεία και μας δίνουν μεγάλη δύναμη.
Νιώθεις την εμπιστοσύνη του προπονητή;
Σιγά σιγά αρχίζω να το νιώθω. Δεν είμαι ακόμα στο μέγιστο, ακόμα προσπαθώ να χτίσω την Κική που πρέπει να εμφανίζεται στο γήπεδο. Σίγουρα, όμως, το ότι βλέπω τους προπονητές να με εμπιστεύονται όλο και περισσότερο με βοηθάει πολύ.
Είναι σε καλό δρόμο ο ΠΑΟΚ; Η νίκη επί της ΑΕΚ επιβεβαίωσε ότι επιστρέφετε δριμύτερες;
Θεωρώ ότι η νίκη επί της ΑΕΚ θα μας δώσει τη δύναμη να χτίσουμε μια καλή πορεία για τη συνέχεια, ίσως και καλύτερη από το πρώτο μισό. Θα αρχίσουμε να ανεβαίνουμε.
Το καλοκαίρι του 2022 ήταν μια καλή εισαγωγή για την εθνική ομάδα αλλά το 2023 ήταν το πρώτο μεγάλο σου βήμα με το εθνόσημο. Ήταν ένα γλυκόπικρο ταξίδι; Φτάσατε πολύ κοντά σε μια σπουδαία υπέρβαση αλλά χάθηκε στις λεπτομέρειες.
Καταρχάς ήταν μια μεγάλη εμπειρία το Ευρωπαϊκό. Βρεθήκαμε απέναντι σε τεράστιες ομάδες. Δεν ξέρω αν θα το έλεγα γλυκόπικρο γιατί είμαι αρκετά ικανοποιημένη με την προσπάθεια που κάναμε. Ήμασταν νεαρές αθλήτριες, δε γνωριζόμασταν καλά μεταξύ μας αλλά καταφέραμε να κοντράρουμε ομάδες σαν την Τουρκία και αυτό είναι τεράστιο επίτευγμα.
Όλο αυτό το κλίμα και οι φωνές που επικρατούν εκτός ομάδας, ότι λείπουν οι παλιοσειρές, οι πρωτοκλασάτες, δεν έχει εμπειρία η ομάδα, πως το αφήσατε από έξω και καταφέρατε να μη σαν επηρεάσει; Αυτό προφυλάσσεται από τον προπονητή;
Κατά βάση ο προπονητής έχει την ευθύνη για όλο αυτό και είναι ο άνθρωπος που κάνει όλο το στήσιμο της ομάδας. Χαίρομαι πολύ που βρέθηκε ένας καλός προπονητής που το έφτιαξε αυτό.
Από ποια παίκτρια που αντιμετώπισες ζήτησες ή θα ήθελες να ζητήσεις μια φωτογραφία;
Δεν είμαι άτομο που ζητάω φωτογραφία αλλά δε θα με χάλαγε να έβγαζα φωτογραφία με τη Βάργκας!
Ήταν ωστόσο ένα μεγάλο βήμα για όλες εσάς, έτσι; Μεγαλώσατε μέσα από αυτό το τουρνουά και βάλατε τις βάσεις για τα επόμενα χρόνια.
Ναι, μέσα από ένα τέτοιο τουρνουά αποκτάς εμπειρίες και αυτοπεποίθηση. Προφανώς βελτιωνόμαστε και παικτικά και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Ο κόουτς Οτσάλ είναι εκτός από καλός προπονητής και καλός ψυχολόγος; Είναι και σχετικά κοντά στην ηλικία σας.
Ναι, αυτό βοηθάει πολύ, το να έχουμε καλή σχέση με τον προπονητή. Σίγουρα μέσα στο γήπεδο πρέπει να δουλεύουμε αλλά ταυτόχρονα είναι σημαντικό να μπορούμε να του μιλήσουμε κιόλας.
Επειδή γενικά χρειάζονται πολλές υπερβάσεις για να φτάσει η εθνική Ελλάδος σε Ολυμπιακούς Αγώνες θα ήθελα να σταθώ στους Μεσογειακούς του 2022 καθώς είναι μια προσομοίωση ολυμπιάδας. Είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες αποστολές σου ως τώρα;
Στο αγωνιστικό κομμάτι ήταν πολύ ωραία. Πήγαμε καλά, βγήκαμε πέμπτες, παίξανε πολλές νεαρές αθλήτριες και οι περισσότερες ήμασταν άπειρες. Σαν χώρα η Αλγερία ήταν τελείως διαφορετική από τη δική μας, χρειαστήκαμε λίγο χρόνο για να προσαρμοστούμε αλλά το θεωρώ σαν μια καλή εμπειρία.
Είναι ένα ταξίδι ο πρωταθλητισμός, έτσι;
Ναι, ένα ταξίδι δύσκολο με πολλά σκαμπανεβάσματα, πολλά κύματα. Το θέμα είναι να αφοσιώνεσαι στον εαυτό σου και σε αυτούς που σε πιστεύουν.
Δεν μπορεί εύκολα να το αντιληφθεί ο κόσμος αλλά δεν είναι καθόλου απλό πέρα από τη συνεχή δουλειά και προπόνηση να είστε με μια μόνιμη βαλίτσα έτοιμη.
Αυτό δεν είναι πάντα ευχάριστο γιατί δεν έχει καθόλου προσωπικό χρόνο για τον εαυτό σου. Έχει, όμως, και τη θετική πλευρά ότι κάνεις πολλά ταξίδια!
