Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία αθλητικών εφημερίδων και του διαδικτύου...
ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΑΛΟΥΠΗΣ - LIVE SPORT
To να σταθούμε στο δοκάρι του Μαυροπάνου, στο κακό πέναλτι του Μπακασέτα. ή στην αστοχία του Γιακουμάκη δεν έχει νόημα. Η Εθνική πάλεψε σκληρά για την πρόκριση, δεν τα κατάφερε να βρει το γκολ που δικαιούνταν στην κανονική διάρκεια και (ειδικά) στην παράταση και αποκλείστηκε. Άδοξα; Ναι. Άδικα; Ναι, βάσει της εικόνα του αγώνα και της προσπάθειας που έγινε. Όμως, η πρόκριση χάθηκε. Και αυτό τελικά είναι που μετράει. Ότι η Ελλάδα δεν θα βρεθεί στα τελικά του Euro. Και είναι κρίμα, επειδή αυτή τη φουρνιά διεθνών είναι καλή. ΥΠάρχει ταλέντο, βγαίνει διάθεση, ακόμα και αυταπάρνηση ενίοτε.
Το παιχνίδι ήταν δύσκολο, έτσι κι αλλιώς. Η Γεωργία ήταν αναμενόμενο ότι θα παίξει πολύ κλειστά και στην κόντρα, όταν της δινόταν η ευκαιρία... Παρά την πικρία του αποκλεισμού, δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίσει ότι αυτή η Εθνική έκανε συνολικά βήματα προόδου. Ξαναέγιναν ομάδα. Έπαιξε όσο μπορούσε σε όλα τα ματς. Πάλεψε. Αυτά δεν μπορούν να πεταχτούν στο καλάθι επειδή αποκλείστηκε χθες στα πέναλτι.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΛΑΚΗΣ - SPORTDAY
Να μην το κάνουμε τάχα περίπλοκο. Η Εθνική στον πιο κρίσιμο αγώνα απέτυχε. Η δε αποτυχία της δεν συνίσταται στο ότι αποκλείστηκε στη διαδικασία των πέναλτι. Η αποτυχία αφορά τη συνολική παρουσία της στα εκατόν είκοσι λεπτά του παιχνιδιού. Εκεί ήταν που φάνηκε κατώτερη των απαιτήσεων της αναμέτρησης, αλλά και των προσδοκιών που είχε δημιουργήσει με τις προηγούμενες εμφανίσεις της. Αν θέλουμε να συζητήσουμε σοβαρά για την παρουσία της στην Τιφλίδα δεν είναι σωστό να μιλάμε για αποτυχία από τα έντεκα βήματα. Ότι ολοκληρώσαμε το ματς με κλασική ευκαιρία για γκολ το δοκάρι του Μαυροπάνου δείχνει την αδυναμία της ομάδας μας να επιβληθεί και να δημιουργήσει καταστάσεις για γκολ.
Ότι είχαμε συγκριτικά μεγαλύτερα ποσοστά κατοχής της μπάλας, αλλά δεν δημιουργήσαμε καταστάσεις επικίνδυνες μαρτυρά του λόγου το αληθές. Μία εντύπωση σχετικής αμηχανίας έδινε η Εθνική μας στο πρώτο ημίχρονο... Με εξαίρεση το δοκάρι του Μαυροπάνου ο τερματοφύλακας της Γεωργίας δεν απειλήθηκε και δε χρειάστηκε να λερώσει τα γάντια του. Σε αντίθεση με τον Βλαχοδήμο, που έσωσε την Εθνική σε δύο περιπτώσεις. Αποτύχαμε, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να πάμε σε λογικές ισοπέδωσης και «φτου κι απ' την αρχή».
