Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία αθλητικών εφημερίδων και του διαδικτύου...
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ - ΦΩΣ
To «χατίρι» που ζητούσαν οι φίλοι του Ολυμπιακού, από τον Θεό, 25 χρόνια τώρα («μαζί με μας να δούνε κι οι νεκροί μας τον Θρύλο μας στον τελικό»), απ' όταν σκάρωσαν εκείνο το ευφάνταστο, όσο και διαχρονικό, σύνθημα στις... κατεψυγμένες κερκίδες του «Ντέλε Άλπι», εν αναμονή του επαναληπτικού των προημιτελικών του Τσάμπιονς Λιγκ με τη Γιουβέντους, τους έγινε! Πέρασε ένα τέταρτο του αιώνα, είδαν τις ελπίδες τους να «ναυαγούν» με τους πλέον απίθανους τρόπους, αλλά, τελικά, άξιζε η αναμονή! Στις 29 Μαΐου, τα αδικοχαμένα παιδιά της Θύρας 7 και χιλιάδες άλλοι φίλοι των «ερυθρόλευκων» (από προηγούμενες ή επόμενες γενιές), που δεν βίωσαν τη συγγραφή της ενδοξότερης (μέχρι την επόμενη, εκείνο το βράδυ, ευελπιστούν, όλοι οι απαλλαγμένοι από τοξικότητα Έλληνες φίλαθλοι) ευρωπαϊκής «σελίδας» στα κιτάπια των Πειραιωτών θα είναι στους... εφτά ουρανούς, αφού η ομάδα του Μεντιλίμπαρ ήταν... Αγγλίδα στο ραντεβού της με την ιστορία!
Δεν άφησε την ευκαιρία (που η ίδια δημιούργησε) να πάει χαμένη και κεφαλοποιώντας το επικό 4-2 στο «Βίλα Παρκ» έστειλε τους (4ους της Πρέμιερ Λιγκ) «χωριάτες» πίσω στο Νησί ολοκληρώνοντας τον αποκλεισμό όπως αρμόζει σε φιναλίστ ευρωπαϊκού τελικού: Με νέα νίκη. Και «υπογραφή» του («δήμιου» του Μπέρμιγχαμ) Ελ Κααμπί. Πέντε από τα έξι γκολ δικά του, φτάνοντας τα 10 (περισσότερα δεν έχει βάλει κανείς ελληνικής ομάδας σε ευρωπαϊκή σεζόν) και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης! Έτσι ολοκληρώθηκε ένα ιδανικό όσο και... ηδονικό, διήμερο για τους φιναλίστ των Πειραιωτών, που θα μπουν στα έξοδα, αυτόν το μήνα, εξαιτίας του φάιναλ φορ του Βερολίνου και του τελικού του Κόνφερενς Λιγκ! Ήδη αναζητούνται τράπεζες να χορηγούν... εισιτηριοδάνεια, αλλά και... πολιτικά μέσα, για να εξασφαλιστούν «μαγικά χαρτάκια»!
ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΓΗΣ - LIVE SPORT
Για το ελληνικό μπάσκετ, τούτη η Ευρωλίγκα αποτελεί πραγματικό θρίαμβο. Η επιστροφή του Παναθηναϊκού σε F4 έπειτα από 12 χρόνια και η διατήρηση του Ολυμπιακού στην ελίτ με τρίτη σερί πρόκριση, φανερώνουν ότι η δουλειά έγινε εξαιρετικά από τους δύο οργανισμούς. Με πολλή ποιότητα, χαρακτήρα και, φυσικά, τον κόσμο κοντά τους, οι "αιώνιοι" έχουν ήδη πετύχει κάτι συναρπαστικό με την πρόκριση στο Βερολίνο. Τι θα γίνει εκεί; Ουδείς γνωρίζει. Όμως ακόμη και εδώ αν σταματούσε το ταξίδι, άπαντες οφείλουν ένα πολύ μεγάλο χειροκρότημα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό...