Όσον αφορά το κομμάτι της εθνικής υπάρχει διάθεση από τις νέες αθλήτριες να θυσιάσουν ότι χρειαστεί για να παίξουν σε Ευρωπαϊκά, προκριματικά, Μεσογειακούς κλπ.
Πιστεύω ότι αυτό θα συνεχιστεί. Αν εξακολουθούν να υπάρχουν καλές συνθήκες είμαστε έτοιμες να κάνουμε τις θυσίες που χρειάζεται η εθνική ομάδα.
Ένα μεγάλο κομμάτι της ομάδας ήταν κοπέλες από τη Θεσσαλονίκη που μάλιστα παίξατε εδώ στη Μίκρα τα τελευταία προκριματικά. Σαν το σπίτι σας, έτσι;
Ναι! Ήταν υπέροχο συναίσθημα γιατί είχαν την ευκαιρία να μας δουν οι άνθρωποί μας και αυτό μας βοήθησε πολύ ψυχολογικά.
Είσαι από τους αθλητές που θέλουν τους δικούς τους στο γήπεδο ή όχι;
Ναι τους θέλω! Είναι μεγάλη στήριξη.
Σε μια εποχή που το me too είναι πλέον κομμάτι της ζωής μας, πως μια νεαρή κοπέλα, ευπαρουσίαστη μπορεί να αντιμετωπίζει κάθε είδους σχόλια που ενδέχεται να ακούει είτε στο γήπεδο είτε στα social.
Δεν ασχολούμαι πολύ με αυτό το κομμάτι και γενικά δεν είμαι άτομο που θα κάτσει να διαβάσει σχόλια ή με το τι θα πει ο καθένας για μένα. Προσπαθώ να κλείνω να αφτιά μου, να μην ακούω τι λένε για μένα και να πιστεύω στον εαυτό μου.
Η κοινωνία πάντως αρχίζει να εξοικειώνεται όλο περισσότερο με το γυναικείο πρωταθλητισμό. Τόσο με το βόλεϊ που μας ήταν πιο οικείο όσο και με ποδόσφαιρο, μπάσκετ κλπ. Δεν ξέρω πως το λαμβάνεις εσύ από τον κόσμο.
Θεωρώ πως συμβαίνει αυτό αλλά έχουμε ακόμα να δώσουμε πράγματα. Το ελληνικό πρωτάθλημα μπορεί να ανέβει περισσότερο αλλά σε γενικές γραμμές ισχύει αυτό.
Είσαι στο ξεκίνημα ακόμα αλλά μια γυναίκα στον πρωταθλητισμό νιώθει ένα ταβάνι όσον αφορά το επαγγελματικό κομμάτι ή ότι κάποια στιγμή στο μέλλον έρχονται και θέματα οικογένειας κλπ;
Για εμένα είναι ακόμα αρκετά νωρίς αλλά προσπαθώ να πηγαίνω βήμα βήμα. Δε θέλω να σκέφτομαι τι θα κάνω σε 10 χρόνια αλλά προσπαθώ να παλεύω μέρα με τη μέρα.
Πάντως αν είμαι σωστά ενημερωμένος σπουδάζεις στο Τμήμα Εκπαιδευτικής & Κοινωνικής Πολιτικής στο ΠΑΜΑΚ (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας);
Ναι, σωστά. Όσο προλαβαίνω προσπαθώ να παρακολουθώ τα μαθήματα. Σε συνεννόηση με τους προπονητές μου προσπαθώ τουλάχιστον να δίνω τα μαθήματά μου.
Δεν μπορείς να πεις ωστόσο ότι κάνεις μια κανονική φοιτητική ζωή με τις υποχρεώσεις σου;
Δυστυχώς δεν μπορώ. Θα ήθελα να το ζήσω και αυτό αλλά είναι δύσκολο.
Ήταν το πρωταθλήματα με την Κ20 και τα MVP που επιβεβαίωσαν ότι αξίζουν τον κόπο οι θυσίες και όλη αυτή η δουλειά;
Νομίζω ήταν το μοναδικό σημείο που σκέφτηκα ότι σοβαρεύουν τα πράγματα και άρχισα να βλέπω πιο αυστηρά τον πρωταθλητισμό. Με βοήθησαν πολύ και μου έδωσαν αυτοπεποίθηση σαν αθλήτρια και σαν άνθρωπο και με ωρίμασαν πολύ.
Ισχύει ότι το ωραίο χτένισμα must για μία αθλήτρια;
Εννοείται! Όταν έχεις καλή εμφάνιση παίζεις και καλά, για μένα αυτός είναι ο κανόνας!
Θα δημιουργούσαμε διπλωματικό επεισόδιο αν βάζαμε την ερώτηση για το ποια είναι η αγαπημένη σου φίλη από την ομάδα;
Δύσκολο αυτό! Επειδή τελευταία ζω πάρα πολύ τη Σταματία (Κυπαρίσση) θα επιλέξω αυτή χωρίς να σημαίνει ότι δεν αγαπώ πολύ και τις υπόλοιπες.
Η Σταματία ήταν από αυτές που έκαναν το βήμα προς το εξωτερικό. Αυτό σαν τραβάει και εσάς να το δοκιμάσετε στην πορεία;
Ναι σίγουρα αλλά δε το σκέφτομαι ακόμα. Θέλω να νιώσω έτοιμη για αυτό και σίγουρα θέλω να πάρω περισσότερες εμπειρίες στο ελληνικό πρωτάθλημα.
