Το βασικό πλεονέκτημα του τριφυλλιού την περσυνή σεζόν, και ο κύριος λόγος που οδήγησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, είναι πως η ομάδα ήταν απόλυτα έτοιμη σωματικά και πνευματικά την κρίσιμη στιγμή, δηλαδή στην τελική ευθεία από το τέλος Φεβρουαρίου και μετά. Σε μια χρονιά με πάρα πολλά παιχνίδια και υψηλούς στόχους και μάλιστα με τον Παναθηναϊκό να φτάνει μέχρι το τέλος της διαδρομής σε όλες τις διοργανώσεις ήταν κάτι που έφερε φθορά σε σώμα και πνεύμα.
Στο πρωτάθλημα, όπως ήταν λογικό, οι πράσινοι δίνουν το παρόν στα πλέι οφ, στο Challenge Cup αγωνίστηκαν μέχρι τα ημιτελικά παίζοντας συνεχόμενα παιχνίδια, έχουν φτάσει στον τελικό του League Cup αλλά και στο Final 4 του Κυπέλλου και μέσα σε όλα αυτά έπαιξαν και Super Cup. Είναι ευτυχία για κάθε ομάδα και κάθε αθλητή και προπονητή να διεκδικεί όλους τους τίτλους ακόμα και αν αυτό αυξάνει στο μέγιστο τις υποχρεώσεις της. Άλλωστε ο ίδιος ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος είχε δηλώσει εξαρχής ότι θέλει να διεκδικήσει η ομάδα του κάθε διοργάνωση στην οποία θα συμμετάσχει.
Το «τραύμα» του αποκλεισμού στον ημιτελικό του Challenge Cup πληγώνει ακόμα την ομάδα και σίγουρα θα είναι από τις αναμνήσεις που οι πράσινοι θα βαραίνονται για πολύ καιρό γιατί πολύ απλά χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για διάκριση. Ωστόσο δεν είναι η αιτία της ήττας από τον ΠΑΟΚ αλλά ούτε και μια δικαιολογία για το υπόλοιπο της σεζόν. Ο Παναθηναϊκός απαρτίζεται από ένα έμπειρο προπονητικό επιτελείο αλλά και παίκτες πολύ υψηλού επιπέδου. Κάποιοι από αυτούς έχουν κατακτήσει Champions League, άλλοι έχουν παίξει σε παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και σίγουρα έχουν μεγάλη προσωπικότητα. Όλοι αυτοί ξέρουν πως θα ξεπεράσουν τις δύσκολες στιγμές που καλώς ή κακώς φέρνει μια σεζόν.
Ο Παναθηναϊκός αγωνίστηκε στη Θεσσαλίκη χωρίς τον Γίρι Κόβαρ, έναν παίκτη που σε πολλά από τα φετινά ντέρμπι ήταν βαρόμετρο και έδειξε πόσο σπουδαίος παίκτης είναι. Η απουσία του αποδυνάμωσε αισθητά την ομάδα αλλά η αλήθεια είναι πως το σύνολο είναι αυτό που κερδίζει και χάνει. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του φέτος χωρίς τον Ερνάντεζ, κερδίζοντας τον Ολυμπιακό στο Ρέντη ανεξαρτήτως τι έγινε στη ρεβάνς. Αυτό από μόνο του αποδεικνύει για ακόμα μια φορά ότι μια ομάδα αποτελείται από πολλούς παίκτες και το σύνολο είναι αυτό που ανεβάζει τη δυναμική της.
Κανένας από τους παίκτες του ρόστερ δεν μπήκε στον αγωνιστικό χώρο σκεπτόμενος ότι ένα μήνα πριν αποκλείστηκε από τον Ολυμπιακό ούτε ότι λείπει από την επτάδα ένας βασικός ακραίος. Βρέθηκαν ωστόσο σε μια κακή μέρα, κάτι που μπορεί να συμβεί στον αθλητισμό και το βόλεϊ. Το ζητούμενο είναι να πατηθεί το μαγικό κουμπάκι που γράφει “reset” και είτε με Κόβαρ είτε χωρίς να παίξουν στον δεύτερο ημιτελικό σαν κανονικός Παναθηναϊκός. Ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος ξέρει καλά να κάνει τη δουλειά του και είναι ο ειδικός για να αφυπνίσει την ομάδα σε ένα παιχνίδι που έχει «πρέπει». Με καλό σερβίς και καλύτερη λειτουργεία στο μπλοκ οι πράσινοι θα μπορούν να διεκδικήσουν τη νίκη και εάν συμβεί αυτό η σειρά αλλά και το επερχόμενο Final 4 του Κυπέλλου, και πάλι κόντρα στον ΠΑΟΚ, θα μοιάζουν με μια νέα ιστορία όπου όλα είναι ανοιχτά πλέον.