Το ελληνικό μπάσκετ, έπειτα από 12 ολόκληρα χρόνια, έχει πάλι δύο ομάδες στο F4, την ώρα που σύλλογοι όπως η Μπαρτσελόνα, η Μονακό, η Εφές, η Αρμάνι, είτε με τεράστια μπάτζετ είτε με μεγάλη ιστορία, θα βλέπουν από τον "καναπέ" την κορυφαία γιορτή... Η δική μου ευχή -και προσδοκία- είναι ξεκάθαρη: μέχρι να φτάσουμε στο τριήμερο της μεγάλης γιορτής στο Βερολίνο, οι δύο κορυφαίοι σύλλογοι να μείνουν μακριά από κάθε μορφής τοξικότητα. Μακριά από δηλώσεις, αντιπαραθέσεις, βέλη, "χτυπήματα" που θα μειώσουν ένα επίτευγμα για το οποίο πάλεψαν όλη τη σεζόν και δικαιούνται να είναι περήφανοι. Γιατί είναι ομαδάρες.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ - SPORTDAY
Στον χώρο του ελληνικού μπάσκετ επικρατεί η αντίληψη ότι κάθε καλοκαίρι, όταν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός σχεδιάζουν τις ομάδες τους, ρίχνουν μια ματιά ο ένας στις επιλογές του άλλου διότι γνωρίζουν ότι στο τέλος το πρωτάθλημα θα κριθεί στα μεταξύ τους παιχνίδια. Φέτος δεν μοιάζει να έγινε κάτι τέτοιο. Ο Αταμάν όταν ήρθε στην Ελλάδα ξεκαθάρισε ότι για να έχει τύχη ο Παναθηναϊκός και να ξαναβρεθεί σε φάιναλ φορ, πρέπει να φτιάξει μία ομάδα ικανή να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες της διοργάνωσης και όχι στο πώς θα αντιμετωπίσει το Ολυμπιακό. Και ο Μπαρτζώκας όμως, όταν σχεδίαζε τον ολυμπιακό, είχε περισσότερο το μυαλό του στη Ρεάλ, που του στέρησε την Ευρωλίγκα πέρυσι, παρά στον "αιώνιο" αντίπαλο.
Ο μεταξύ τους ανταγωνισμός υπήρξε εξαιρετικά θεαματικός και κάνει καλό και στους δύο. Διότι είναι σαν σε κάθε παιχνίδι ο καθένας να έπρεπε να ξεπεράσει τον εαυτό του για να δείξει στον άλλον ότι αυτό που διάλεξε να κάνει είναι ορθότερο. Ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει τα δύο τρόπαια της χρονιάς, το Σούπερ Καπ και το Κύπελλο Ελλάδας. Ο Παναθηναϊκός τελείωσε σε καλύτερη θέση στην Ευρωλίγκα, δηλαδή δεύτερος κι ολοκλήρωσε την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος πρώτος. Και οι δύο δηλαδή έχουν κάνει ήδη πολλά για τα οποία μπορούν να καμαρώνουν. Τώρα έχουν μπροστά τους το φάιναλ φορ. Δεν είναι απίθανος. Διότι ο ανταγωνισμός επιβάλλει και στις δύο ελληνικές ομάδες να μην είναι ευχαριστημένες μόνο με τη συμμετοχή στη μεγάλη γιορτή. Και οι δύο ξέρουν ότι ο θρόνος της Ευρώπης είναι μόνο για έναν.
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ – ΩΡΑ
Η Τετάρτη που μας πέρασε ήταν μια μέρα που γενικώς είχε μπόλικο… γκρέμισμα. Καταρχάς γκρεμίστηκαν οι ελπίδες που είχαν κάποιοι, να πάει η ΑΕΚ στο κρίσιμο ντέρμπι στο Φάληρο χωρίς τον Αλμέιδα. Είναι αλήθεια πως κόπιασαν αρκετά για να πουν ψέματα, να κάνουν προπαγάνδα και μάλιστα χυδαία, αλλά κυρίως να κάνουν την «τρίχα, τριχιά». Επίσης λίγες ώρες μετά και πάντα την ίδια μέρα, γκρεμίστηκε και ένας βασικός πυλώνας της γκρίνιας που υπήρξε ως προς το αγωνιστικό κομμάτι, μετά το ματς στην Τούμπα. Υπήρξαν κάποιοι, «παίζει» να ήταν και αρκετοί, που επέμεναν πως ο Αλμέιδα θα έπρεπε να είχε βάλει στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ και έναν τρίτο στόπερ για να «κλειδώσει» το προβάδισμα με 2-1 που είχε πάρει με τον Βίντα.
Ήρθε λοιπόν την Τετάρτη το βράδυ ο ημιτελικός του Τσάμπιονς Λιγκ στο Μπερναμπέου. Η Μπάγερν προηγήθηκε με 1-0, σκορ με τον οποίο έπαιρνε την πρόκριση στον τελικό. Ο γίγας Τούχελ αυτό που αποφάσισε να κάνει όταν το ματς μπήκε στην τελική του ευθεία, ήταν να ρίξει στο γήπεδο και τρίτο στόπερ. Για να κρατήσει το προβάδισμα. Και την πρόκριση στον τελικό. Τι έγινε τελικά; Η Ρεάλ όχι απλώς ισοφάρισε το ματς, αλλά το έφερε ανάποδα και κέρδισε με 2-1, στέλνοντας σπίτι της, την Μπάγερν του… τρίτου στόπερ. Αυτό που πρέπει να βγει ως συμπέρασμα είναι πως δεν υπάρχει ασφαλής συνταγή. Ούτε ορισμένες κινήσεις από τον πάγκο συνιστούν είτε ανασταλτική είτε επιθετική πανάκεια, όπως κάποιοι πολύ λανθασμένα έχουν στο μυαλό τους.
