Αν υπάρχει ένα πράγμα σ’ αυτή τη ζωή που απεχθάνομαι αυτό δεν είναι άλλο από την υποκρισία. Δε γουστάρω, ρε αδελφέ, τους ανθρώπους που θεωρούν αναφαίρετο δικαίωμά τους να σε κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Την ανικανότητα μπορώ να τη συγχωρήσω, ακόμη και ένα ψέμα μπορώ να το ξεπεράσω. Την κατ’ εξακολούθηση υποκρισία όμως, την εσκεμμένη κοροϊδία ποτέ…
Βγήκαν, λοιπόν, ο αξιότιμος κύριος Γκιρτζίκης και οι «φωστήρες» της Επιτροπής Εκτάκτων Θεμάτων της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και μας ενημέρωσαν ότι ο τελικός κυπέλλου θα διεξαχθεί την Κυριακή 15 Μαΐου «με τους ίδιους όρους με τον αναβληθέντα με απόφαση του κ. Κοντονή αγώνα». Αφήνω στην άκρη, για λίγο, το ζήτημα με τους διαιτητές και πάμε στην ουσία της υποκρισίας.
Αφού κύριε Γκιρτζίκη μου, κόπτεστε ειλικρινά για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου, γιατί «ξεχάσατε» να ανακοινώσετε ότι ο τελικός της ερχόμενης Κυριακής θα διεξαχθεί κανονικά με την παρουσία μαθητών στις εξέδρες, όπως προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός της συγκεκριμένης αναμέτρησης;
Αν δεν με απατά η μνήμη μου, οι μαθητές επιστρέφουν στα σχολεία τους το πρωί της Δευτέρας μετά της πασχαλινές τους διακοπές. Άρα, θεωρητικά, έχετε μια ολόκληρη εβδομάδα μπροστά σας να οργανώσετε τη διανομή των εισιτηρίων και τουλάχιστον να αποφύγουμε την εικόνα – έκτρωμα των άδειων κερκίδων σε έναν αγώνα – γιορτή του ποδοσφαίρου. Μετά τον τραγέλαφο των τελευταίων ημερών, η κατά οκτώ μέρες μετάθεση της ημερομηνίας του τελικού, αν μη τι άλλο έδινε σε όλους τους αρμόδιους φορείς τη δυνατότητα να διορθώσουν την αρχική τους γκάφα (σ.σ. έχοντας σχεδιάσει να μοιράσουν εισιτήρια σε… κλειστά σχολεία) και τουλάχιστον έστω και στο παρά πέντε να βλέπαμε μικρά παιδιά να δίνουν μια γιορτινή ατμόσφαιρα σε ένα – όπως εξελίσσεται - παιχνίδι - παρωδία.
Γιατί κύριε Γκιρτζίκη μου, μείνατε στις 320 προσκλήσεις και δεν ενεργοποιήσατε τον αρχικό σχεδιασμό, τώρα που έχετε τη δυνατότητα να το πράξετε; Να σας απαντήσω εγώ…
Διότι πολύ απλά δεν σας ενδιαφέρει το αληθινό ποδόσφαιρο. Το τελευταίο πράγμα για το οποίο νοιάζεστε είναι αυτό που θα έπρεπε να υπηρετείτε. Το μόνο που σας νοιάζει είναι το… μέλι της καρέκλας που κάθεστε και τα παιχνίδια εξουσίας στα οποία πρωταγωνιστείτε. Γιατί γνωρίζετε καλά, ότι η υποκριτική ανακοίνωση που εκδώσατε το Σάββατο αναφορικά με τη μετάθεση της ημερομηνίας διεξαγωγής του τελικού, είναι σχεδόν αδύνατο να υλοποιηθεί για περισσότερους από έναν λόγους. Γιατί το ξέρετε ότι με τους δικούς σας όρους αυτός ο τελικός δεν θα διεξαχθεί ποτέ!
Γιατί το μόνο που σας νοιάζει, είναι να τραβήξετε όσο πιο πολύ μπορείτε το σχοινί στο οποίο ισορροπεί το ελληνικό ποδόσφαιρο, μέχρι να καταφέρετε να σπάσει και στη συνέχεια να ενοχοποιήσετε εκείνους που σας βολεύει.
Όχι, κύριε Γκιρτζίκη μου. Δεν ξεχάσατε το κάλεσμα στους μαθητές για τον τελικό. Απλά, ουδέποτε θέλατε να καταβάλλετε την παραμικρή προσπάθεια για να μετατρέψετε το συγκεκριμένο παιχνίδι σε γιορτή του ποδοσφαίρου. Από την πρώτη στιγμή το μόνο που σας ενδιέφερε ήταν να το τινάξετε στον αέρα. Να το μετατρέψετε σε ένα πεδίο προσωπικής επίδειξης ισχύος, απέναντι στους επικριτές σας.
Και να είμαι ειλικρινής μαζί σας; Κατά βάθος πιστεύω ότι κανείς δεν θέλει να διεξαχθεί το συγκεκριμένο παιχνίδι. Δεν είστε ο μόνος. Κι εδώ που έφτασε το πράγμα, καλύτερα να μη διεξαχθεί ποτέ, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα υποβληθούμε όλοι σε μια απίστευτη υποτίμηση της νοημοσύνης μας. Με σκέφτομαι να γράφω blog μετά τον τελικό για όσα θα έχουμε δει να συμβαίνουν στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ και ήδη… φτύνω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Γιατί όποιος εξακολουθεί να ασχολείται σοβαρά μ’ αυτό το παιχνίδι – τσίρκο, πρέπει να είναι βαριά άρρωστος. Μα πάρα πολύ βαριά άρρωστος…
