Είναι θηρίο. Συνολικά 193 εκατοστά το μπόι, βάλτε και τον όγκο που κάνουν οι πλάτες του. Χρειάζεται να σκύβει όταν περνά τις πόρτες και όταν απλώνει το χέρι για χειραψία, το σφίγγει τόσο δυνατά που νομίζεις ότι θα σε διαλύσει. Το παρουσιαστικό του και η επιβλητική παρουσία του μέσα στο γήπεδο είναι τελείως αντίθετα με το πως είναι ως άνθρωπος.
«Υπήρξα το απόλυτο τίποτα. Αν έγινα ποδοσφαιριστής, αν έβγαλα λεφτά, ξέρω να πατώ τα πόδια μου στη γη. Από την άλλη, δεν πίστεψα ποτέ στο ποδόσφαιρο ότι κάποιος άλλος είναι καλύτερα από εμένα. Οι αντίπαλοι έχουν κι αυτοί δύο χέρια και δύο πόδια και θα πρέπει να κάνουν τα πάντα για να νικήσουν εμένα και την ομάδα του». Ας πούμε ότι αυτή είναι η φιλοσοφία του για τη ζωή και για τη μπάλα.
Γεννήθηκε το 1984 στην Κρετέιγ, αλλά κατάγεται από το Κονγκό. Τέσσερα εκατομμύρια οι κάτοικοι, μέσος όρος ζωής τα 52 χρόνια. Ποδοσφαιρικά είναι 25η χώρα ανάμεσα στα 52 αφρικανικά έθνη. Το 1972 το Κονγκό κατέκτησε το Κύπελλο Εθνών Αφρικής. Μια θεωρητικά ασήμαντη ποδοσφαιρικά χώρα, αλλά ο ίδιος ο Σάμπα λέει ότι οφείλει τα πάντα στην πατρίδα του. «Μου είπαν πολλοί ότι θα ήταν καλύτερα να πολιτογραφηθώ Γάλλος για να έχω περισσότερες επιτυχίες. προφανώς το λένε διότι δεν ξέρουν τι μου συνέβη όταν ήμουν 19 χρόνων».
Στα 19 του, λοιπόν, ήταν στην δεύτερη ομάδα της Σεντάν, ομάδα που ανεβοκατέβαινε από την δεύτερη στην πρώτη κατηγορία. Έσπασε την περόνη του και η διοίκηση της ομάδας αποφάσισε να μην του προσφέρει επαγγελματικό συμβόλαιο. «Μου είπαν ότι είμαι τελειωμένος και με παράτησαν. Ήμουν μόνος. Δεν είχα ομάδα και για πολύ καιρό έκανα προπονήσεις μόνος μου. Δεν είχα λεφτά. Ήμουν 19 και έπρεπε να πληρώνω έναν φυσικοθεραπευτή. Πήγα σε μικρούς συλλόγους, όπως η Ρουέν, πήγα να δοκιμαστώ στη Σαρλερουά στο Βέλγιο και στις Κάννες. Ταξίδευα μόνος μου για να σώσω την καριέρα μου, που καλά καλά δεν είχε αρχίσει. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο» θυμάται ο ίδιος.
Και τελικά η ευκαιρία δόθηκε από την πατρίδα του, όταν αποφασίστηκε να διοργανωθούν από την κυβέρνηση του Κονγκό καμπ στη Γαλλία για παιδιά μεταναστών. Άρχισε να κάνει προπονήσεις εκεί και τελικά το 2004 του δόθηκε η ευκαιρία που ζητούσε από τη Χέρτα. Πρώτα στην δεύτερη ομάδα, μετά στους μεγάλους, έμεινε στην ομάδα του Βερολίνου τρία χρόνια. Τα πήγε καλά παρά το γεγονός ότι σε τρεις σεζόν έπαιξε σε 48 παιχνίδια, το 2007 κατάφερε να κάνει ένα μεγάλο όνειρό του πραγματικότητα: μεταγραφή στην Αγγλία.
Έτσι, πήγε στη Μπλάκμπερν μετά την εισήγηση του Μαρκ Χιουζ, όπου έκανε πέντε από τις καλύτερες σεζόν στην καριέρα του: συνολικά 161 συμμετοχές και 16 γκολ. Και ξεδίπλωσε εκεί τις αρετές του: είναι δυνατός, είναι ανίκητος στον αέρα, έχει φοβερή αντίληψη των φάσεων συμβάλλοντας καταλυτικά στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας, έχει άρτια τεχνική και στα στημένα είναι «μανούλα».
Ακολούθησε η Ανζί, πήγε μετά την ΚΠΡ, πίσω στην Ανζί και κατέληξε το 2013 στη Ντιναμό Μόσχας. Πέρυσι το καλοκαίρι μετά τον αποκλεισμό της ρωσικής ομάδας από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για παραβίαση του Financial Fair Play, προσπάθησε να πάρει μεταγραφή στην Τραμπζονσπόρ. Μόνο που ο τότε προπονητής των Τούρκων, Σότα Αρβελάτζε, είχε ένα πρόβλημα και τον «έκοψε»: «Δεν είναι αυτός ο Σάμπα που ξέρω. Είναι σαν τον Μάικ Τάισον. Θέλω ποδοσφαιριστή, όχι πυγμάχο» είπε ο Γεωργιανός και παίκτης παρέμεινε στη Ντιναμό με την οποία σε τρία χρόνια είχε 38 αγώνες και πέτυχε 6 γκολ.
Τον Μάρτιο του 2012 ήταν θύμα ρατσιστικής επίθεσης από οπαδούς της Λοκομοτίβ σε παιχνίδι με την Ανζί. Του πέταξαν μια μπανάνα την ώρα του αγώνα και τον περίμεναν μετά τη λήξη για να τον βρίσουν. Ο ίδιος αντέδρασε διότι ήταν μπροστά τα παιδιά του. Και μετά έβαλε τα κλάματα. Αυτό το περιστατικό ανάγκασε τον πρόεδρο της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Ρωσίας, Σεργκέι Φουρσένκο, να ανακοινώσει ότι θα ληφθούν περισσότερα μέτρα σε οπαδούς που δείχνουν ρατσιστική συμπεριφορά. «Είμαι σκληρός χαρακτήρας και δεν θα αφήσω να με επηρεάσει αυτό» είπε ο Σάμπα. Δύο χρόνια μετά, όταν ήταν στη Ντιναμό, ήταν και πάλι θύμα ρατσιστών σε γήπεδο: αυτή τη φορά θύτες ήταν οπαδοί της Τορπέντο. Αντέδρασε και πάλι και του απαγγέλθηκαν κατηγορίες!
Ξέρει, βέβαια, ότι ηλίθιοι υπάρχουν παντού. Αυτός νοιάζεται για τη μπάλα. Και για τους συγγενείς που ζουν στο Κονγκό και βοηθά οικονομικά. Λάτρης του κινηματογράφου, έχει «λιώσει» το DVD με τα «Καλά παιδιά» του Σκορτσέζε. «Τελειώνει η προπόνηση και πηγαίνω στο σπίτι. Κοιμάμαι πολύ, παίζω παιχνίδια και βλέπω πολλές ταινίες. Κυρίως... μαφιόζικες». Και το θηρίο αυτό, βέβαια, με την... Μαφία μπορεί να τα βάλει.