ΑΡΙΣ ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ - METROSPORT
Ρε συ - το «ρε» με την καλή έννοια - Γουλιέλμε Εκόνγκ ακούς τι λες; Αν άκουγες βέβαια, δεν θα έλεγες και δεν θα έπραττες όσα έπραξες στο Άφρικα Καπ. Έχουμε μάλιστα, την αμυδρά υποψία πως οι αναφορές σου στον τραυματισμό σου με την εθνική Νιγηρίας είναι πρωτοφανείς, ανήκουστες, πρωτόγνωρες. Εμείς πάντως, αυτές τις αναφορές τις ερμηνεύουμε ως σαφή γραφή του ΠΑΟΚ στα παλαιότερα των υποδημάτων του! Τουλάχιστον... Ο Γουλιέλμος Εκόνγκ δεν ηρκέσθη σε αυτές εκτός συνόρων μας. Έκανε κι άλλες εντός. Θα είναι διαθέσιμος, κατά πως είπε, για τον τελικό του Κόνφερενς Λιγκ. Μπα. Δεν υπάρχει περίπτωση. Δεν ακούει, τι λέει. Σιγουράκι! Το θέμα με τον Νιγηριανό διεθνή και σούπερ σταρ στο Άφρικα Καπ δεν είναι οποιαδήποτε αποζημίωση του ΠΑΟΚ για την απουσία του μετά τον βαρύ τραυματισμό με την Εθνική του. Το θέμα, καθ' ημάς, αφορά τον σεβασμό του στον ΠΑΟΚ. Τουλάχιστον...
Το θέμα - επιμένουμε εμείς- δεν είναι η αποζημίωση της ΠΑΕ. Ήτοι, δεν είναι οικονομικό. Αγωνιστικό είναι επειδή η ομάδα του εξ' αιτίας του ρίσκαρε στην άμυνά της. Συμφωνείτε, διαφωνείτε... Έλειπε από τον ασφυκτιούντα άνευ επιλογών στην άμυνα Ραζβάν Λουτσέσκου μία ανάσα. Είναι βέβαια και θέμα αρχής για τον ΠΑΟΚ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΑΣΜΗΣ - ΤΑ ΝΕΑ
Ένας αγώνας που θα μείνει ως δερματοστιξία πάνω στο σώμα του ελληνικού ποδοσφαίρου για να του θυμίζει τον πόνο που δεν πρέπει να ξαναζήσει. Όχι κλάμα γι’ αυτούς τους παίκτες. Μόνο κλέη. Η ρωσική ρουλέτα των πέναλτι δεν έχει μπέσα. Έχει στείλει στην κόλαση τους καλύτερους, τους πιο προικισμένους, τους πιο εμπνευσμένους. Έχουν χαθεί Παγκόσμια Κύπελλα και Τσάμπιονς Λιγκ. Η μαγκιά είναι να καταφέρεις να σηκωθείς. Κι αυτοί οι παίκτες απέδειξαν πως τη διαθέτουν. Ας γίνει ο πόνος η πυξίδα και το κίνητρο για τους επόμενους στόχους.
