Τίποτα δε θα είναι εύκολο για τις τέσσερις ομάδες που διεκδικούν τον τίτλο φέτος και αυτό το ξέραμε από την αρχή. Ωστόσο το καλό ξεκίνημα της Κηφισιάς και η μαχητικότητα του Μίλωνα αλλά και η δυνατή έδρα του Άθλου έχουν βάλει ενδιαφέρουσες συνθήκες.
Ένα από τα βασικά στοιχεία που κρατάμε μετά από 6 αγωνιστικές είναι πως ο Παναθηναϊκός είναι ανίκητος σε ντέρμπι. Σαφώς και το γεγονός ότι έπαιξε με ΠΑΟΚ, Φοίνικα Σύρου και Ολυμπιακό εντός έδρας είναι ένα πλεονέκτημα το οποίο θα γυρίσει σε μειονέκτημα στο δεύτερο γύρο ωστόσο έδειξε πως στα δύσκολα έχει τη σκληράδα και την αντοχή ώστε να επικρατήσει ακόμα και όταν δεν είναι σταθερός. Από την άλλη, έδειξε επιρρεπής σε εκτός έδρας παιχνίδια που θεωρητικά έψαχνε μόνο το τρίποντο. Μάλιστα, από την έδρα του Μίλωνα έφυγε με άδεια χέρια ενώ από την Ορεστιάδα κατάφερε να μην ηττηθεί και να κρατήσει το δίποντο.
Εν ολίγοις, το ότι οι πράσινοι υπήρχαν παιχνίδια που δεν πήραν τα αναμενόμενα από τον Κόβαρ, είχαν σημαντικό θέμα με την απουσία του Ζήση και κυρίως δεν αντιμετώπισαν επιτυχώς τις αδράνειες κόντρα σε Μίλωνα και Άθλο ήταν κάτι που κόστισε. Παρόλα αυτά η επιστροφή του Ζήση, η πολύ βελτιωμένη εικόνα του Κόβαρ και η σταθερότητα των κεντρικών και του Φράγκου είναι κάτι που σε συνάρτηση με την ποιότητα του Ερνάντεθ δείχνει πως το τριφύλλι έχει τη δυνατότητα να κάνει ένα θετικό σερί που θα το ξαναβάλει στο δρόμο της πρωτιάς.
Ο Ολυμπιακός έκανε την πρώτη του ήττα στο Μαρούσι ωστόσο αυτό δε σημαίνει πως ήταν άψογος έως τώρα. Στα περισσότερα παιχνίδια μέχρι τώρα ο Ολυμπιακός μακιγιάρισε τα προβλήματα της υποδοχής με το εξαιρετικό σερβίς του Ιντάλγκο που έμοιαζε με γιατρικό για τα δύσκολα. Αυτό, όμως, δεν πιάνει πάντα και κόντρα στον Παναθηναϊκό που έπιασε υψηλή απόδοση στην υποδοχή δεν επέτρεψε στους ερυθρόλευκους να κυριαρχήσουν. Όπως και πέρυσι έτσι και φέτος ο Ολυμπιακός έχει αδυναμίες στη ζώνη των κεντρικών ακόμα και αν ο Παγένκ έχει εκλάμψεις και ακόμα και αν ο Λινάρδος έχει δυνατότητες για κάτι καλό.
Μαζί με το θέμα των κεντρικών αλλά και το μπλοκ η ομάδα του Τζουλιάνι παρουσιάζει συχνά αστάθεια στην υποδοχή και παρά τις νίκες αυτό φάνηκε και κόντρα στο Μίλωνα αλλά και κόντρα στον Πήγασο Πολίχνης. Παρόλα αυτά παίκτες όπως ο Κουμεντάκης είναι ικανοί να καλύψουν τα κενά και να δώσουν μεγάλες βοήθειες στην επίθεση ενώ το βάθος του πάγκου δίνει την ευκαιρία στον Ιταλό κόουτς να επιστρατεύει παίκτες όπως ο Χανδρινός και ο Δαλακούρας ώστε να αλλάζουν το ρυθμό.
Ο πιο σταθερός και αποδοτικός μέχρι τώρα είναι ο ΠΑΟΚ. Σε μια πορεία που μέχρι τώρα έχει μόλις μία ήττα, από τον Παναθηναϊκό στην Αθήνα, ο δικέφαλος του βορρά εμφανίζει συνέπεια, χημεία και σοβαρότητα. Ουδείς λέει μεγάλα λόγια αλλά άπαντες ξέρουν ότι η ομάδα στοχεύει στον τίτλο και δουλεύει σκληρά για αυτό.