ΑΡΙΣ ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ - METROSPORT
H εξέλιξη κι η έκβαση της "μητέρας των μαχών" εξαρτάται αποκλειστικά και μόνον από τον ΠΑΟΚ. Και το Conference League (το οποίο κάποτε λοιδορούσε...) να κατακτούσε ο Ολυμπιακός η κατάκτηση του στην Τούμπα ουδόλως θα τον βοηθούσε. Τούτο δε, για τους εξής λόγους... Πρώτος, για το γεγονός καθώς περί γεγονότος πρόκειται, πως ο ΠΑΟΚ ήταν σαφώς ανώτερος από τον Ολυμπιακό καθ' όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος. Και δεν υποτιμούμε την εντυπωσιακή βελτίωση του κατά τα τελειώματα του. Όποιος την υποτιμήσει θα διαπράξει μέγιστο λάθος. Θα το πληρώσει συνάμα με μέγιστο κόστος.
Δεύτερος, για την αναμφισβήτητη παροχή τρομερής και φοβερής ισχύος στην ομάδα του ΠΑΟΚ από τον κόσμο του, στην Τούμπα. Και ναι, δε λέμε πως παίζει μπάλα η κερκίδα αλλά... βάζει και βγάζει-κόβει φτερά στην έδρα του. Δεν είναι το ίδιο για τον Ολυμπιακό η Τούμπα με το "Γ. Καραϊσκάκης". Τρίτος, η αγωνιστική ισχύς μιας ομάδας δεν εισάγεται και δεν εξάγεται από την Ελλάδα. Φυσικά, η ψυχολογία του Ολυμπιακού αγγίζει τον ουρανό με πρόκριση στον τελικό αυτή της ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Τέταρτος, η πλήρης αντιστροφή κλίματος στον ΠΑΟΚ. Αποδείχθηκε... Αναδείχθηκε, εάν θέλετε, από τον τρόπο της νίκης κόντρα στην ΑΕΚ, η οποία ήρθε στην Τούμπα με ένα βουνό πλεονεκτήματα. Κι ουδέν εξ αυτών τη βοήθησε, να περάσει αλώβητη. Αιτία; Η επανεμφάνιση του καλού ΠΑΟΚ...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ - ΤΑ ΝΕΑ
«Με όλα αυτά που μας έτυχαν φέτος, αυτή η πρόκριση αξίζει παραπάνω κι από έναν τίτλο. Είστε μια παρέα πρωταθλητών». Τα λόγια του Γιώργου Μπαρτζώκα στα αποδυτήρια του Παλάου Μπλαουγκράνα μετά το ιστορικό «διπλό» επί της Μπαρτσελόνα (ο Ολυμπιακός έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που πήρε πρόκριση με μειονέκτημα έδρας σε πέμπτο παιχνίδι και μόλις δεύτερη στην ιστορία μετά τη Φενέρμπαχτσε, η οποία έπαιζε δύο ώρες νωρίτερα) προς τους παίκτες του ήταν όλο το νόημα της πορείας των πρωταθλητών μέχρι το Βερολίνο.
Μια ομάδα, ένας οργανισμός καλύτερα, εφτάψυχος που δεν τα παρατάει ποτέ και όσο και λαβωμένος να είναι θα τα δώσει όλα μέχρι και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών του. Μέχρι και σήμερα από το καλοκαίρι ο Ολυμπιακός ποτέ δεν έπαιξε πλήρης ή χωρίς να έχει παίκτης του τραυματισμό (ο Λαρετζάκης έσφιξε τα δόντια για να πάιξει λίγα λεπτά στη Βαρκελώνη) και όμως είναι πάλι στο φάιναλ φορ. Σταρ είναι η ίδια η ομάδα, που έχασε για διάφορους λόγους κατά σειρά τους Βασίλη Σπανούλη, Γιώργο Πρίντεζη, Σάσα Βεζένκοφ και Κώστα Σλούκα τα τελευταία χρόνια και όμως είναι ακόμα εκεί, στην κορυφή της Ελλάδας και στην elite της Ευρώπης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπου.