Η συμπλήρωση δέκα χρόνων μακριά από μεγάλες διοργανώσεις που συμπίπτει με τη συμπλήρωση είκοσι χρόνων από το έπος της Πορτογαλία κάνει ακόμα πιο πικρό το καμάκι. Κανείς ωστόσο δεν μπορεί να κατηγορήσει τους παίκτες του Πογέτ πως δεν προσπάθησαν, πώς δεν ήθελαν, πώς δεν έκαναν περιφορά κάθε ψυχικού αποθέματός τους στην ποδοσφαιρική λιτανεία στην Τιφλίδα... Όποιος κι αν καθίσει στον πάγκο της Γαλανόλευκης την επόμενη μέρα, θα πρέπει να χρίσει ηγέτη τον Γιάννη Κωσταντέλια και όχι να τον χρησιμοποιεί ως αλλαγή. Αυτός είναι ο Μωυσής που μπορεί να οδηγήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο στη Γη της Επαγγελίας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΓΓΛΙΔΗΣ - ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
Η Εθνική αποκλείστηκε από την τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Αυτό είναι και στις πρώτες ώρες του αποκλεισμού της δεν μπορεί να ειπωθεί κάτι διαφορετικό. Ναι, δεν είναι καταστροφή. Ναι, μπορεί να έχουν μπει βάσεις για το μέλλον. Ναι, έγινε τεράστια προσπάθεια σε όλο αυτό το διάστημα της διετίας από τα βάθη του Νέισονς Λιγκ μέχρι τον χθεσινό τελικό πριν από τα τελικά. Εκεί που θα βρεθούν για πρώτη φορά στην Ιστορία τους οι Γεωργιανοί. Δίκαια; Άδικα; Τι σημασία έχει... Η επόμενη μέρα θα φέρει τα ίδια και τα ίδια που λέγονται κάθε φορά σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Ότι υπάρχει δυνατότητα για κάτι καλύτερο εφόσον υπάρξει στήριξη. Και ότι έγιναν λάθη που έκριναν αυτήν την έκβαση, έφεραν τον αποκλεισμό, κατέστρεψαν το όνειρο. Θα τα ακούσουν πολλοί, στην Ελλάδα ζούμε, δεν θα εκπλαγούμε με οτιδήποτε.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η πιο ποδοσφαιρική κίνηση είναι να μείνει στον πάγκο ο συγκεκριμένος προπονητής, ο οποίος βέβαια ήξερα πολύ καλά και ο ίδιος, καιρό τώρα, ότι θα έπαιζε και τη δική του θέση στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Και όλοι ξέρουμε ότι την έχασε. Εδώ δεν ξέρουν βέβαια στη διοίκηση της ομοσπονδίας ποιος θα είναι και ποιος δε θα είναι αύριο μεθαύριο, ποιος να ασχοληθεί με τον Πογέτ τώρα. Εννοείται ότι η ομάδα θα μπορούσε να παίξει καλύτερα. Πιο επιθετικά, με περισσότερο τόλμη. Περισσότερη από αυτή που άρχισε να δείχνει όσο περνούσε η ώρα και όσο οι Γεωργιανοί κουράζονταν.
ΠΑΝΟΣ ΛΟΥΠΟΣ - ΩΡΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
Πέρασαν δυόμιση νεκρές εβδομάδες, απέμειναν τέσσερις μέρες για το πιο σημαντικό ματς της χρονιάς μέχρι το επόμενο. Στο μυαλό όλων πρέπει να υπάρχει μόνο το ντέρμπι της Κυριακής με τον Ολυμπιακό. Το πρόγραμμα για την ΑΕΚ είναι ταυτόχρονα ευχή και κατάρα. Είναι δύσκολο από την στιγμή που περιλαμβάνει τρία ντέρμπι μέσα σε μία εβδομάδα, αλλά είναι ταυτόχρονα και ευκαιρία. Ευκαιρία γιατί μπορεί η ένωση σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να βγάλει οριστικά ή σχεδόν... off, τους τρεις ανταγωνιστές της, τον έναν μετά τον άλλον. Αλλά ας μη προστρέχω κι εγώ. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός και πραγματικά θεωρώ ότι με νίκη επί του Ολυμπιακού την ερχόμενη Κυριακή στη Νέα Φιλαδέλφεια, ο δρόμος για τον τίτλο ανοίγει διάπλατα...
Αυτή η ομάδα που χτίστηκε πριν από δύο καλοκαίρια από τον Ματίας Αλμέιδα και που πήρε την ψυχολογική ώθηση που χρειαζόταν από την μαγεία της Νέας Φιλαδέλφειας, αξίζει δεύτερο σερί πρωτάθλημα. Αξίζει και πολύ περισσότερα, σε Ελλάδα και Ευρώπη, αλλά αυτή την στιγμή το μόνο για το οποίο μπορεί και πρέπει να στοχεύει, είναι για την εδραίωσή της στην κορυφή. Πραγματικά νιώθω ότι από σήμερα δεν υπάρχει τίποτα άλλο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπου.