Τα παιχνίδια με Φοίνικα και Ολυμπιακό στο επόμενο διάστημα θα είναι κομβικά τεστ αλλά είναι πολύ θετικό για τον ΠΑΟΚ ότι έχει καταφέρει να αξιοποιήσει στο μέγιστο τον πολύτιμο Αλέξανδρο Ράπτη ο οποίος μοιάζει να «κούμπωσε» άψογα στο ρόστερ. Ο Γουόλς είναι ένας πολύ ποιοτικός πασαδόρος και μαζί με τους ικανότατους κεντρικούς που έχει δίπλα του, Κόστα και Βουλκίδη, δίνει ταχύτητα και σιγουριά στην επίθεση. Ο Γιόρνα έχει δώσει τα αναμενόμενα στην υποδοχή ενώ ο Ντερ Ντρις είναι ως συνήθως παίκτης του ύψους και του βάθους αλλά αυτό είναι κάτι που μέσα σε ένα αξιόλογο σύνολο μπορεί εν μέρει να καμουφλαριστεί.
Ο Φοίνικας Σύρου έχει χάσει έδαφος αλλά όπως συνήθως δείχνει δεν μπορείς να τον ξεγράφεις. Με εξαίρεση τα ντέρμπι, με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, η ήττα από τον Άθλο Ορεστιάδας ήταν ένα αποτέλεσμα που κόστισε. Βέβαια, η ομάδα έχει ποιότητα και το γεγονός ότι διαθέτει αρκετούς από τον περσυνό βασικό κορμό δίνει ομοιογένεια και χημεία.
Με τον Φρομ να δίχνει τον καλό του εαυτό, τον Μιχάλοβιτς και τον Τζούριτς να βοηθάνε στην επίθεση είναι σημαντικό να προσφέρει το κάτι παραπάνω και ο Κλίνκεμπεργκ ώστε η ομάδα της Σύρου να πιάσει την απόδοση που αναμένεται ώστε να μπει ξανά σε ρυθμό τετράδας.
Όσον αφορά την Κηφισιά και το Μίλωνα παραμένουν ομάδες με υψηλό ανταγωνισμό. Η Κηφισιά δείχνει ανέλπιστα βελτιωμένη όχι τόσο σε σχέση με το υλικό της αλλά γιατί χτίστηκε από την αρχή. Οι ξένοι, με πρώτο και καλύτερο τον Οκοσάνοβιτς, ηγούνται ενός συνόλου πολύ φιλόδοξου που δεν έχει σκοπό να περιοριστεί στην τιμητική πέμπτη θέση αλλά αναζητά το κάτι παραπάνω. Ο Μίλωνας, έχοντας ζήσει και το ευρωπαϊκό όνειρο ακόμα και αν ήταν σύντομο, πληρώνει την ήττα από την Κηφισιά καθώς θα μπορούσε ενδεχομένως να πατάει και τετράδα αυτή τη χρονική στιγμή. Ακόμα και έτσι, όμως, αποδεικνύει πως είναι ξανά μια ομάδα που θα ζορίσει τον καθένα και πέρα από τη νίκη επί του Παναθηναϊκού το απέδειξε και κόντρα στον Ολυμπιακό όπου μπορεί να ηττήθηκε αλλά και τα τρία σετ κρίθηκαν σε λεπτομέρειες. Ο Σάκης Ψάρρας έφτιαξε και πάλι μια ομάδα με πολύ ποιότητα και φιλοδοξίες και παρομοίως με την Κηφισιά κυνηγάει την έκπληξη και την είσοδο στα πλέι οφ.
Σχετικά με τις ομάδες που ακολουθούν είναι σημαντική η βελτίωση του Άθλου Ορεστιάδας που εκτός από το βαθμό που πήρε από τους δύο αιώνιους πέτυχε μια πολύτιμη νίκη στην Κηφισιά δείχνοντας πως μπορεί να εμφανιστεί ακόμα καλύτερος στην πορεία. Ο Πήγασος Πολίχνης πήρε μεγάλη «ανάσα» μετά τη νίκη επί του Αριστοτέλη Σκύδρας και παρουσιάζει ένα σύνολο μαχητικό και με αρχές που ίσως να είναι λίγο πιο ψηλά από τους ανταγωνιστές του. Ο ΟΦΗ και ο Αριστοτέλης δεν έχουν βρει ακόμα ρυθμό και μπορεί να είναι ακόμα νωρίς στη σεζόν αλλά κάθε βαθμός και κάθε νίκη κυρίως κόντρα σε ομάδες από τη μέση της βαθμολογίας και κάτω θα είναι κομβική στη μάχη της παραμονής.
